Mazow.01.165.2515
2002.11.18 	zm.wyn.z	Mazow.02.298.7874	ogólne
UCHWAŁA Nr XXXVIII/492/2001
RADY MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY
z dnia 9 lipca 2001 r.
w sprawie przyjęcia planu zagospodarowania m. st. Warszawy i zatwierdzenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
(Warszawa, dnia 9 sierpnia 2001 r.)
Na podstawie art. 5 pkt 1 i art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 25 marca 1994r. o ustroju Miasta Stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 z późn. zm.), § 6 pkt. 1, § 17, § 18 pkt 1 i § 21 Statutu Miasta Stołecznego Warszawy stanowiącego załącznik nr 2 do uchwały nr XXIX/372/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 29 listopada 2000r. zmieniającej uchwałę w sprawie przyjęcia statutu m.st. Warszawy (M.P. Nr 41, poz.802) oraz § 1 i § 2 pkt 1 uchwały nr XII/84/99 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 24 maja 1999r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu zagospodarowania m.st. Warszawy z określeniem ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, zmienionej uchwałą nr XIX/179/2000 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 20 stycznia 2000r. - Rada Miasta Stołecznego Warszawy uchwala, co następuje:
§ 1. 1. Przyjmuje się plan zagospodarowania m.st. Warszawy w brzmieniu załącznika nr 1 do niniejszej uchwały.
2. Plan zagospodarowania m.st. Warszawy, zawierający opis stanu istniejącego, uwarunkowań i kierunków rozwoju m.st. Warszawy, stanowi materiał informacyjny uzasadniający i dokumentujący ustalenia wiążące gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
§ 2. 1. Zatwierdza się ustalenia wiążące gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego zwane dalej ustaleniami wiążącymi, obejmujące obszar zamknięty granicami gmin warszawskich w brzmieniu niżej wymienionych załączników:
	1)	Załącznik nr 2 -Tekst ustaleń wiążących,
	2)	Załącznik nr 3 - Ustalenia wiążące - rysunek podstawowy w skali 1:20 000,
	3)	Załącznik nr 3 A - Ustalenia wiążące - mapa warunków wysokościowych w skali 1:20000,
	4)	Załącznik nr 3 B - Ustalenia wiążące - miejski system transportu szynowego, strefy zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów w skali 1:20000,
	5)	Załącznik nr 3 C - Ustalenia wiążące - system zaopatrzenia w wodę w skali 1:20 000,
	6)	Załącznik nr 3 D - Ustalenia wiążące - system odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych w skali 1:20 000,
	7)	Załącznik nr 3 E - Ustalenia wiążące - system zaopatrzenia w ciepło w skali 1:20 000,
	8)	Załącznik nr 3 F - Ustalenia wiążące - system zaopatrzenia w gaz w skali 1:20 000,
	9)	Załącznik nr 3 G - Ustalenia wiążące - system elektroenergetyczny w skali 1:20 000,
2. Ustalenia wiążące stanowią obowiązujące gminy warszawskie wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
3. Ustalenia wiążące nie stanowią podstawy prawnej do wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
§ 3. Utrzymuje się w mocy następujące uchwały Rady m.st. Warszawy:
	1)	Uchwała nr XLVIII/386/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 maja 1997r. w sprawie ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego w rejonie Dworca Gdańskiego w Warszawie.
	2)	Uchwała nr LXXI/616/98 z dnia 8 czerwca 1998r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla Osi Saskiej i Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego wraz z otoczeniem (wraz z późniejszą zmianą).
	3)	Uchwała nr XVI/145/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 25 października 1999r. w sprawie ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie ustaleń dla systemu parkingów strategicznych "Parkuj i jedź" dla samochodów osobowych i parkingów dla samochodów ciężarowych.
	4)	Uchwała nr XX/203/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 marca 2000r. w sprawie ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla systemu fortecznego XIX wiecznej Twierdzy Warszawa.
§ 4. Traci moc uchwała nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz następujące uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego:
	1)	Uchwała nr XXIX/228/96 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 lutego 1996r. zmieniająca uchwałę w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
	2)	Uchwała nr LIX/477/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 1997r. zmieniająca uchwałę nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dla obszaru O - 63.
	3)	Uchwała nr LV/438/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 22 września 1997r. zmieniająca uchwałę nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dla obszaru MU - 31.
	4)	Uchwała nr XLIII/387/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 maja 1997r. zmieniająca uchwałę nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, zmienioną uchwałą nr XXIX/228/96 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 lutego 1996r. (w sprawie zmiany granic obszarów funkcjonalnych oraz systemów: ciepłowniczego, drogowego, elektroenergetycznego i unieszkodliwiania odpadów na obszarze gminy Warszawa - Centrum oraz gminy Warszawa - Białołęka.
	5)	Uchwała nr LIX/476/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 1997r. zmieniająca uchwałę nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dla obszaru TP - 41.
	6)	Uchwała nr LXII/502/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 22 grudnia 1997r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dla obszaru MU - 25.
	7)	Uchwała nr LXII/501/97 Rady m.st. Warszawy z dnia 22 grudnia 1997r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta.
	8)	Uchwała nr LXVI/560/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 16 marca 1998r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu elektroenergetycznego miasta.
	9)	Uchwała nr LXIX/586/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 11 maja 1998r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta.
	10)	Uchwała nr LXIX/587/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 11 maja 1998r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego oraz ustaleń dla obszaru MU - 35.
	11)	Uchwała nr LXX/604/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 25 maja 1998r. w sprawie zmiany uchwały Rady m.st. Warszawy nr IX/50/94 z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie dotyczącym korekty granicy pomiędzy obszarami funkcjonalnymi MU - 15 i O - 52.
	12)	Uchwała nr LXX/605/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 25 maja 1998r. w sprawie zmiany uchwały Rady m.st. Warszawy nr IX/50/94 z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego oraz ustaleń dla obszaru O - 52.
	13)	Uchwała nr LXXII/626/98 Rady m.st. Warszawy z dnia 15 czerwca 1998r. w sprawie zmiany uchwały Rady m.st. Warszawy nr IX/50/94 z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta oraz układu drogowego - w Gminie Warszawa - Targówek.
	14)	Uchwała nr IX/59/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 30 marca 1999r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego - na terenie gminy Warszawa - Wilanów.
	15)	Uchwała nr XIII/92/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 21 czerwca 1999r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	16)	Uchwała nr XIII/95/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 21 czerwca 1999r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Rembertów.
	17)	Uchwała nr XIII/94/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 21 czerwca 1999r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie ustaleń dla obszaru O - 51 na terenie gminy Warszawa - Białołęka.
	18)	Uchwała nr XV/121/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 września 1999r. w sprawie zmiany uchwały nr IX/50/94 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 listopada 1994r. w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu elektroenergetycznego miasta.
	19)	Uchwała nr XVI/146/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 25 października 1999r. zmieniająca uchwałę Rady m.st. Warszawy w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie ustaleń dla obszaru UT - 13.
	20)	Uchwała nr XVI/141/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 25 października 1999r. zmieniająca uchwałę Rady m.st. Warszawy w sprawie określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Białołęka.
	21)	Uchwała nr XVIII/171/99 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 grudnia 1999r. w sprawie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Białołęka.
	22)	Uchwała nr XX/194/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 marca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie zasięgu obszarów funkcjonalnych oraz ustaleń dotyczących systemów: drogowego, transportu kolejowego, elektroenergetycznego, ciepłowniczego na obszarze gminy Warszawa - Rembertów.
	23)	Uchwała nr XX/196/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 marca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze Gminy Warszawa - Wilanów
	24)	Uchwała nr XX/200/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 20 marca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie systemu elektroenergetycznego, drogowego i przyrodniczego miasta na obszarze Gminy Warszawa - Centrum i Gminy Warszawa - Bielany.
	25)	Uchwała nr XXII/244/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 kwietnia 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Bemowo.
	26)	Uchwała nr XXIV/257/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 czerwca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie ustaleń dotyczących odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz hydrografii na obszarze gminy Warszawa - Białołęka
	27)	Uchwała nr XXIV/259/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 czerwca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Ursynów.
	28)	Uchwała nr XXIV/261/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 26 czerwca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu metra, na obszarze Gminy - Bemowo.
	29)	Uchwała nr XXV/280/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 13 lipca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu parkingów strategicznych "Parkuj i jedź" dla samochodów osobowych na obszarze Gminy Warszawa - Wilanów.
	30)	Uchwała nr XXV/281/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 13 lipca 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dla obszaru 0 - 63 oraz dotyczących systemów: elektroenergetycznego, zaopatrzenia w ciepło i odprowadzania i oczyszczania ścieków na obszarze gminy Warszawa - Wilanów.
	31)	Uchwała nr XXVI/307/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 28 sierpnia 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	32)	Uchwała nr XXVIII/351/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 16 października 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	33)	Uchwała nr XXVIII/353/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 16 października 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	34)	Uchwała nr XXIX/373/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 29 listopada 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego i tramwajowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	35)	Uchwała nr XXIX/377/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 29 listopada 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących struktury funkcjonalno - przestrzennej i systemu kolejowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Targówek.
	36)	Uchwała nr XXIX/379/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 29 listopada 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
	37)	Uchwała nr XXIX/380/2000 Rady m.st. Warszawy z dnia 29 listopada 2000r. w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego - w zakresie ustaleń dotyczących systemu drogowego, elektroenergetycznego i przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum.
§ 5. 1. (1) Zobowiązuje się Zarząd m.st. Warszawy do sporządzenia szczegółowych ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla obszarów i terenów mających istotne znaczenie dla: kształtowania ładu przestrzennego, dziedzictwa kulturowego, zapewnienia bazy sportowo - rekreacyjnej, rozwoju funkcji szczególnie ważnych dla gmin warszawskich, w tym m.in. Pola Mokotowskiego, Placu na Rozdrożu, Łuku Siekierkowskiego, Ścisłego Centrum Warszawy, a także dla terenów wymagających rehabilitacji - ze szczególnym uwzględnieniem centrum Pragi i osiedli z wielkiej płyty.
2. Zobowiązuje się Zarząd m.st. Warszawy do wykonania szczegółowych analiz przebiegu Trasy Mostu Północnego przez Gminę Warszawa - Bemowo w celu zbadania wszystkich przebiegów tej Trasy, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ominięcia osiedla Boernerowo, a w tym przebiegu Trasy wzdłuż bocznicy kolejowej do Huty Lucchini i w ten sposób określenie ostatecznego przebiegu tej Trasy.
3. Zobowiązuje się Zarząd m.st. Warszawy do wystąpienia do gmin warszawskich z wnioskami o zmianę miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w przypadkach ich niezgodności z uchwalonymi ustaleniami wiążącymi.
§ 6. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi m.st. Warszawy.
§ 7. Uchwała wymaga ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego oraz Dziennika Zarządu Warszawy.
§ 8. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY
Sporządzający plan
Zarząd m.st. Warszawy w składzie:
Prezydent m.st. Warszawy Paweł Piskorski
Wiceprezydent m.st. Warszawy Wojciech Kozak
Wiceprezydent m.st. Warszawy Jacek Zdrojewski
Wiceprezydent m.st. Warszawy Ryszard Mikliński
Wiceprezydent m.st. Warszawy Tomasz Sieradz
Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury:
Dyrektor Wydziału Wojciech Matusik
Zastępca Dyrektora Wydziału Jolanta Latała
Zastępca Dyrektora Wydziału Mieczysław Reksnis
Zbigniew Bronowicki
Elżbieta Chróściak
Jan Deja
Anita Lipińska
Paweł Lisicki
Marek Łapiński
Bartłomiej Olczak
Jolanta Pawlak
Janina Pawłowska
Witold Pietrusiewicz
Małgorzata Przedpełska
Grażyna Rojewska
Włodzimierz Rybarczyk
Jolanta Wiszowata - Baczewska
Iwona Świderska
Andrzej Śwital
Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju:
Kierownik Pracowni
Jolanta Urbanowska
Maria Barcikowska
Ewa Cebrzyńska - Niebudek
Sławomir Chrapkowski
Katarzyna Kamoji
Anna Kasjaniuk
Robert Kuźmiczuk
Maria Przytulska
Małgorzata Teisseyre - Sierpińska
Katarzyna Trębacka
Paweł Seweryniak
Izabela Sobierajska
Ewa Zakrzewska
Spis treści
Wprowadzenie
Podstawy prawne sporządzenia planu.
Podstawy merytoryczne sporządzenia planu i ustaleń wiążących.
Treść i forma planu.
Załącznik nr 1 - Plan zagospodarowania miasta stołecznego Warszawy
1.	Warszawa w otoczeniu europejskim, krajowym i regionalnym.
2.	Prognozy demograficzne.
3.	Kierunki rozwoju przestrzennego.
4.	Infrastruktura społeczna.
5.	Infrastruktura gospodarcza.
6.	System ekologiczny. Stan zagrożenia środowiska przyrodniczego.
7.	System transportowy.
8.	System zaopatrzenia w wodę.
9.	System odprowadzania i oczyszczania ścieków.
10.	System ciepłowniczy.
11.	System elektroenergetyczny.
12.	System zaopatrzenia w gaz.
13.	System usuwania i unieszkodliwiania odpadów.
Załącznik nr 2 - Ustalenia wiążące gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
1.	Ustalenia wiążące w zakresie struktury funkcjonalno - przestrzennej.
2.	Ustalenia wiążące w zakresie ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego.
3.	Ustalenia wiążące w zakresie systemu transportowego.
4.	Ustalenia wiążące w zakresie systemów inżynierii miejskiej i obsługi technicznej.
WPROWADZENIE
Podstawy prawne sporządzenia planu.
Plan zagospodarowania m.st. Warszawy z określeniem ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem planistycznym, zwanym dalej Planem, którego uchwalenie należy do zadań m.st. Warszawy na podstawie ustawy z dnia 25 marca 1994r. o ustroju m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 z późn. zm.) oraz Statutu Miasta Stołecznego Warszawy, przyjętego uchwałą nr XVII/93/95 Rady m.st. Warszawy z dnia 27 marca 1995r. (M.P. z 1996r. Nr 56, poz. 516).
Niniejszy dokument stanowi zmianę dotychczas obowiązujących ustaleń wiążących, które zostały przyjęte przez Radę m.st. Warszawy dnia 28 listopada 1994r. uchwałą nr IX/50/94.
Do ich aktualizacji Zarząd m.st. Warszawy został zobowiązany uchwałą Rady m.st. Warszawy z dnia 24 maja 1999r. nr XII/84/99 w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu zagospodarowania m.st. Warszawy z określeniem ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzeniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Zgodnie z powyższą uchwałą przyjęto następujące etapowanie prac nad planem miasta:
*	W pierwszym etapie zostaną sformułowane kierunki rozwoju miasta i zaktualizowane ustalenia wiążące w oparciu o istniejące materiały studialne planistyczne, bazy danych oraz wszelkie inne dokumenty dotyczące rozwoju miasta.
*	W drugim etapie plan oraz ustalenia wiążące będą sukcesywnie aktualizowane w zależności od wyników prac studialnych i badawczych które będą sporządzane w późniejszych latach.
Podstawy merytoryczne sporządzenia Planu i ustaleń wiążących.
Podstawowymi materiałami wejściowymi do pierwszego etapu prac nad Planem były:
1. Uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie:
	1)	przyjęcia Strategii rozwoju Warszawy do 2010 roku - uchwała nr LXX/592/98 z dnia 25 maja 1998 r .
	2)	przyjęcia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy - uchwała nr LXXI/615/98 z dnia 8 czerwca 1998r. (wraz z uwagami i wnioskami gmin warszawskich i innych jednostek opiniujących).
	3)	określenia ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, przyjęte przez Radę m.st. Warszawy w 1994 uchwałą nr IX/50/94 z dnia 28 listopada 1994r.,
	4)	przyjęcia polityki transportowej m.st. Warszawy - uchwała nr XXVI/193/95 z dnia 25 listopada 1995r.,
	5)	założeń do polityki ekorozwoju Warszawy - uchwała nr XXIX/231/96 z dnia 26 lutego 1996r.
	6)	ochrony i rozwoju terenów zieleni w Warszawie - uchwała nr LXVII/566/98 z dnia 6 kwietnia 1998r.,
	7)	zasad polityki zrównoważonego rozwoju m.st. Warszawy - uchwała nr LXX/594/98 z dnia 25 maja 1998r.,
	8)	uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie zmiany ustaleń wiążących gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie:
*	ustaleń dla obszaru O - 63 - uchwała nr LIX/477/07 z dnia 24 listopada 1997r.
*	ustaleń dla obszaru MU - 31 (Glinianki - Jelonek) - uchwała nr LV/438/97 z dnia 22 września 1997r.
*	ustaleń dla obszaru położonego w rejonie Dworca Gdańskiego w Warszawie - uchwała nr XLVIII/386/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	ustaleń dotyczących systemów: ciepłowniczego, drogowego, elektroenergetycznego i unieszkodliwiania odpadów na obszarze gminy Warszawa - Centrum (Łuk Siekierkowski) oraz gminy Warszawa - Białołęka (EE i EC Mańki) - uchwała nr XLIII/387/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	ustaleń dla obszaru TP - 41 (Annopol) - uchwała nr LIX/476/97 z dnia 24 listopada 1997r.
*	ustaleń dla obszaru MU - 25 (Natolin Zachodni) - uchwała nr LXII/502/97 z dnia 22 grudnia 1997r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego (Arbuzowa) - uchwała nr LXII/501/97 z dnia 22 grudnia 1997r.
*	ustaleń dotyczących systemu elektroenergetycznego miasta (Targówek) - uchwała nr LXVI/560/98 z dnia 16 marca 1998r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta (Szczęśliwice Płd) - uchwała nr LXIX/586/98 z dnia 11 maja 1998r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego oraz ustaleń dla obszaru MU - 35 (Węzeł Północny) - uchwała nr LXIX/587/98 z dnia 11 maja 1998r.
*	korekty granicy pomiędzy obszarami funkcjonalnymi MU - 15, O - 52 - uchwała nr LXX/604/98 z dnia 25 maja 1998r.
*	określenia ustaleń dotyczących systemu drogowego oraz ustaleń dla obszaru O - 52 - uchwała nr LXX/605/98 z dnia 25 maja 1998r.
*	ustaleń dla Osi Saskiej i Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego wraz z otoczeniem - uchwała nr LXXI/616/98 z dnia 8 czerwca 1998r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta oraz układu drogowego - w gminie Warszawa - Targówek - uchwała nr LXXII/626/98 z dnia 15 czerwca 1998r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego - na terenie gminy Warszawa - Wilanów (Nowo - Kabacka) - uchwała nr IX/59/99 z dnia 30 marca 1999r.
*	określenia ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum (Bielańska) - uchwała nr XIII/92/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Rembertów (Cyrulików) - uchwała nr XIII/95/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	ustaleń dla obszaru O - 51 na terenie gminy Warszawa - Białołęka - uchwała nr XIII/94/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	ustaleń dotyczących systemu elektroenergetycznego miasta na terenie gminy Warszawa - Bemowo - uchwała nr XV/121/99 z dnia 20 września 1999r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Białołęka (Mehoffera) - uchwała nr XVI/141/99 z dnia 25 października 1999r.
*	ustaleń dla systemu parkingów strategicznych "Parkuj i jedź" dla samochodów osobowych i parkingów dla samochodów ciężarowych - uchwała Rady m.st. Warszawy nr XVI/145/99 z dnia 25 października 1999r.
*	ustaleń dla obszaru UT - 13 (Wólczyńska) - uchwała nr XVI/146/99 z dnia 25 października 1999r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Białołęka (Winnica) - uchwała nr XVIII/171/99 z dnia 20 grudnia 1999r.
*	zasięgu obszarów funkcjonalnych oraz ustaleń dotyczących systemów: drogowego, transportu kolejowego, elektroenergetycznego ciepłowniczego na obszarze gminy Warszawa - Rembertów - uchwała nr XX/194/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Wilanów - uchwała nr XX/196/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	systemu elektroenergetycznego, drogowego i przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum i gminy Warszawa - Bielany - uchwała nr XX/200/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Bemowo - uchwała nr XXII/244/2000 z dnia 28 kwietnia 2000r.
*	ustaleń dotyczących odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz hydrografii na obszarze gminy Warszawa - Białołęka - uchwała nr XXIV/257/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Ursynów - uchwała nr XXIV/259/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu metra, na obszarze Gminy - Bemowo - uchwała nr XXIV/261/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu parkingów strategicznych "Parkuj i jedź" dla samochodów osobowych na obszarze gminy Warszawa - Wilanów - uchwała nr XXV/280/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	ustaleń dla obszaru 0 - 63 oraz dotyczących systemów: elektroenergetycznego, zaopatrzenia w ciepło i odprowadzania ścieków na obszarze gminy Warszawa - Wilanów - uchwała nr XXV/281/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXVI/307/2000 z dnia 28 sierpnia 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXVIII/351/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXVIII/353/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego i tramwajowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXIX/373/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	ustaleń dotyczących struktury funkcjonalno - przestrzennej i systemu kolejowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Targówek - uchwała nr XXIX/377/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXIX/379/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	ustaleń dotyczących systemu drogowego, elektroenergetycznego i przyrodniczego miasta na obszarze gminy Warszawa - Centrum - uchwała nr XXIX/380/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
2. Opracowania wykonane na zlecenie Biura Zarządu m.st. Warszawy i gmin warszawskich:
	1)	Mapa topograficzna w skali 1:10000 obejmująca obszar Warszawy w wersji zeskanowanej w dwóch warstwach dla potrzeb komputerowej bazy danych - Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Warszawie 1996r.
	2)	Geodezyjne opracowanie terenów przewidzianych do wyłączenia z produkcji rolnej w związku z przystąpieniem do sporządzenia zmian planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy z 1992r. polegających na wprowadzeniu alternatywnej lokalizacji oczyszczalni ścieków "Południe" oraz powiększeniu cmentarza Parafii św. Elżbiety w Powsinie o działki nr 22,25,27 z obrębu 1-06-86 - "Bogro" Usługi Geodezyjne 1996r.
	3)	Rozmieszczenie zakładów przemysłowych na obszarze Warszawy - Stanisław Misztal, Henryka Bąk - 1996r.
	4)	Stan zagrożenia środowiska przyrodniczego w Warszawie w latach 1990 - 1996 - Małgorzata Kościk 1997r.
	5)	Oprogramowanie typu G.I.S. - BPRW 1997r.
	6)	Opracowanie danych statystycznych dotyczących pracujących w gminach warszawskich i pozawarszawskich w układzie EKD w latach 1994 - 1996 - Urząd Statystyczny w Warszawie 1997r.
	7)	Analiza migracji jako przesłanka prognozowania ludności Warszawy i województwa warszawskiego - Alina Potrykowska 1997r.
	8)	Ranga Warszawy w europejskiej sieci miast w świetle najnowszych klasyfikacji i typologii międzynarodowych - Piotr Korcelli, Andrzej Gawryszewski, Ewa Nowosielska 1997r.
	9)	Uwarunkowania rozwoju Warszawy w aspekcie integracji europejskiej - Jacek Szlachta 1997r.
	10)	Studia wykonalności korytarza północ - południe w warszawskim transporcie miejskim - WS ATKINS 1997r.
	11)	Weryfikacja systemu transportowego Warszawy ze szczególnym uwzględnieniem systemu drogowego - cykl opracowań.
	12)	Warszawski transport miejski - linie kolejowe na kierunku wschód - zachód - WS ATKINS 1997r.
	13)	Baza danych terenów zieleni w Warszawie - SGGW w Warszawie, Katedra Architektury Krajobrazu, INFORAF Sp. z o.o. Toruń 1997/1999r.
	14)	Studium obsługi komunikacyjnej na potrzeby alternatywnej lokalizacji oczyszczalni ścieków Południe na Zawadach wraz ze studium technicznym tras Zawodzie - Na Zaporze i Czerniakowskiej Bis - BPRW 1997r.
	15)	Koncepcja wariantowa zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Zawad i Kępy Zawadowskiej uwzględniająca usytuowanie oczyszczalni ścieków "Południe" na Zawadach - BPRW 1997r.
	16)	Projekt ustaleń wiążących przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla terenu obejmującego Plac Piłsudskiego wraz z otoczeniem - SCAN - INVEST 1998r.
	17)	Koncepcja programowo - przestrzenna zagospodarowania terenów sportu i rekreacji w Warszawie ze szczególnym uwzględnieniem terenów nadwiślańskich - Autorskie Studio Architektury Krajobrazu 1998r.
	18)	System stałego diagnozowania środowiska przyrodniczego dla Doliny Wisły wraz ze Skarpą Warszawską - IGPIK w Warszawie 1998r.
	19)	Warszawskie Badanie Ruchu 1998 - BPRW 1998r.
	20)	Analiza możliwości zastosowania źródeł energii odnawialnej w Warszawie - Energoexport S.A. 1998r.
	21)	Studium porównawcze przebiegu zachodniego odcinka II linii metra wraz z analizą lokalizacji zaplecza technicznego - BPRW lipiec 1999r.
	22)	Koncepcja obsługi komunikacyjnej portu lotniczego Warszawa Okęcie do roku 2020 - BPRW lipiec 1999r.
	23)	Aktualizacja i weryfikacja układu drogowo - ulicznego gminy Warszawa - Białołęka - BPRW 1999r.
	24)	Studium techniczne AL. Tysiąclecia w korytarzu rezerwowanym w planie ogólnym m.st. Warszawy - BPRW 1999r.
	25)	Plan akustyczny Warszawy - Liga Walki z Hałasem 1999r.
	26)	Analizy funkcjonalno - ruchowe wariantów systemu transportowego Warszawy ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji szynowej - Instytut Dróg i Mostów Politechniki Warszawskiej 1999r.
3. Materiały zakupione dla potrzeb planu:
	1)	Lewostronne diapozytywy dwukolorowej mapy topograficznej w skali 1:10000 obejmującej obszar Warszawy - Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Warszawie - 1996r.
	2)	Mapa własności terenów m.st. Warszawy - GEOKART 1998r.
4. Opracowania własne Biura Zarządu:
	1)	Ocena zmian w zagospodarowaniu przestrzennym m.st. Warszawy.
	2)	Baza danych obejmująca problematykę demografii, infrastruktury technicznej, własności i użytkowania terenów, inwentaryzacji i waloryzacji terenów zieleni miejskiej, ewidencji zobowiązań formalno - prawnych (decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu) oraz planów miejscowych zagospodarowania przestrzennego.
	3)	Mapa struktury użytkowania gruntów.
	4)	Inwestycje warszawskie - przegląd wybranych inwestycji zrealizowanych i rozpoczętych w latach 1994 - 1998.
	5)	Stan i perspektywy rozwoju handlu w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem roli i znaczenia sieci super - i hipermarketów.
	6)	Raport o stanie mieszkalnictwa w Warszawie - zeszyt 12,13 z 1997r. i I półrocze 1998r.
	7)	Ludność i pracujący m.st. Warszawy. Stan istniejący i perspektywa do 2015r.
	8)	Rozwój przemysłu warszawskiego w kontekście planów zagospodarowania przestrzennego.
	9)	Założenia do programu rozwoju handlu warszawskiego.
5. Inne źródła:
	1)	Przekształcenia struktury przemysłu Warszawy - Stanisław Misztal, Atlas Warszawy, zeszyt 6.
	2)	Rocznik statystyczny woj. warszawskiego. - Urząd Statystyczny w Warszawie 1998r.
	3)	Rocznik statystyczny województwa - Główny Urząd Statystyczny w Warszawie 1999r.
	4)	Rocznik statystyczny Warszawy - Urząd Statystyczny w Warszawie 1998r.
	5)	Polska w nowym podziale terytorialnym - Główny Urząd Statystyczny w Warszawie 1998r.
	6)	Igrzyska olimpijskie w Warszawie - Wojciech Zabłocki, biuletyn informacyjny gminy Warszawa - Centrum.
	7)	Przyjazdy turystów zagranicznych do Warszawy w 1998 roku - Instytut Turystyki, opracował Jerzy Łaciak,
	8)	Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin warszawskich (Bemowo, Białołęka, Bielany, Centrum, Rembertów, Targówek, Ursus, Ursynów, Wilanów, Włochy).
	9)	Uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie stwierdzenia zgodności miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego z ustaleniami wiążącymi gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dla:
*	rejonu ulicy Wysockiego w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr XXX/258/96 z dnia 25 marca 1996r.
*	Zawad i Kępy Zawadowskiej - w części dotyczącej obszaru zawartego pomiędzy rz. Wilanówka, il. Wał Zawadowski i bocznicą kolejową EC Siekierki - uchwała nr XLVIII/388/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	osiedli Kobiałka - Mochtyńska w gminie Warszawa Białołęka - uchwała nr XLVIII/389/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	Wsi Kabaty gmina Warszawa - Ursynów - uchwała nr XLVIII/390/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	Wsi Wolica w gminie Warszawa - Ursynów - uchwała nr XLVIII/393/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	Trasy Siekierkowskiej w obszarze Łuku Siekierkowskiego w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr XLVIII/394/97 z dnia 26 maja 1997r.
*	Nowego Rembertowa w gminie Warszawa - Rembertów - uchwała nr XLIX/406/97 z dnia 16 czerwca 1997r.
*	Zawad i Kępy Zawadowskiej - w części dotyczącej osiedla Zaściankowa Wschód - uchwała nr LV/444/97 z dnia 22 września 1997r.
*	rejonu ulicy Pratulinskiej - uchwałą nr LV/442/97 z dnia 22 września 1997r.
*	osiedli Długorzeczna - Kobiałka w gminie Warszawa Białołęka - uchwała nr LV/443/97 z dnia 22 września 1997r.
*	rejonu Glinianki - Jelonek w gminie Warszawa - Bemowo - uchwała nr LV/439/97 z dnia 22 września 1997r.
*	osiedla Powsinek w gminie Warszawa - Wilanów - uchwała nr LV/440/97 z dnia 22 września 1997r.
*	osiedla Zawady - Zaściankowa w gminie Warszawa - Wilanów - uchwała nr LV/441/97 z dnia 22 września 1997r.
*	osiedla Arbuzowa Bis - Rzodkiewki w gminie Warszawa - Wilanów - uchwała nr LIX/478/97 z dnia 24 listopada 1997r.
*	rejonu ul. Grochowskiej w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr LIX/474/97 z dnia 24 listopada 1997r.
*	Henrykowa - Centrum w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr LIX/475/97 z dnia 24 listopada 1997r.
*	rejonu ul. Bartyckiej w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr LIX/473/97 z dnia 24 listopada 1997r.
*	Natolina Zachodniego w gminie Warszawa - Ursynów - uchwała nr LXII/503/97 z dnia 22 grudnia 1997r.
*	osiedla "Karolówka" w gminie Warszawa - Rembertów - uchwała nr LXIII/512/98 z dnia z dnia 19 stycznia 1998r.
*	terenu położonego w gminie Warszawa-Włochy w obszarze UT - 10 - uchwała nr LXIII/513/98 z dnia 19 stycznia 1998r.
*	rejonu Annopol-Centrum w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr LXIII/514/98 z dnia 19 stycznia 1998r.
*	Placówki - Południowej w gminie Warszawa - Bielany - uchwała nr LXIII/515/98 z dnia 19 stycznia 1998r.
*	osiedla Lemiesz w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr LXV/530/98 z dnia 2 marca 1998r.
*	osiedla Chomiczówka w gminie Warszawa - Bielany - uchwała nr LXV/531/98 z dnia 2 marca 1998r.
*	Targówka Przemysłowego w gminie Warszawa - Targówek - uchwała nr LXVI/561/98 z dnia 16 marca 1998r.
*	rejonu obejmującego teren Węzła Północnego w gminie Warszawa - Bielany - uchwała nr LXIX/588/98 z dnia 11 maja 1998r.
*	osiedla Skarbka z Gór w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr LXIX/589/98 z dnia 11 maja 1998r.
*	terenu "Centrum" - Górczewska w gminie Warszawa - Bemowo - uchwała nr LXIX/590/98 z dnia 11 maja 1998r.
*	rejonu stacji metra "Politechnika" gmina Warszawa - Centrum uchwała nr LXX/602/98 z dnia 25 maja 1998r.
*	obszaru "Mory, Karolin, Glinianki Sznajdra" Warszawa - Bemowo - uchwała nr LXXII/623/98 z dnia 15 czerwca 1998r.
*	wsi Łęczyca w gminie Warszawa - Ursynów - uchwała nr LXXII/624/98/ z dnia 15 czerwca 1998r.
*	rejonu Sielce - Beethovena w gminie Warszawa - uchwała nr LXXII/625/98 z dnia 15 czerwca 1998r.
*	osiedli Powsin i Zamość w gminie Warszawa - Wilanów - uchwała nr IV/18/98 z dnia 7 grudnia 1998r.
*	osiedla Berensona I w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr IV/19/98 z dnia 7 grudnia 1998r.
*	osiedla Świerszcza w gminie Warszawa - Włochy - uchwała nr IV/20/98 z dnia 7 grudnia 1998r.
*	rejonu Nowa - Praga w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr IV/21/98 z dnia 7 grudnia 1998r.
*	rejonu ulicy Malborskiej w gminie Warszawa - Targówek - uchwała nr IV/22/98 z dnia 7 grudnia 1998r.
*	terenu Nowodworów Wschodnich części I w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr VII/40/99 z dnia 8 marca 1999r.
*	terenu Nowodworów Wschodnich części II w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr VII/41/99 z dnia 8 marca 1999r.
*	osiedla Zapłocie w gminie Warszawa Wilanów - uchwała nr IX/60/99 z dnia 30 marca 1999r.
*	osiedla Dąbrówka w gminie Warszawa - Ursynów - uchwała nr IX/61/99 z dnia 30 marca 1999r.
*	kwartału ograniczonego ulicami : Hoża, Mokotowską, Wilczą i Kruczą w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr XI/77/99 z dnia 26 kwietnia 1999r.
*	rejonu północnej pierzei Placu Teatralnego w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr XIII/93/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	obszaru Nowa Wygoda, Kawęczyn Południowy, Olszynka Grochowska w gminie Warszawa - Rembertów - uchwała nr XIII/96/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	osiedla Grossów w gminie Warszawa - Centrum - uchwała nr XIII/97/99 z dnia 21 czerwca 1999r.
*	osiedla Piekiełko w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr XV/120/99 z dnia 20 czerwca 1999r.
*	terenu Nowe Górce w gminie Warszawa - Bemowo - uchwała nr XV/122/99 z dnia 20 września 1999r.
*	rejon ul. Mehoffera w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr XVI/142/99 z dnia 25 października 1999r.
*	terenu Nowodworów Zachodnich gmina Warszawa - Białołęka - uchwała nr XVI/143/99 z dnia 25 października 1999r.
*	Zawad i Kępy Zawadowskiej w gminie Warszawa - Wilanów - uchwała nr XVI/144/99 z dnia 25 października 1999r.
*	Winnicy Północnej w gminie Warszawa - Białołęka - uchwała nr XVIII/172/99 z dnia 20 grudnia 1999r.
*	Winnicy Południowej w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XVIII/173/99 z dnia 20 grudnia 1999r.
*	obszaru Nowa Wygoda - Kawęczyn Zachodni w gminie Warszawa - Rembertów uchwała nr XX/195/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	rejonu ul. Potułkały w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XX/197/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	rejonu Portu Praskiego w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XX/199/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	obszaru osiedla "Sady Żoliborskie" w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XX/201/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	otoczenia ul. Słowackiego w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XX/202/2000 z dnia 20 marca 2000r.
*	osiedla Brzeziny I w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XXI/228/2000 z dnia 17 kwietnia 2000r.
*	terenu ul. Powstańców Śląskich w gminie Warszawa - Bemowo uchwała nr XXII/245/2000 z dnia 28 kwietnia 2000r.
*	terenu ograniczonego ul. Ks. J. Chróścickiego, Łuczek i Rybnicka w gminie Warszawa - Włochy uchwała nr XXIV/253/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	terenu cmentarza przy ul. Ryżowej w gminie Warszawą - Włochy uchwała nr XXIV/254/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	rejonu ul. Rosy - Ruczaj w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXIV/255/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	obszaru oznaczonego w m.p.z.p. m.st. Warszawy symbolem UM - 4 w gminie Warszawa - Wawer uchwała nr XXIV/256/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	części obszaru oznaczonego w m.p.z.p. m.st. Warszawy symbolem UT- 5 w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XXIV/258/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	terenu zawartego między ul. Gandhi, Rosoła, Płaskowickiej, Grzegorzewskiej, Szolc - Rogozińskiego w gminie Warszawa - Ursynów uchwała nr XXIV/260/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	rejonu ul Waflowej (etap I) w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXIV/262/2000 z dnia 26 czerwca 2000r.
*	obszaru Falenica Zachód w gminie Warszawa - Wawer uchwała nr XXV/276/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	osiedla "Wólka Węglowa" w gminie Warszawa - Bielany uchwała nr XXV/277/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	osiedla Młociny - część I w gminie Warszawa - Bielany uchwała nr XXV/278/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	osiedla Młociny - część II w gminie Warszawa - Bielany uchwała nr XXV/279/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	rejonu Wilanowa Zachodniego w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXV/282/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	przedpola Pałacu Wilanowskiego w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXV/283/2000 z dnia 13 lipca 2000r.
*	terenów Pasa Nadwiślańskiego w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXVI/308/2000 z dnia 28 sierpnia 2000r.
*	rejonu Wilanowa Wschodniego Niskiego w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXVIII/350/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	obszaru terenów otoczenia Ronda Wiatraczna w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXVIII/352/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	rejonu skrzyżowania ul. Puławskiej z ciągiem ul. Racławicka - Dolna w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXVIII/ 354/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	części terenu Żoliborza Historycznego w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXVIII/355/2000 z dnia 16 października 2000r.
*	rejonu Dworca Południowego w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXIX/374/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	rejonu ul. Rosy - Ruczaj w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXIX/375/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	rejonu ul. Rosy - Ruczaj w gminie Warszawa - Wilanów uchwała nr XXIX/376/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	obszaru Targówka Przemysłowego - część II w gminie Warszawa - Targówek uchwała nr XXIX/378/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	zespołu osiedli Gocław Lotnisko w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXIX/381/2000 z dnia 29 listopada 2000r.
*	osiedla Brzeziny I a w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XXXI/413/2001 z dnia 27 lutego 2001r.
*	rejonu Koziej Górki w gminie Warszawa - Centrum uchwała nr XXXI/414/2001 z dnia 27 lutego 2001r.
*	obszaru "Mory, Karolin, Glinianki Sznajdra" w gminie Warszawa - Bemowo uchwała nr XXXI/415/2001 z dnia 27 lutego 2001r.
*	projekt m.p.z.p. Marymont II w gminie Warszawa - Bielany uchwała nr XXXI/416/2001 z dnia 27 lutego 2001r.
*	zmiany planu uproszczonego osiedli Białołęka Dworskiej i Dąbrówka Grzybowska w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XXXV/464/2001 z dnia 28 maja 2001r.
*	obszaru "Fort Bema - 1 etap" w gminie Warszawa - Bemowo uchwałą nr XXXV/465/2001 z dnia 28 maja 2001r.
*	obszaru Mokry Ług w gminie Warszawa - Rembertów uchwała nr XXXV/466/2001 z dnia 28 maja 2001r.
*	zmiany planu uproszczonego osiedla Płudy w gminie Warszawa - Białołęka uchwała nr XXXV/467/2001 z dnia 28 maja 2001r.
Treść i forma planu.
Plan składa się z dwóch części:
Część I
"Plan zagospodarowania m.st. Warszawy" zawiera opis uwarunkowań i kierunków rozwoju m.st. Warszawy, charakterystykę stanu istniejącego, najważniejsze problemy oraz kierunki działań, które należy podjąć w celu rozwiązania najistotniejszych problemów przestrzennych i gospodarczo - społecznych.
Odniesiono się tu w szczególności do:
-	sytuacji demograficznej Warszawy,
-	kierunków rozwoju przestrzennego,
-	infrastruktury społecznej i gospodarczej,
-	systemu ekologicznego,
-	rozwoju systemu transportowego,
-	rozwoju systemów inżynieryjnych.
Część II
"Ustalenia wiążące gminy warszawskie przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego" zawiera wytyczne do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, sporządzanych przez gminy warszawskie. Służą one koordynacji działań planistycznych w skali całego miasta. W szczególności mają zapewnić spójność cząstkowych opracowań podejmowanych przez poszczególne gminy warszawskie z planami rozwoju m.st. Warszawy.
Ustalenia wiążące odnoszą się do:
*	struktury funkcjonalno - przestrzennej miasta w zakresie:
-	podziału na strefy i obszary funkcjonalne,
-	strefy centralnej,
-	strefy mieszkaniowo - usługowej,
-	strefy usługowo - mieszkaniowej,
-	strefy usługowo - technicznej,
-	strefy techniczno - produkcyjnej,
-	strefy przyrodniczej,
-	warunków wysokościowych,
-	terenów sportu i rekreacji,
-	rejonów koncentracji usług, zorganizowanej działalności inwestycyjnej oraz obszarów eksponowanych w krajobrazie miasta
*	ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego w zakresie:
-	systemu wymiany i regeneracji powietrza,
-	terenów wspomagających strefę przyrodniczą,
-	ochrony Skarpy Warszawskiej,
-	zieleni miejskiej,
-	terenów zagrożenia powodziowego,
-	hałasu lotnisk,
*	systemu transportowego w zakresie:
-	stref zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów,
-	systemu drogowego,
-	miejskiego systemu transportu szynowego,
-	zaplecza miejskiego systemu transportu autobusowego,
-	transportu lotniczego,
*	systemów inżynierii miejskiej i obsługi technicznej w zakresie:
-	zaopatrzenia w wodę,
-	odprowadzania i oczyszczania ścieków,
-	zaopatrzenia w ciepło,
-	zaopatrzenia w gaz,
-	elektroenergetyki,
-	usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych,
-	grzebalnictwa,
Ustalenia wiążące zostały sporządzone w formie:
*	tekstowej - załącznik nr 2
*	graficznej:
-	rysunek podstawowy - załącznik nr 3
-	warunki wysokościowe - załącznik nr 3 A
-	miejski system transportu szynowego strefy zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów - załącznik nr 3 B
-	system zaopatrzenia w wodę - załącznik nr 3C
-	system odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych - załącznik nr 3 D
-	system zaopatrzenia w ciepło - załącznik nr 3 E
-	system zaopatrzenia w gaz - załącznik nr 3 F
-	system elektroenergetyczny - załącznik nr 3G
1. Warszawa w otoczeniu europejskim, krajowym i regionalnym.
Miasto Stołeczne Warszawa odgrywa znaczącą rolę w integrującej się Europie. Przyjęcie Polski do Unii Europejskiej będzie stawiało Warszawie jako stolicy Polski szereg nowych wyzwań. Warszawa powinna stać się dynamicznie rozwijającą się metropolią, pełniącą w Europie Środkowo-Wschodniej funkcje centrum gospodarczego, finansowo - bankowego, kulturalnego i naukowego.
Warszawa powinna również jak najszybciej przełamać konsekwencje izolacji przestrzennej i peryferyjnego położenia, będące wynikiem podziału politycznego kontynentu europejskiego po drugiej wojnie światowej. Z tego punktu widzenia podstawowe znaczenie ma:
*	zapewnienie warunków rozwoju w Warszawie portu lotniczego o znaczeniu europejskim,
*	zapewnienie dostępu Warszawy do transeuropejskich sieci infrastrukturalnych, w tym drogowych.
Liczba ludności, szybkie tempo rozwoju społeczno-gospodarczego naszego kraju oraz wielkość potencjału gospodarczego Polski i stolicy oznaczają, iż Warszawa ma dużą szansę w rywalizacji z Wiedniem, Pragą oraz Budapesztem o funkcję znaczącego ośrodka międzynarodowego w tej części Europy.
Szansą dla metropolii warszawskiej jest również wykorzystanie jej dogodnego położenia geopolitycznego na osi Berlin - Moskwa.
Przyjęcie Polski do Unii Europejskiej spowoduje, że granice z Rosją, Litwą, Białorusią i Ukrainą staną się zewnętrzną granicą tej organizacji. Warszawa będzie wtedy największym ośrodkiem metropolitalnym położonym w pobliżu zewnętrznej granicy Unii Europejskiej. Potrzeba więc przede wszystkim tworzenia i rozwijania, w oparciu o infrastrukturę miasta, profesjonalnej bazy rozwoju handlu i powiązań gospodarczych z krajami byłego ZSRR. Warszawa musi to swoje położenie geopolityczne wykorzystać.
W skali kraju Warszawa pozostanie niewątpliwie ośrodkiem bezwzględnie dominującym w północno-wschodniej i środkowo-wschodniej części Polski. Nie wydaje się jednak, aby miała ona w przyszłości rozszerzyć zasięg swojego oddziaływania (np. w zakresie lecznictwa specjalistycznego oraz szkolnictwa wyższego) kosztem innych głównych ośrodków regionalnych.
W skali ogólnopolskiej Warszawa utrzyma swoje funkcje stołeczne, jak również większość funkcji gospodarczych (np. w zakresie centrum dyspozycji gospodarczej, usług finansowo-ubezpieczeniowych, komunikacji i mediów publicznych), które obecnie pełni na rzecz całego kraju. Może jednak stracić niektóre z tych funkcji (lub konkretniej - doświadczyć ich względnego osłabienia) na rzecz Berlina. Dotyczyć to może w pierwszym rzędzie funkcji Warszawy jako portu lotniczego, ośrodka usług turystycznych oraz działalności kulturalnej i artystycznej. Konkurencja w tej dziedzinie ze strony metropolii o porównywalnej z Warszawą wielkości nie przyniesie prawdopodobnie istotnych zmian na mapach zasięgu i rangi funkcji metropolitalnych w Europie Środkowej i Wschodniej. Dotyczy to takich miast jak Praga, Budapeszt, Wiedeń i Sztokholm. Rola Warszawy jako centrum międzynarodowego handlu hurtowego ulegać bowiem będzie stopniowemu kurczeniu się w miarę ugruntowywania się gospodarki rynkowej w krajach byłego ZSRR. Miejsce tych funkcji mogą w przyszłości częściowo wypełnić usługi transportowe (inne niż lotnicze) oraz usługi w dziedzinie finansów i zarządzania gospodarką. W tym zakresie zasięg oddziaływania Warszawy nie ograniczy się do skali krajowej, jednak skala krajowa pozostanie w ich przypadku najważniejsza.
Dla sprostania międzynarodowej konkurencji wielkich miast konieczne jest umacnianie znaczenia stolicy, w oparciu o nowoczesną infrastrukturę techniczną oraz sprawną administrację, jako ośrodka intensywnego rozwoju gospodarczego, nasyconego myślą naukową i wysoko rozwiniętą technologią. Stolica Polski powinna stać się przyjaznym, atrakcyjnym i konkurencyjnym miejscem lokalizacji kapitału, innowacji i przedsiębiorczości europejskiej oraz ośrodkiem turystyki europejskiej, regionalnej i krajowej zapewniającym wysoką jakość życia mieszkańcom i odwiedzającym.
(grafika pominięta)
Warszawa skupia około 44% nakładów państwa oraz 33% całego potencjału w sferze polskiej nauki i techniki, stanowiąc zdecydowanie najsilniejszy ośrodek naukowy kraju. Ze względu na rolę nauki i techniki w budowaniu siły konkurencyjnej regionów rozwijanie tego potencjału ma olbrzymie znaczenie nie tylko dla regionu Warszawy, ale dla całej Polski.
Ze względu na położenie geograficzne i potencjał gospodarczy stolicy korporacje transnarodowe zdecydowanie najczęściej wybierają Warszawę jako miejsce swoich siedzib. Warszawa, wspólnie z Łodzią, może wytworzyć istotny potencjał społeczno-gospodarczy i kulturalny w skali Europy, zmniejszający przewidywaną dominację Berlina w Europie Centralnej. Powstająca strefa wzrostu gospodarczego na osi łączącej Warszawę z Łodzią będzie wywierała niewątpliwy wpływ na potencjały rozwojowe obu miast i ich rangę w europejskiej sieci miast.
Wzrost roli i znaczenia Warszawy w przestrzeni europejskiej stwarza nowe zadania dla samorządowych władz stolicy. Najważniejsze z nich to:
*	zapewnienie warunków rozwoju w stolicy portu lotniczego o znaczeniu europejskim,
*	zapewnienie dostępu stolicy do transeuropejskich sieci drogowych, kolejowych i teleinformatycznych,
*	poprawa działania wewnętrznego systemu transportowego stolicy, zwłaszcza poprzez rozbudowę obwodnic, metra i dróg wylotowych,
*	zwiększenie atrakcyjności miasta dla inwestycji krajowych i zagranicznych poprzez podaż terenów uzbrojonych, nowoczesnej infrastruktury technicznej i społecznej, wysoką jakość środowiska miejskiego, dobre warunki mieszkaniowe, wypoczynku, rekreacji i sportu,
*	rozwój i unowocześnianie instytucji wspierania działalności gospodarczej; zwłaszcza poprzez sprzyjanie stosowaniu w gospodarce osiągnięć naukowych i technologicznych,
*	poprawa działania administracji, zwłaszcza poprzez lepszą informację; przejrzystość i szybkość działania,
*	lepsze wykorzystanie zasobów dziedzictwa historyczno - kulturowego i krajobrazowego,
*	równomierny rozwój prawo i lewobrzeżnej Warszawy.
Rada Miasta Stołecznego Warszawy przyjęła w 1998r. dwa niezwykle ważne dla rozwoju miasta dokumenty: Strategię rozwoju Warszawy do 2010 roku i Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy. Dokumenty te, biorąc pod uwagę powyższe uwarunkowania, określają główne cele rozwojowe miasta w pierwszych latach nowego wieku.
Generalnym celem kierunkowym rozwoju miasta jest:
Warszawa metropolią europejską o wysokiej dynamice rozwoju gospodarczego i stale wzrastającej jakości życia mieszkańców.
Realizacja tego celu wymaga uwzględnienia w planie m.in.;
-	przebiegu Południowej Obwodnicy Warszawy, tras ekspresowych oraz dróg głównych ruchu przyspieszonego, mających podstawowe znaczenie w realizacji obwodowego układu drogowego Warszawy,
-	przebiegu kolejnych linii metra, które mają niezwykle istotne znaczenie dla mieszkańców Warszawy, szczególnie w Śródmieściu, Bródnie, Gocławiu, Bemowie i Jelonkach,
-	przebiegu nowych linii tramwajowych, które pozwolą na lepszą obsługę transportem publicznym mieszkańców Bemowa, Białołęki i Wilanowa,
-	wyznaczenia strefy centralnej w mieście, która daje możliwości rozwoju organizacji i instytucji o zasięgu międzynarodowym w sferze gospodarki, administracji, nauki i kultury, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Łuku Siekierkowskiego, który jako obszar niezabudowany a położony najbliżej Śródmieścia w rejonie realizowanej Trasy Siekierkowskiej stanowi niezwykłą wartość jako rezerwa terenowa pod rozwój tego typu funkcji,
-	wyznaczenia terenów produkcyjno-technicznych i usługowo-technicznych, na których będzie następował rozwój gospodarczy miasta,
-	wyznaczenia obszarów, które powinny podlegać szczególnej ochronie ze względu na warunki środowiskowe i przyrodnicze miasta, mających znaczenie dla rosnącej atrakcyjności miasta i poprawy warunków zamieszkania.
2. Prognozy demograficzne
2.1.	Charakterystyka struktury ludnościowej
Rozwój demograficzny Warszawy w ostatnich kilkudziesięciu latach charakteryzował się cyklicznością. Kolejne fazy cykli były funkcją zjawisk demograficznych (przyrostu naturalnego i zmiennego poziomu migracji), jak też zmian administracyjnych związanych z rozszerzeniem granic miasta.
W 1987r. Warszawa osiągnęła największą liczbę ludności, wynoszącą 1671,4 tys. osób. Od tego roku liczba urodzeń w Warszawie jest niższa od liczby zgonów. Wynikający stąd ubytek mieszkańców Warszawy do 1990r. rekompensowany był przyrostem migracyjnym. Przyrost naturalny jest ujemny i wynosi: - 4,2 (na 1000 ludności).
Od 1991r. przyrost migracyjny nie pokrywa już ubytku naturalnego i w rezultacie liczba mieszkańców miasta systematycznie maleje.
W latach 1994-1997 ogólna liczba mieszkańców Warszawy zmniejszyła się z 1640,7tys. do 1624,8 tys., tj. o 15,9tys. osób. W 1998r. Warszawa liczyła już tylko 1618,5tys. mieszkańców, a w 1999r. liczba ludności miasta zmalała do 1616,5 tys. osób.
Gęstość zaludnienia w Warszawie wynosiła 3274 os./km2 (1998r.).
2.2.	Problemy ludnościowe
Do najważniejszych problemów ludnościowych należy stale zmniejszająca się liczba mieszkańców. Największy rzeczywisty ubytek ludności został odnotowany w latach 1994 - 1997. Wynosił 15,9 tys. osób, ale w tym samym czasie w gminie Warszawa - Centrum odnotowano spadek o 24,1 tys. We wszystkich dzielnicach tej gminy wystąpił spadek liczby ludności, w tym największy w dzielnicach: Śródmieście o 6,2 tys., Mokotowie o 5,6 tys. i Ochocie o 3,5 tys. osób. Również w dwóch gminach warszawskich: Bielany i Targówek, zmniejszyła się liczba ludności, odpowiednio o 2,4 tys. i 1,7 tys. osób. Pozostałe gminy warszawskie charakteryzowały się przyrostem liczby mieszkańców, w tym największy odnotowano w gminach: Ursynów - o 3,3 tys. i Białołęka - o 3,1 tys. osób.
W potencjale ludnościowym Warszawy dominuje gmina Warszawa-Centrum, jednakże jej udział w latach 1994 - 1997 zmniejszył się z 57,8 % do 57,0%. Spośród gmin warszawskich, znaczący udział w ogólnej liczbie ludności w 1997r. stanowiły: Bielany (9,0%), Targówek (7,8%) i Ursynów (7,0%).
Problemem ludnościowym Warszawy, obok zmniejszającej się liczby ludności, jest także naruszenie równowagi płci i wieku. Postępuje proces starzenia się mieszkańców Warszawy. Gminą demograficznie najbardziej "starą" jest gmina Warszawa - Centrum, a zwłaszcza jej trzy dzielnice: Śródmieście, Żoliborz i Ochota.
2.3	Prognozy rozwoju ludnościowego
*	Zgodnie z przyjętymi uwarunkowaniami planistycznymi i inwestycyjnymi, liczba mieszkańców Warszawy w 2010r. może osiągnąć łącznie ok. 1 800 tys. osób.
Oznaczać to będzie przyrost bezwzględny ludności o około 175 tys. osób, tj. o 10,8%. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że ze względu na odnotowane tendencje starzenia się ludności i związany z tym spadek przyrostu naturalnego, przewidywany wzrost ludności może mieć miejsce tylko wówczas, gdy napływ wyniesie co najmniej 250 tys. osób.
Planując urządzenia z zakresu infrastruktury technicznej i komunikacji publicznej oraz powierzchnie usługowe, należy także uwzględnić korzystających z nich mieszkańców Obszaru Metropolitalnego Warszawy tj. około 250 tys. osób.
Na podstawie analizy planów zagospodarowania przestrzennego, zawierających rezerwy zasobów nowych terenów dla budownictwa mieszkaniowego, przewiduje się wzrost aktywności budowlanej, a zatem i znaczący wzrost liczby mieszkańców w następujących gminach: Wilanów, Białołęka, Wawer, Ursynów i Bemowo. Spadek liczby mieszkańców dotknie wg prognoz gminy Bielany, Targówek i Ursus.
Równocześnie, w następstwie obserwowanych procesów demograficznych, należy spodziewać się dalszego spadku udziału gminy Warszawa-Centrum w potencjale ludnościowym Warszawy, zwłaszcza na obszarze dzielnicy Śródmieście.
2.4	Charakterystyka struktury zatrudnienia
Warszawa charakteryzuje się stosunkowo dużą grupą osób w wieku produkcyjnym - 62,4%. Ludność w wieku przedprodukcyjnym stanowi 18,3% , a poprodukcyjnym 19,3%.
W okresie 1994 - 1997 ogólna liczba pracujących w Warszawie wzrosła o 106,6 tys. osób, w tym w gminie Centrum o 52,3 tys. osób. Zmniejszenie się liczby pracujących odnotowano w tym czasie jedynie w dzielnicach: Praga - Północ i Żoliborz, odpowiednio o 3,2 tys. i o 1,8 tys. osób.
W 1997r. liczba ludności pracującej w Warszawie wynosiła 1.010,8 tys. osób, w tym 730,7 tys. osób pracowało na obszarze gminy Warszawa - Centrum, tj. ponad 72% ogółu pracujących w mieście. Blisko co czwarty pracujący w Warszawie dojeżdżał do pracy w Śródmieściu.
Bezrobocie w Warszawie, pomimo dramatycznego spadku pracujących w przemyśle, będącego wynikiem radykalnych przekształceń społeczno-gospodarczych, kształtuje się na stosunkowo niskim poziomie; wynosi 2-3% i dotyka przede wszystkim kobiety.
Podobnie, jak w zakresie struktury ludności, przewidywane rozmieszczenie miejsc pracy w 2010r. oparto na rozpoznaniu tendencji zmian oraz uzależniono od dostępności terenów dla zmian w zagospodarowaniu o charakterze produkcyjnym lub usługowym. W tym celu wykorzystano ustalenia planów, a także różnorodne analizy dotyczące kierunków przekształceń gospodarki Warszawy. Wskazują one zgodnie na ogólną prawidłowość polegającą na zmniejszaniu się znaczenia sfery produkcji na rzecz pracujących w sferze usług. Proces ten jest widoczny od 1989r. W 1997r. w sferze usług w Warszawie pracowało 71,9% ogólnej liczby pracujących, a skrajne pozycje zajmowały:
Śródmieście 81,1 % Ursus 40,4 %
Żoliborz 77,1 % Białołęka 40,7 %
Ursynów 75,8 % Rembertów 56,4 %
Zakładając średni rozwój gospodarki kraju, przyjmując, że średnioroczne tempo wzrostu podstawowych wielkości makroekonomicznych będzie wynosić - 5,6% PKB, można przewidzieć, jak będzie wyglądała wielkość i struktura zatrudnienia w Warszawie w 2010r.


Wielkość i struktura pracujących w Warszawie
Sekcja gospodarki
1996
2010
Dynamika 2010/1996

tys. osób
%
tys. osób
%

Rolnictwo, łowiectwo, leśnictwo
3,1
0,3
3,0
0,3
96,8
Rybołówstwo i rybactwo
0
0
0
0
-
Przemysł
186,9
18,2
158, 5
14,6
84,8
Budownictwo
84,8
8,1
91,5
8,4
107,9
Handel i naprawy
224,6
21,7
237,2
21,9
105,6
Hotele i restauracje
21,1
2,0
23,3
2,1
110,4
Transport, gospodarka magazynowa i łączność
79,2
7,7
85,8
7,9
108,3
Pośrednictwo finansowe
42,4
4,1
56,0
5,1
132,1
Obsługa nieruchomości i firm
135,1
13,1
157,6
14,5
116,7
Administracja publiczna i obrona narodowa
76,2
7,4
80,8
7,5
106,0
Edukacja
60,5
5,8
65,3
6,0
107,9
Ochrona zdrowia i opieka socjalna
61,5
5,9
65,2
6,0
106,0
Pozostała działalność
58,8
5,7
62,5
5,7
106,3
OGÓŁEM
1.034,2
100,0
1.086,7
100,0
105,1

Największy wzrost liczby zatrudnionych miałby miejsce w pośrednictwie finansowym, obsłudze nieruchomości i firm, natomiast znaczny spadek zanotowano by jedynie w przemyśle.
Na podstawie prognoz dynamiki rozwoju gospodarczego, rozbudowy infrastruktury komunikacyjnej, inżynieryjnej oraz bieżących i przyszłych procesów inwestycyjnych, przewiduje się przyrost liczby pracujących o 50 - 100 tys. osób. W sferze usług przyrost ten będzie zdecydowanie wyższy i spowoduje jednocześnie znaczne zmniejszenie miejsc pracy w sferze produkcji .
WARSZAWA STAN ISTNIEJĄCY - 1997 r. I PROGNOZA LICZBY PRACUJĄCYCH - 2010 r.
(grafika pominięta)
WARSZAWA STAN ISTNIEJĄCY - 1997 r. I PROGNOZA LICZBY LUDNOŚCI - 2010 r.
(grafika pominięta)
3. Kierunki rozwoju przestrzennego
3.1.	Struktura przestrzenna
Granice Warszawy obejmują obszar o powierzchni 495 km2. Struktura użytkowania gruntów jest zróżnicowana: oprócz typowo miejskich form zagospodarowania terenów, takich jak zabudowa mieszkaniowa, usługi przemysłowo-produkcyjne, układy drogowe itp., występują znaczne areały terenów rolnych, lasów i łąk. Obszary zwartej zabudowy koncentrują się w obrębie lewo- i prawobrzeżnego centrum Warszawy. Znajdują się tam odbudowane po zniszczeniach wojennych założenia miejskie, Stare i Nowe Miasto, kwartały zabudowy kamienic czynszowych z przełomu wieków (położonych zwłaszcza na południe od Alei Jerozolimskich w rejonie ulicy Żelaznej oraz na Pradze wzdłuż ulic Targowej i Stalowej) oraz tereny zabudowy z okresu międzywojennego i powojennego.
Obiekty usługowe skoncentrowane są przede wszystkim w śródmieściu Warszawy, w lewobrzeżnej części miasta. Tam siedzibę mają obiekty administracji centralnej, budynki przedstawicielstw międzynarodowych oraz obiekty administracji rządowej i instytucje o znaczeniu ogólnokrajowym. Znaczne powierzchnie w Warszawie zajmują tereny przemysłowe i składowiska, tworząc rozległe dzielnice przemysłowe. Zaprojektowane w latach pięćdziesiątych na obrzeżach miasta, są dziś otoczone dużymi dzielnicami mieszkaniowymi. Największe z nich to: Ursus, Wola, Służewiec, Targówek, Grochów i Żerań.
Struktura użytkowania gruntów przedstawia się więc w Warszawie następująco:
*	Tereny przeznaczone pod funkcje mieszkaniowe zajmują 27,7 % powierzchni miasta, tj. 137,21 km2, w tym:
-	zabudowa mieszkaniowa o charakterze wielorodzinnym: 11,9 %, tj. 58,76 km2 (głównie w gminie Centrum). Są to w dużej mierze osiedla mieszkaniowe zrealizowane już po 1956r., często w technologii wielkopłytowej.
-	zabudowa mieszkaniowa o charakterze jednorodzinnym: 15,8 %, tj. 78,45 km2. Zabudowa taka dominuje przede wszystkim w gminach obrzeżnych Warszawy, głównie w gminie Wawer, Białołęka i Wilanów. Cechą charakterystyczną tych osiedli jest ich pasmowa lokalizacja przy trasach wylotowych z Warszawy.
*	Tereny przeznaczone dla usług zajmują 5,64 % powierzchni miasta, tj. 27,86 km2, w tym:
Usługi nastawione na obsługę ludności i rynku lokalnego (funkcje endogeniczne), i te o zasięgu ponadlokalnym wytwarzające dobra i usługi przeznaczone na rynek zewnętrzny (funkcje egzogeniczne - miastotwórcze) są w mieście rozmieszczone nierównomiernie. Funkcje egzogeniczne skoncentrowane są głównie w gminie Warszawa-Centrum, na terenie której znajduje zatrudnienie ok. 73% ogółu pracujących w Warszawie, podczas gdy zamieszkuje ją ok. 57% ludności miasta. To oznacza, że na terenie pozostałych 10 gmin znajduje się tylko 27% miejsc pracy w usługach, a zamieszkuje je niemal 43% ludności Warszawy. Powyższe zróżnicowanie świadczy o tym, że większość gmin warszawskich, poza gminą Centrum, nie ma własnej, w pełni wykształconej bazy ekonomicznej, która mogłaby stanowić źródło ich wzrostu.
*	Tereny przeznaczone pod funkcje techniczne zajmują 10,84 %, tj. 53,56 km2, w tym:
-	tereny ulic i placów: 17,78 km2
-	urządzenia miejskie: 10,62 km2
-	cmentarze grzebalne czynne: 5,03 km2
-	urządzenia transportu kolejowego: 11,69 km2
-	urządzenia transportu lotniczego: 8,32 km2
-	urządzenia transportu wodnego: 0,12 km2
*	Tereny przeznaczone pod funkcje produkcyjne oraz magazynowowo-składowe zajmują 4,42% powierzchni miasta, tj. 21,89 km2.
Największa koncentracja tych funkcji znajduje się w gminach na obrzeżach miasta: Białołęce, Targówku, Ursusie, Bielanach ale też w Gminie-Centrum (Żerań FSO, Kamionek i Wola Przemysłowa).
*	Tereny przeznaczone pod urządzoną zieleń miejską stanowią ok. 21 % powierzchni całego miasta, w tym:
-	lasy: 74,64 km2
-	parki, zieleńce skwery, ośrodki wypoczynkowe i cmentarze zamknięte: 10,52 km2
-	ogródki działkowe: 18,37 km2
-	tereny nie zagospodarowane z zielenią wysoką i nie użytkowane: 15,49 km2
Najwięcej terenów przyrodniczo czynnych znajduje się w gminach:
Wilanów - 84,9%; Białołęka - 69,4%, Wawer - 66,5%
Gminy o największym stopniu zurbanizowania, gdzie dominują tereny zainwestowane, to:
Centrum - 72,5%; Ursus - 72,5%; Włochy - 67,5%
Najwięcej lasów znajduje się w gminach:
Wawer - ca 29 km2
Białołęka - ca 11,5 km2
Ursynów - ca 9,1 km2
Bielany - ca 8,6 km2
*	Tereny rolne zajmują 22,6 % powierzchni miasta, tj. 111, 73 km2.
Największe obszarowo kompleksy rolne, do których zaliczamy: grunty orne, łąki, pastwiska i sady, występują w gminach: Białołęka, Wawer, Wilanów i Ursynów. Są one traktowane jako potencjalne tereny inwestycyjne miasta.
Ponadto pozostałe ok. 6 % powierzchni miasta zajmują wody powierzchniowe (13,55 km2) i inne formy użytkowania terenu.
STRUKTURA UŻYTKOWANIA GRUNTÓW W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
TERENY ZIELENI W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
TERENY ROLNE W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
TERENY USŁUG W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
3.2	Warszawskie inwestycje ostatniej dekady.
W ostatnim dziesięcioleciu w Warszawie powstało wiele nowych obiektów świadczących o tym, że miasto jest przedmiotem dużego zainteresowania inwestorów krajowych i zagranicznych.
Jego pierwszym zwiastunem był oddany w 1991r. do użytku, tzw. błękitny wieżowiec przy pl. Bankowym. W tym samym roku powstał też budynek szwedzkiej firmy IKEA wraz z zapleczem biurowym w Alejach Jerozolimskich. Rok później zrealizowano kolejne, duże, wpływające w istotny sposób zarówno na kształt jak i na prestiż miasta, inwestycje. Warto tu wspomnieć o budynku firmy KOLMEX na Woli, budynkach Curtis International Plaza na Służewcu czy IPC na Koszykowej czy wreszcie o "Panoramie" u zbiegu ulic Czerniakowskiej i Witosa. Następne lata to czas kolejnych dużych, zarówno kapitałowo jak i przestrzennie czy wysokościowo, inwestycji. Lokalizowane były one już nie tylko w Śródmieściu, ale także w innych dzielnicach Warszawy, m.in. na terenie przemysłowego Mokotowa i Woli. Współpraca szwedzkiej firmy Skanska z władzami dzielnicy zaowocowała nowoczesnymi budynkami Atrium Business Center, Atrium Tower, Atrium Plaza i Atrium Centrum. Na Ochocie ma też powstać nowoczesny, wielki obiekt handlowo - wystawienniczy (ok. 200 tys. m2 powierzchni) oraz Centrum Kongresowe.
Coraz częstsze i uzasadnione są głosy, że centrum, na razie biurowe i finansowe Warszawy, przesuwa się szybko ze Śródmieścia w stronę zachodnich dzielnic miasta. Przy ul. Towarowej na Woli oddano do użytku najwyższy obecnie obiekt biurowy w stolicy - siedzibę firmy Daewoo o wysokości 45 kondygnacji i powierzchni użytkowej 54 tys.m2.
Na Mokotowie, w południowej części Warszawy, realizowana jest duża (łącznie 73 tys. m2 powierzchni) inwestycja pod nazwą Mokotów Business Park. Podobny kompleks budowany jest w Alejach Jerozolimskich (Jerozolimskie Business Park) i w dzielnicy Ochota (Ochota Office Park). Zakończono budowę budynków Reform Plaza i Wiśniowy Business Park.
Większość nowych inwestycji powstała przede wszystkim w zachodniej części Warszawy, po lewej stronie Wisły. Na warszawskiej Pradze wyróżnia się centrum handlowe Promenada. Istnieją też plany zabudowy kilkudziesięciu hektarów na terenach Portu Praskiego, gdzie powstać ma nowe centrum Warszawy.
Jerozolimskie Business Park, Al. Jerozolimskie
(grafika pominięta)
Ochota Office Park, Al. Jerozolimskie
(grafika pominięta)
Gebo, Al. Jerozolimskie
(grafika pominięta)
Aleje jerozolimskie Szczęśliwice
(grafika pominięta)
Obiektem zainteresowania potencjalnych inwestorów jest też przede wszystkim Ścisłe Centrum Warszawy. Powstał tu kolejny duży obiekt przy zbiegu ulic Królewskiej i Marszałkowskiej (Saski Business Park). Przesądzone jest też powstanie pomiędzy Dworcem Warszawa Centralna a Hotelem Holiday Inn, budynku Złota Center - wielofunkcyjnego kompleksu w skład którego wejdzie, oprócz powierzchni biurowych i handlowych, także centrum kongresowe. Dzisiejsze inwestycje w Warszawie wyznaczają kształt miasta na najbliższe lata. Na naszych oczach powstaje miasto, w którym będziemy mieszkać w XXI wieku. Nowy gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego na Powiślu, Pałac Sprawiedliwości na Placu Krasińskich czy niedawno zrealizowany projekt budynku Holland Park na placu Trzech Krzyży, są już dzisiaj istotnym elementem tkanki miejskiej Warszawy. Niestety, nie wszystkie obecnie powstające obiekty są wartościowe, godne miejsc w których powstają. Nie zawsze dobrze służą one miastu, często zakłócają wypracowany przez pokolenia krajobraz stolicy. Intencją autorów Planu jest ograniczenie, w ramach posiadanych możliwości i środków, tych zjawisk i stworzenie Warszawy na miarę naszych pragnień i możliwości.
Pałac Sprawiedliwości na Placu Krasińskich
(grafika pominięta)
Holland Park
(grafika pominięta)
Centrum Biznesu
(grafika pominięta)
Plac Trzech Krzyży
(grafika pominięta)
3.3.	Problemy rozwoju przestrzennego
Dosyć powszechna opinia dotycząca złej jakości przestrzeni w Warszawie, jak też dysharmonii krajobrazu znacznej części miasta, ma swoje źródło w kilku podstawowych problemach z którymi boryka się stolica.
Najważniejsze z nich to:
*	brak wyrazistych koncepcji zarządzania przestrzeniami publicznymi na różnych szczeblach zarządzania miastem,
*	brak systemu ochrony i kształtowania krajobrazu miejskiego w skali makro, który mógłby być przeniesiony na skale lokalne,
*	brak ogólnomiejskiej koncepcji przekształcania elementów zdegradowanego krajobrazu miejskiego,
*	nieskuteczny system ochrony dziedzictwa kulturowego,
*	brak mechanizmów stymulujących koncepcyjne prace planistyczne,
*	małe zainteresowanie władz rządowych rozwojem stolicy,
*	wadliwy ustrój samorządowy Warszawy mający wpływ na nakładanie się kompetencji także w gospodarce przestrzennej miasta,
*	brak koordynacji w sprawach dotyczących kształtowania przestrzeni miasta,
*	dysproporcje między zakresem terytorialnym ochrony obiektów i urządzeń kulturowych z możliwością efektywnego jej sprawowania,
*	małe przystosowanie przepisów ustawy o ochronie dóbr kultury do wyzwań jakie niosą ze sobą współczesne warunki gospodarcze i społeczne.
Konieczne jest stworzenie warunków do działań zmierzających do zatrzymania postępujących procesów degradacji krajobrazu warszawskiego. I tak:
*	Na płaszczyźnie prawnej: koniecznych zmian wymagają ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy, o ochronie dóbr kultury, o zagospodarowaniu przestrzennym, prawo budowlane jak również umocowane w ustawach rozporządzenia wykonawcze.
*	Na płaszczyźnie strategii miasta: powinien zostać opracowany program koordynacyjny obejmujący plany operacyjne i programy działań.
*	Na płaszczyźnie projektowej: w planie zagospodarowania Warszawy sformułowano wieloaspektowe ustalenia stwarzające warunki do realizacji zadań strategicznych w planach miejscowych i koncepcjach architektonicznych.
3.4.	Kierunki rozwoju przestrzennego
Nowe tereny do zainwestowania znajdują się przede wszystkim w gminach: Warszawa - Wawer, Warszawa - Centrum, Warszawa - Włochy, Warszawa - Białołęka, Warszawa - Ursynów, Warszawa - Wilanów. Są one położone w sąsiedztwie terenów już zainwestowanych i stosunkowo mało konfliktowe z punktu widzenia walorów przyrodniczych i kulturowych, są jednak gorzej dostępne z punktu widzenia obsługi komunikacyjnej i uzbrojenia technicznego.
Największe kompleksy terenów pod nową zabudowę w ramach istniejącego zainwestowania znajdują się w gminach: Warszawa-Centrum, Warszawa-Bemowo, Warszawa-Bielany, Warszawa-Włochy
Spośród wskazanych w planie rezerw terenowych, ocenianych na ok. 4800 ha, najwięcej, bo aż 54% czyli 2600 ha, zostanie przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe. Drugą pod względem wielkości terenów formą użytkowania będą usługi (ok. 14%), następnie transport - trasy i urządzenia (ok. 10%), zieleń publiczna (ok. 8%), tereny wytwórczości (ok. 4%), tereny infrastruktury technicznej (ok. 4%) oraz inne użytkowanie (ok. 3%).
Poważnym problemem strukturalnym jest brak równowagi w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego i zagospodarowania przestrzeni pomiędzy lewobrzeżną i prawobrzeżną częścią miasta. Priorytetowe znaczenie ma więc stworzenie z obydwu rozdzielonych Wisłą części miasta jednego, sprawnie funkcjonującego organizmu. Ważną rolę przypisuje się tu obszarom i pasmom strategicznym, które mają podstawowe znaczenie dla rozwoju i funkcjonowania Warszawy oraz wzrostu jej pozycji w hierarchii miast europejskich.
Do obszarów strategicznych zaliczone zostały:
Śródmieście (Warszawskie City) - miejsce ograniczone ulicami: Towarową, Grzybowską, Królewską, Marszałkowską i Alejami Jerozolimskimi wraz z bezpośrednim otoczeniem o pow. ok. 160 ha; obszar planowany jako największa koncentracja obiektów biurowych, bankowych i handlowych i związanych z nimi usług (hotele, restauracje, obiekty kultury i inne), jak również siedzib firm i przedstawicielstw koncernów międzynarodowych.
(grafika pominięta)
Port Praski - obszar ok. 50 ha pomiędzy nasypem kolejowym od strony ul. Sokolej i ulicami Jagiellońską, Zamojskiego, Okrzei; zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania dla tego obszaru zaplanowano tu budowę biur i apartamentów jak też obiektów hotelowo - usługowych, lokalizację funkcji bankowo finansowych i administracji gospodarczej z dużym udziałem zieleni.
(grafika pominięta)
*	Stadion Dziesięciolecia wraz z bezpośrednim sąsiedztwem - obszar pomiędzy ul. Zieleniecką, Targową, linią kolei średnicowej, Wybrzeżem Szczecińskim i Mostem Poniatowskiego; obszar jest przeznaczony do lokalizacji funkcji publicznych o znaczeniu międzynarodowym wraz z towarzyszącymi im usługami hotelowo - gastronomicznymi i handlowymi oraz obiektami kongresowo - konferencyjnymi. Na tym obszarze można też zlokalizować wielofunkcyjne obiekty kultury i sportu.
*	Port Żerański - obszar pomiędzy Al. Armii Krajowej, torami kolejowymi, ul.Płochocińską, Modlińską, Konwaliową i Zabłocie do Wisły wraz z bezpośrednim otoczeniem, o pow. ok. 260 ha; przewidywany do kompleksowej restrukturyzacji ukierunkowanej na usługi komercyjne, ośrodki sportów wodnych oraz zabudowę mieszkaniową.
*	Obszar wzdłuż ulicy Żwirki i Wigury - położony po wschodniej stronie ulicy Żwirki i Wigury pomiędzy ulicami Sasanki i Racławicką; teren przewidziany dla rozwoju funkcji mieszkaniowo-usługowych.
*	Powiśle - obszar w bezpośredniej bliskości Skarpy Warszawskiej; przeznaczony do rozwoju szkolnictwa wyższego, w tym o randze międzynarodowej. Istnieje koncepcja zagospodarowania tego terenu jako dzielnicy uniwersyteckiej, rozciągającej się od Mariensztatu do ul. Tamka z nowym gmachem Biblioteki UW jako centrum części dydaktycznej.
*	Pole Mokotowskie - obszar położony w bezpośredniej bliskości kilku wyższych uczelni, powinien stać się terenem w większym stopniu koncentrującym funkcje szkolnictwa wyższego, tworząc tym samym dzielnicę akademicką.
*	Łuk Siekierkowski- obszar położony na południe od planowanej Trasy Siekierkowskiej i ograniczony od wschodu Wałem Zawadowskim; powinien stać się terenem zorganizowanej działalności inwestycyjnej z przeznaczeniem pod funkcje ogólnomiejskie z towarzyszącą im zabudową mieszkaniową.
Park pod Skocznią - obszar położony pomiędzy Al. Wilanowską, ul. gen. Sikorskiego, Sobieskiego, Kostrzewskiego, Piwarskiego, Konduktorską, Dolną, Puławską i Potoki wraz z bezpośrednim otoczeniem; o powierzchni ok. 220 ha; przeznaczony pod rozwój różnorodnych funkcji usługowych, w tym sportu, turystyki, rekreacji, wystawiennictwa, z uzupełniającą zabudową mieszkaniową.
Park pod skocznią
(grafika pominięta)
*	Wyczółki - obszar położony przy linii kolejowej do Radomia na południe od terenów Wyścigów Konnych na Służewcu i w bliskim sąsiedztwie ul. Puławskiej; po wybudowaniu wiaduktu nad torami kolejowymi będzie to teren bardzo korzystnie położony względem Lotniska "Okęcie". Teren jest możliwy do wykorzystania pod centrum Targowo-Wystawiennicze lub Warszawski Park Badawczy.
*	Dworzec Południowy - obszar położony pomiędzy Al. Wilanowską, Al. Niepodległości i ul. Potoki wraz z bezpośrednim otoczeniem o powierzchni ok. 35 ha; teren wyjątkowo predestynowany na wielofunkcyjne centrum usługowo-administracyjne, wspomagające strefę śródmiejską.
Dworzec Gdański - obszar pomiędzy torami kolejowymi od północy, ul. Powązkowską od zachodu, ul. Słomińskiego, Pokorną, Stawki od południa oraz ul. gen. Andersa i Międzyparkową od wschodu, wraz z bezpośrednim otoczeniem o pow. ok. 90 ha planowany jako obszar o koncentracji usług komercyjnych oraz obiektów biurowych i mieszkaniowych.
W wymienionych obszarach należy zwrócić szczególną uwagę na niektóre rejony, które powinny przekształcać się ze względu na zmieniające się warunki gospodarcze oraz rejony, które są niezabudowane i stanowią potencjalne tereny rozwojowe miasta. Będą one wymagały ze strony władz gminnych szczególnie aktywnego zaangażowania w przygotowanie ich do zagospodarowania pod różnorodne funkcje istotne dla rozwoju miasta jako całości i wzrostu jego rangi w otoczeniu międzynarodowym.
Rejon Dworca Gdańskiego
(grafika pominięta)
Obszary strategiczne tworzą system przestrzeni publicznych o znaczeniu metropolitalnym, stołecznym i lokalnym. Wzbogacają go place i ulice znajdujące się w obrębie Starego i Nowego Salonu Warszawy, Warszawskiego City, ciągi wielofunkcyjne, "bramy" oraz centra usługowe gmin warszawskich. Osobną rolę pełnią w tym systemie tzw., miejsca niezwykłe nadające swoistą tożsamość miejscu, dzielnicy czy gminie.
Przestrzenie o charakterze stołecznym i metropolitalnym to:
*	"Stary Salon" stanowiący obszar historyczno-zabytkowy, od Cytadeli poprzez Nowe i Stare Miasto wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa, Trakt Królewski wraz z Parkami Krasińskich i Saskim oraz podskarpie aż po Łazienki i Belweder.
*	"Nowy Salon" położony między mostem i trasą S.Starzyńskiego a mostem J.Poniatowskiego, ograniczony od wschodu ulicą Jagiellońską, a od zachodu Wybrzeżem Gdańskim i Kościuszkowskim, ulicami Bednarską, Furmańską, Browarną, Topiel i Kruczkowskiego. Wnętrze "salonu" powinno być podzielone na mniejsze obszary przez istniejące trzy mosty i projektowane dwa-trzy mosty niskowodne jako zworniki prawo i lewobrzeżnej Warszawy,
oraz
*	Warszawskie City
*	Praga Centrum
*	Dworzec Gdański
Ciągi wielofunkcyjne - łączą niektóre centra dzielnic gminy Centrum i gmin warszawskich oraz Dworzec Lotniczy Okęcie ze Śródmieściem,
"Bramy" - stanowią kompozycyjne zaakcentowanie głównych wjazdów do Warszawy, a zarazem ważne koncentracje miejsc pracy, odznaczające się dobrą dostępnością zarówno transportem zbiorowym jak i indywidualnym.
Lokalną przestrzeń publiczną ważną z punktu widzenia wizerunku miasta tworzą centra usługowe gmin warszawskich.
Wilanów Zachodni
(grafika pominięta)
Rejon lokalizacji centrum gminy Wilanów
Miejsca niezwykłe mają zróżnicowany charakter. Są to na przykład budowle (jak Cytadela), pomniki (jak Warszawska Nike), parki (jak Łazienki), place (jak Bazar Różyckiego), miejsca martyrologii (jak Umschlagplatz).
Szczególne znaczenie przypisuje się trzem strefom polityki przestrzennej miasta, są to:
*	Strefa wielkomiejska - "Warszawa Złota" o powierzchni 1920 ha powinna być kształtowana jako wielofunkcyjny obszar o najwyższej intensywności wykorzystania przestrzeni (z wyjątkiem Starego Salonu Warszawy), najwyższym udziale i atrakcyjności przestrzeni publicznych i bardzo wysokiej efektywności ekonomicznej.
*	Strefa miejska - "Warszawa Srebrna" o powierzchni 23 000 ha, obszar o średniej i dużej intensywności zabudowy może pełnić wiele różnorakich funkcji, począwszy od mieszkalnictwa, usług publicznych, nauki i kultury, wytwórczości czy zieleni publicznej.
*	Strefa podmiejska - "Warszawa Zielona" o powierzchni ok. 24 500 ha, w znacznej części słabo zainwestowana, z niską zabudową, często w zieleni, obejmuje tereny regeneracyjne miasta.
4. Infrastruktura społeczna
4.1.	Mieszkalnictwo
Warszawa należy do stolic europejskich o najniższym nasyceniu mieszkaniami (383 na 1000 mieszkańców) i stosunkowo najmniejszych, mieszkaniach (średnio 49,3 m2 pow. użytkowej). Przeciętna powierzchnia użytkowa mieszkania na jedną osobę wynosi 18,9 m2. Struktura własności mieszkań nie jest jednolita, dominują wśród niej mieszkania spółdzielcze (48,8%) i komunalne (22,4%). Rośnie jednak liczba mieszkań prywatnych (17,7%), głównie wykupowanych z zasobów komunalnych.
Dolina Służewiecka
(grafika pominięta)
O tym, że sytuacja jest poważna, świadczy fakt, że mniej mieszkań na 1000 osób jest tylko w Bukareszcie (358), Mińsku (275) i Wilnie (160). Z kolei mniejszą niż w Warszawie przeciętną wielkość mieszkań mają tylko Sofia - 46 m2 pow. użytkowej i Bukareszt - 35 m2 pow. użytkowej. W stolicach Europy Zachodniej wynosi ona od 68 m2 w Berlinie do 115 m2 w Reykjaviku. Porównanie ogólnej sytuacji mieszkaniowej Warszawy z innymi dużymi miastami w Polsce stawia stolicę na trzecim miejscu za Łodzią i Katowicami pod względem stosunku liczby mieszkań na 1000 osób oraz wskaźnika zaludnienia mieszkań (liczby osób na mieszkanie).
TEREN ZABUDOWY MIESZKANIOWEJ W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
Pod względem intensywności budownictwa mieszkaniowego Warszawa (2,4 mieszkania na 1000 ludności) lokuje się na trzecim miejscu za Lublinem (6 mieszkań na 1000 ludności) i Gdańskiem (3,5 mieszkania na 1000 ludności). Pomimo relatywnie wysokich średnich standardów zamieszkania, w stosunku do innych dużych miast w Polsce, w Warszawie zjawisko skrajnego przeludnienia (2 i więcej osób na izbę) występuje w 7% ogólnej liczby mieszkań (41 140 mieszkań), a współzamieszkiwanie (2 lub więcej gospodarstw domowych) w ok. 9% mieszkań (51 667 mieszkań).
Deficyt mieszkań w stolicy szacuje się na ok. 100 tys. W I półroczu 1998r. oddano do użytku 2614 mieszkań, głównie spółdzielczych, o przeciętnej powierzchni użytkowej 91,06 m2 Nowe budownictwo równoważy tylko w ok. 50-60% liczbę nowo zawieranych małżeństw w danym roku. Pozytywnym zjawiskiem jest to, że mieszkania są coraz większe, znajdują się w budynkach o urozmaiconej formie architektonicznej. W większym stopniu zwraca się tu uwagę na elementy małej architektury i atrakcyjnie urządzoną zieleń. Mieszkania te są jednak dostępne głównie dla mieszkańców o wysokich dochodach.
Wzorem miast zachodnich, Warszawa zaczyna powoli przekształcać się w wysoce zróżnicowany rynek mieszkaniowy z lepszymi i gorszymi lokalizacjami, będącymi wynikiem segregacji przestrzennej ludności w zależności od poziomu jej zamożności. Urynkowienie budownictwa mieszkaniowego i uczynienie z mieszkania towaru znajduje już swoje odbicie w segregacji społeczno-przestrzennej. Rozwijają się luksusowe enklawy mieszkaniowe na obrzeżach miasta i w obszarze śródmiejskim, zaczynają zaś w coraz wyraźniejszym stopniu występować zjawiska degradacji istniejących wielkich zespołów mieszkaniowych (tzw. blokowiska). Wyraźnie zaczyna się też rysować podział na "dobre i złe" dzielnice. Ma to odzwierciedlenie chociażby w cenie za 1 m2 powierzchni mieszkania na rynku wtórnym.
Sytuacja ta jest przedmiotem niepokoju władz samorządowych stolicy. Wdrażane są programy mające na celu zarówno zmianę ilościową sytuacji mieszkaniowej w mieście jak też poprawę standardu mieszkań już istniejących. Temu celowi ma służyć chociażby przygotowywany program modernizacji osiedli z wielkiej płyty.
Zgodnie z założeniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy, standard zamieszkania w stolicy ma znacznie wzrosnąć, tak, aby osiągnął poziom 25-30 m2 na osobę. Osiągnięcie takiego standardu, niewygórowanego w porównaniu z innymi miastami Europy, musi być jednak wsparte środkami z budżetu państwa. Miasto ze swojej strony może zaoferować odpowiednie dla zabudowy mieszkaniowej grunty. Wymaga to jednak odważnej polityki gospodarowania gruntami m.in. poprzez wprowadzenie niskiej zabudowy mieszkaniowej na terenach otwartych miasta.
Przygotowanie nowych terenów dla budownictwa mieszkaniowego w przypadku władz m.st. Warszawy, polegać będzie głównie na wskazaniu atrakcyjnych, a równocześnie mało konfliktowych terenów z punktu widzenia ochrony ich walorów przyrodniczych i krajobrazowych, a następnie ich uzbrojenie oraz zapewnienie dostępności poprzez rozbudowę systemu ulic i sieci transportu zbiorowego, tak aby dojście do przystanków wraz z oczekiwaniem nie przekraczało 15 minut. Największe skupiska takich terenów są możliwe do pozyskania:
-	w gminie Wawer (około 725 ha), w paśmie pomiędzy Wałem Miedzeszyńskim od zachodu, a zabudową wzdłuż linii kolejowej od wschodu,
-	w gminie Wilanów (około 480 ha), na południe od nowo projektowanego centrum gminy wzdłuż ulicy Przyczółkowej oraz w południowej części gminy,
-	w gminie Włochy (około 290 ha), w rejonie osiedla Salomea oraz na południe od Portu Lotniczego Okęcie wzdłuż Alei Krakowskiej,
-	w gminie Białołęka (około 220 ha), głównie w zachodniej części gminy (rejon Winnicy i Nowodworów) oraz w części centralnej (Dąbrówka Grzybowska, Marcelin, Białołęka),
-	w gminie Ursus (około 165 ha), głównie w zachodniej części gminy oraz w rejonie Skoroszy,
-	w gminie Ursynów (około 150 ha), w rejonie Lasu Kabackiego oraz w okolicach Grabowa,
a także:
-	w gminie Centrum, głównie na obrzeżach,
-	w gminie Bemowo, w pobliżu lotniska oraz na północ od nowo projektowanego centrum gminy u zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Górczewskiej.
Mieszkalnictwo rekomenduje się też jako funkcję uzupełniającą na wszystkich obszarach przeznaczonych pod usługi, w tym także na obszarach strategicznych. Zakłada się, że atrakcyjną ofertę terenów mieszkaniowych dla mieszkańców Warszawy przedstawią także gminy "zielonego pierścienia" i miasta satelitarne leżące w obszarze metropolitalnym.
Bariera mieszkaniowa jest jedną z najsłabszych stron procesów rozwojowych Warszawy.
Szansą na zahamowanie regresu w budownictwie mieszkaniowym, a następnie utrwalenie stałego wzrostu liczby budowanych mieszkań, jest ukształtowanie efektywnego systemu jego finansowania (kredytowania i subwencjonowania) dostosowanego do różnych grup dochodowych ludności. Poprawa sytuacji mieszkaniowej w Warszawie wymaga też prowadzenia długookresowej i aktywnej polityki mieszkaniowej przez poszczególne gminy, opartej o zróżnicowane systemy zaspokajania potrzeb oraz adekwatnej do możliwości finansowych ludności.
4.2.	Oświata
W Warszawie jest relatywnie wysoki - w porównaniu ze średnią krajową i największymi miastami w Polsce - poziom wykształcenia mieszkańców, mierzony odsetkiem osób z wyższym wykształceniem w ogólnej liczbie mieszkańców miasta. W 1995 roku wskaźnik ten wynosił 19,4%, przy średniej krajowej - 6,8%, zaś dla przykładu w: Gdańsku - 9,9%, Wrocławiu, Lublinie i Krakowie - ok. 16%.
Warszawa ma bardzo duży potencjał naukowy. Wśród 11 359 nauczycieli akademickich (w roku szkolnym 1997/1998) było aż 2775 profesorów. Nauczyciele akademiccy w Warszawie stanowili ok. 16% ogółu nauczycieli akademickich w Polsce, natomiast profesorowie - ok. 20%.
Zakładany wzrost powszechności wykształcenia na poziomie średnim powoduje, że w Warszawie rośnie liczba szkół średnich i uczniów tych szkół, kosztem kształcenia w szkołach zasadniczych. Wzrasta liczba uczniów liceów ogólnokształcących. Obecnie w szkołach średnich uczy się ok. 75% ogółu młodzieży w wieku szkoły średniej, w tym 54% w liceach ogólnokształcących. Są one skoncentrowane przede wszystkim w Gminie Warszawa - Centrum, a zwłaszcza w dzielnicy Śródmieście, co powoduje znaczne obciążenie komunikacji publicznej dojazdami uczniów z innych dzielnic czy gmin.
W ostatniej dekadzie w stolicy znacznie wzrosła liczba studentów, przede wszystkim wskutek trzykrotnego wzrostu studentów studiów zaocznych i wieczorowych. W roku akademickim 1990/1991 było w Warszawie 71 tys. studentów, zaś w 1997/1998 - już ok.173 tys. (w tym 83 700 na studiach dziennych 74566 na studiach zaocznych i 14071 na studiach wieczorowych).
Najwięcej studentów kształcą uczelnie państwowe, w zwłaszcza Uniwersytet Warszawski (45 tys.), Politechnika Warszawska (24,5 tys.), Szkoła Główna Handlowa (10,5 tys.), Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego (11 tys.).
W Warszawie funkcjonuje też kilkadziesiąt niepaństwowych szkół wyższych, kształcących osoby głównie w systemie nauczania zaocznego i wieczorowego.
Problemy warszawskiej oświaty są podobne do tych, z jakimi boryka się szkolnictwo w całym kraju, a przede wszystkim są to:
*	niedofinansowanie i niedorozwój bazy materialnej,
*	duża fluktuacja kadr,
*	niedostateczna - w stosunku do występujących potrzeb - baza lokalowa średniego szkolnictwa ogólnokształcącego.
Wprowadzona w 1999 roku reforma oświaty w znaczący sposób zmieniła zarówno strukturę jak i system nauczania. Przesłanką nowej polityki edukacyjnej stało się m.in. osiągnięcie europejskich standardów edukacyjnych, wyrażających się między innymi wzrostem stopnia skolaryzacji w szkołach średnich do poziomu co najmniej 80% uczących się dalej po szkole podstawowej (w tym w liceach ogólnokształcących 55%), zaś w szkołach wyższych do co najmniej 35% liczebności danego rocznika 19-latków.
Inną zmianą jest stopniowe odchodzenie od systemu kształcenia zawodowego w kierunku kształcenia szerokoprofilowego. Realizacja zamierzeń warunkowana będzie nie tylko wzrostem nakładów inwestycyjnych na wszystkich szczeblach edukacji, ale również radykalnymi zmianami strukturalnymi, programowymi i organizacyjnymi.
Zgodnie z powszechnie uznanymi standardami w zakresie warunków nauczania, zarówno w szkołach podstawowych, gimnazjach jak i w szkołach ponadgimnazjalnych, liczba uczniów nie powinna przekraczać 22-26 na jedno pomieszczenie lekcyjne. Zaleca się:
Bilansowanie publicznych usług oświaty na terenach projektowanej zabudowy mieszkaniowej wg następujących standardów:
W szkołach podstawowych - 1 ciąg nauczania w klasach 1-6 na 2000 mieszkańców,
W gimnazjach - 1 ciąg nauczania w klasach 1-3 na 1500 mieszkańców,
W szkołach średnich ponadgimnazjalnych - 1 ciąg nauczania w klasach 1-3 na 1500 mieszkańców.
4.3.	Służba zdrowia
Reforma służby zdrowia zmieniła diametralnie strukturę organizacyjną bazy leczniczej w Warszawie; trudno ją dziś rozpatrywać w skali miasta czy nawet województwa, gdyż w stolicy działają specjalistyczne ośrodki medyczne jak np. Instytut Hematologii, Centrum Zdrowia Dziecka, do których zgłaszają się na leczenie specjalistyczne chorzy z całej Polski.
Infrastruktura służby zdrowia zależy teraz w dużej mierze przede wszystkim od władz gmin warszawskich i współpracujących z placówkami służby zdrowia Kasami Chorych.
W Warszawie na przełomie 1997/98r. funkcjonowało 38 szpitali, dysponujących ponad 13 tys. łóżek. Wskaźnik liczby łóżek na 1000 mieszkańców wynosił 8,1 i kształtował się mniej więcej na stałym poziomie. W mieście funkcjonowało też 406, przychodni w tym 98 przychodni rejonowych. Wskaźnik liczby lekarzy na 10 tys. mieszkańców systematycznie rośnie i na przełomie 1998/99r. wynosił 41,3. Dla porównania, w Madrycie - 89,7, Londynie - 89,4, Paryżu - 91, Genewie - 45,3 oraz Berlinie 54,6.
W ostatnich latach wzrosła też liczba aptek i zatrudnionych w nich farmaceutów. Wskaźnik ilości aptek w mieście jest też coraz bardziej korzystny i w 1997 r wynosił 7,6 tys. mieszkańców na 1 aptekę.
Ze względu na trwającą reformę służby zdrowia trudno jest dziś prognozować rozwój sieci placówek służby zdrowia i oceniać przyszłe potrzeby w tym zakresie.
4.4.	Sport, rekreacja, wypoczynek
Zarówno sama Warszawa jak i jej okolice posiadają wiele miejsc nadających się do codziennej i sobotnio-niedzielnej rekreacji. Są to tereny zieleni i kompleksy leśne służące uprawianiu rajdów pieszych i rowerowych. Wciąż jednak za mało jest ogólnodostępnych boisk i krytych hal sportowych oraz basenów czy kortów tenisowych, a także sztucznych lodowisk.
Ograniczone możliwości czynnego uczestnictwa w zajęciach sportowo-rekreacyjnych to niewątpliwie słaba strona dotychczasowego rozwoju Warszawy. Szansą na poprawę sytuacji w tym zakresie są już oddane do użytku, realizowane, bądź planowane inwestycje w tej dziedzinie: nowe kryte lodowisko tzw. Torwar II przy ul. Łazienkowskiej, hala sportowa przy ul. Szanajcy spełniająca międzynarodowe wymogi dla gier zespołowych, budowa w gminie Warszawa-Białołęka ogólnodostępnego i jednocześnie umożliwiającego organizację imprez międzynarodowych kompleksu sportowo-kulturalnego, realizowany w gminie Warszawa-Centrum program budowy krytych basenów pływackich (np. teren K.S. "Warszawianka"), planowane w gminie Warszawa-Bielany - gminne centrum sportu i rekreacji, plany utworzenia w gminie Warszawa-Ursynów, na bazie gminnych szkół podstawowych, ogólnodostępnych centrów kultury, sportu i rekreacji.
W najbliższej przyszłości planowane jest też urządzenie całego systemu ścieżek rowerowych.
Problemy w tej dziedzinie mają swoje źródło nie tylko w braku środków finansowych. Decyduje o nich również:
*	brak wielofunkcyjnych hal widowiskowo-sportowych, co powoduje, iż praktycznie nie można organizować w stolicy dużych imprez sportowych o randze międzynarodowej.
*	brak możliwości w związku z zanieczyszczeniem wód Wisły, wykorzystania jej doliny i nabrzeży dla celów rekreacyjno-sportowych.
Ważnym elementem promocji miasta może być zgłoszenie Warszawy jako organizatora letniej olimpiady. Impreza taka przyniosłaby Warszawie konkretne korzyści w postaci nowej, niezwykle potrzebnej miastu infrastruktury sportowej - stadionów, hal sportowych itd. Po zakończeniu igrzysk obiekty te służyłyby wszystkim mieszkańcom Warszawy. Dzięki wsparciu budżetu państwa dla tej inwestycji można by zlikwidować również wiele obecnych problemów miasta, komunikacyjnych czy infrastrukturalnych. Zaproponowana koncepcja przewiduje możliwość powstania czterech głównych zespołów olimpijskich. Centralny stadion olimpijski i centralna sala sportowo-widowiskowa mogłaby powstać na Stadionie X-lecia. Konkurencje olimpijskie odbywałyby się ponadto również na Powiślu, na terenach nadwiślańskich Żoliborza (od mostu gen. Grota-Roweckiego do Cytadeli). Pozostałe konkurencje odbyły by się na terenach stołecznej Legii, na Cyplu Czerniakowskim i na terenie zmodernizowanych obiektów Torwaru oraz położonym w pewnym oddaleniu od rzeki Parku pod Skocznią.
4.5.	Kultura i sztuka.
Zniszczenia z czasów drugiej wojny światowej poważnie zubożyły zasoby kultury materialnej Warszawy. W ramach powojennej odbudowy zrekonstruowano jedynie najważniejsze zabytki stolicy - umożliwiło to odtworzenie w obszarze centralnym miasta zabytkowego krajobrazu kulturowego.
Zespół Starego Miasta wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z Traktem Królewskim i Wilanowem objęty jest statusem Pomnika Historii. W wykazie obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz objętych ochroną konserwatorską znajduje się ponad 3900 obiektów w Warszawie.
Wśród nich jest m.in. 14 zespołów kościelno-klasztornych, 39 kościołów, 9 zespołów kościelnych, 7 klasztorów, 5 innych obiektów sakralnych, 11 cmentarzy, 16 zespołów pałacowo-parkowych, 25 zespołów parkowych, 3 zespoły dworskie, 6 dworków, 667 domów mieszkalnych, 11 fortyfikacji, 11 parków i wiele kamienic. W Warszawie w 1997r. funkcjonowało 50 muzeów, w tym:
11 artystycznych, 1 archeologiczne,
7 biograficznych, 2 etnograficzne,
11 historycznych, 2 martyrologiczne,
3 przyrodnicze, 5 techniki i 8 innych.
Rocznie odwiedza je ponad 2 mln osób. Największą popularnością w Warszawie cieszą się wnętrza i zbiory Zamku Królewskiego-Pomnika Historii i Kultury Narodowej. Wizytówką architektury i sztuki ogrodowej Warszawy czasów Stanisławowskich są Łazienki Królewskie.
Starówka warszawska
(grafika pominięta)
Niezmiernie ważna dla miasta jest społeczna aktywność ok. 150 stowarzyszeń i organizacji społeczno-kulturalnych i ok. 70 stowarzyszeń oświatowo-wychowawczych. Rozwija się również działalność profesjonalnych biur impresaryjnych zajmujących się organizacją imprez kulturalnych.
W Warszawie działa też szereg organizacji zagranicznych promujących kulturę swoich krajów jak np. Instytut Francuski, British Council, Instytut Kultury Włoskiej.
Warszawa, jest centrum życia teatralnego, muzycznego, wystawienniczego, wydawniczego oraz telewizyjnego kraju, nadal jednak, pomimo starań, nie stała się jeszcze w pełni ośrodkiem kultury o wiodącym oddziaływaniu międzynarodowym. Słabą stroną Warszawy jest brak obiektów dostosowanych do organizowania dużych imprez widowiskowych dla co najmniej kilku tysięcy widzów (sal estradowych, hal widowiskowych).
Po wyraźnym spadku liczby widzów na spektaklach teatralnych, operowych i koncertach w Filharmonii na początku obecnej dekady, w następnych latach ich liczba ponownie rośnie. Wzrastającą frekwencję notują również kina, dysponujące coraz nowszą i ciekawszą ofertą, a szczególnym zainteresowaniem cieszą się różnego rodzaju przeglądy filmów.
Zagrożeniem dla rozwoju kultury i sztuki w Warszawie, tak jak i w całym kraju, są bardzo niskie nakłady finansowe ze strony władz publicznych w sytuacji gdy nie wykształcił się jeszcze w wystarczającym stopniu wspierający życie kulturalne mecenat prywatny. Stwarza to wiele problemów różnej natury, z których najważniejsze to:
*	niezadowalający stan techniczny zaplecza materialnego instytucji zajmujących się działalnością kulturalną i artystyczną,
*	kłopoty finansowe instytucji upowszechniania kultury i sztuki,
*	niespójność systemu prawnej ochrony zabytków,
*	niedostateczne postępy w opracowywaniu planów miejscowych dla obszarów, na których znajdują się obiekty i zespoły dziedzictwa kulturowego,
*	przedłużający się regres publicznych bibliotek. Brak funduszy na zakupy nowych książek sprawia, że posiadają one przestarzałe i nieatrakcyjne dla czytelnika księgozbiory. W lepszej sytuacji są jedynie specjalistyczne biblioteki naukowe, z Biblioteką Narodową na czele.
Wzmocnienie pozycji Warszawy jako ośrodka kultury i sztuki to nie tylko ich rozwój w wymiarze wydarzeń artystycznych, lecz również szerokie udostępnienie możliwości uczestnictwa w amatorskich ruchach kulturalnych (kółka plastyczne, muzyczne, teatralne, dyskusyjne itd.) Podstawową rolę tu do spełnienia mają władze samorządowe i spółdzielczość mieszkaniowa, które, poprzez udostępnianie stosownej bazy materialnej oraz środków finansowych winny tworzyć podstawy dla rozwoju lokalnego ruchu kulturalnego.
Szansą nowej aktywności i nowych źródeł finansowania ochrony dziedzictwa są samorządy oraz rozwój gospodarczy uwzględniający wykorzystanie istniejących walorów kulturowych. Służby państwowe i samorządowe winny wykonywać zadania nie tylko jako główni wykonawcy, lecz także jako inicjatorzy zadań podejmowanych przez inne podmioty (organizacje pozarządowe, osoby i firmy prywatne) wg formuły spółek publiczno-prywatnych poprzez przekazanie całości zadania lub jego części. Ten sposób działania daje realną szansę przejścia od ochrony biernej do czynnej.
4.6.	Turystyka
Wartości symboliczne i krajobrazowe zasobów kultury materialnej Warszawy są wysoko cenione zarówno przez mieszkańców miasta jak i przez licznych turystów z kraju i z zagranicy.
Plac Piłsudskiego
(grafika pominięta)
Najwięcej turystów przyjeżdża w dalszym ciągu z krajów ościennych, a szczególnie z Niemiec (830 - 1070 tys.), Białorusi (380 - 430 tys.), Ukrainy (360 - 440 tys.) , Litwy (230 - 280 tys.), Rosji (200 - 240 tys.) i innych krajów b. ZSRR (170 - 300 tys.). W 1998r. Warszawę odwiedziło też ok. 150 tys. turystów z Czech i 40 tys. ze Słowacji. Z krajów Beneluksu, ze Stanów Zjednoczonych i krajów skandynawskich przyjechała do Warszawy porównywalna liczba turystów, tj. po ok. 140 tys. osób.
Zdecydowanie mniej gości, w porównaniu z rokiem poprzednim, przyjechało do Warszawy z krajów b. ZSRR, a szczególnie z Rosji (spadek niemal dwukrotny), ale również z Niemiec, Wielkiej Brytanii i krajów skandynawskich. Wzrosła natomiast liczba przyjazdów z Czech i Słowacji, Ukrainy i Włoch.
Turyści jednodniowi tzn. nie korzystający w Warszawie z noclegu stanowili ok. 16 %; zaś turyści korzystający w Warszawie z jednego tylko noclegu - ok. 14% spośród wszystkich turystów zagranicznych.
W okresie letnim dominują cele typowo turystyczne, a w dalszej kolejności: wyjazdy w interesach, w odwiedziny do krewnych i znajomych oraz na zakupy. W sezonie częstsze niż poza sezonem są przejazdy turystyczne i odwiedziny, rzadsze przyjazdy w interesach i na zakupy.
Odwiedzający latem Warszawę turyści zagraniczni najczęściej odwiedzali także Kraków, Gdańsk, Częstochowę i Łódź, w pozostałej części roku również najczęściej Kraków, a w dalszej kolejności Lublin, Łódź, Białystok i Częstochowę.
Turyści zagraniczni, odwiedzający Warszawę podczas sezonu turystycznego oceniając pobyt w Polsce, najbardziej krytycznie ocenili uciążliwość dojazdu, wysokie koszty pobytu, niski standard usług, niedostateczną informację o możliwościach i źródłach pobytu oraz stan sanitarny. Natomiast turyści, którzy byli w Warszawie poza sezonem turystycznym najgorzej ocenili koszty pobytu i w dalszej kolejności warunki dojazdu stan sanitarny, stan usług i brak informacji.
Jedną z najważniejszych szans rozwoju Warszawy jest szybki rozwój turystyki, realizowany przede wszystkim poprzez ochronę dziedzictwa kultury materialnej i nie dopuszczenie do jego dalszej degradacji. Szansą jest również wzrost inicjatyw prywatnych, społecznych i samorządowych na rzecz ochrony i właściwego wykorzystania tych walorów dziedzictwa. Niepokojący jest jednak, utrzymujący się przez 1997 i 1998r., spadek liczby turystów odwiedzających miasto, co może być związane m.in. z brakiem tanich hoteli.
5. Infrastruktura gospodarcza
5.1.	Przemysł
Recesję która dotknęła polską gospodarkę na początku lat 90-tych przemysł Warszawy odczuł szczególnie dotkliwie - wartość produkcji stołecznego przemysłu w 1992 roku była niższa niż w 1988r. aż o ok. 45 %. W ciągu czterech lat zatrudnienie w przemyśle Warszawy zmniejszyło się o 47%, osiągając poziom z roku 1938. Wskaźnik uprzemysłowienia Warszawy mierzony liczbą pracujących w przemyśle na 1 tys. mieszkańców spadł z 211 osób w 1970r. poprzez 168 w 1988r. aż do 123 osób w 1995r. (w 1938r. wskaźnik ten wynosił 149 osób). Udział przemysłu w całej działalności społeczno-gospodarczej Warszawy spadł jednocześnie z 32% w 1988r. do ok. 27% w 1995r. Świadczy to wyraźnie o zdecydowanej tendencji do zmniejszania się roli przemysłu w działalności społeczno-gospodarczej Warszawy. W marcu 1999r. w przemyśle Warszawy pracowało 215,8 tys. ludzi skupionych w 25 589 zarejestrowanych w rejestrze REGON podmiotach gospodarki narodowej (górnictwo, działalność produkcyjna, zaopatrzenie w energię elektryczną).
(grafika pominięta)
Konsekwencją procesów transformacyjnych, upadku i likwidacji przedsiębiorstw, był też nieznany wcześniej w Warszawie, problem ponownego zagospodarowania terenów zajmowanych przez przemysł. W latach dziewięćdziesiątych ponownego zagospodarowania wymagały tereny poprzemysłowe o powierzchni ok. 500 ha., co stanowiło 22% ogólnej powierzchni użytkowanej przez przemysł uspołeczniony miasta przed 1989r. Konsekwencją likwidacji przedsiębiorstw było też pojawienie się bezrobocia, chociaż kształtowało się ono na stosunkowo niskim, w stosunku do średniej krajowej, poziomie.
Pozytywnym aspektem głębokiej recesji w przemyśle warszawskim był znaczny spadek zagrożenia środowiska stolicy jego emisjami.
Emisja pyłów zmniejszyła się z 74,4 tys. ton w 1988r. do 15,4 tys. ton w 1995r., tj. prawie pięciokrotnie, a odpadów produkcyjnych z 1175 tys. ton do 696 tys. ton tj. o ok. 41% - równocześnie zwiększył się z 43% do 85% stopień ich ponownego wykorzystania. O 2,7% zmniejszyła się też ilość nagromadzonych odpadów produkcyjnych.
Zmiany nastąpiły w strukturze własnościowej, organizacyjnej, wielkościowej, gałęziowo-branżowej i przestrzennej przedsiębiorstw. Duży spadek znaczenia sektora publicznego w przemyśle Warszawy spowodowany był zarówno przekazywaniem niektórych przedsiębiorstw państwowych do sektora komunalnego i sprzedażą innym prywatnym firmom, jak też całkowitym bankructwem i likwidacją wielu zakładów. Część z nich została sprywatyzowana, często z udziałem kapitału zagranicznego.
TERENY USŁUG PRODUKCYJNYCH I TECHNICZNYCH W WARSZAWIE STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
Do zmienionych reguł gospodarki najszybciej przystosowały się małe firmy - upadek dużych przedsiębiorstw stał się dla nich szansą rozwoju. Udział drobnego przemysłu w ogólnej liczbie pracujących w przemyśle stołecznym podniósł się z 13,9% w 1980r. i 16% w 1985r. do 40,5% w roku 1995. Takie zmiany wielkościowe w przemyśle stolicy w ciągu zaledwie kilku lat to jeden z najbardziej widocznych i spektakularnych, obok osiągniętego stopnia prywatyzacji, rezultatów procesu transformacji przemysłu w Warszawie.
Radykalnie zmieniła się też w Warszawie struktura zatrudnienia ze względu na gałęzie przemysłu. Niemal całkowicie wyeliminowany z rynku został przemysł elektroniczny i teleelektroniczny, w minionym okresie czasu jedna z najważniejszych branż przemysłowej Warszawy. Trudności przeżywał również przemysł precyzyjny i przemysł elektrotechniczny. W 1995r. skupiał on jeszcze ok.15 tys. pracowników, ale było to ok. 4 razy mniej niż w roku 1975, a jego udział w ogólnej liczbie zatrudnionych spadł w tym czasie z 21,1% do 10,2%.
Przemysł środków transportu, najliczniejszy przed wojną jeśli chodzi o liczbę zatrudnionych, w okresie transformacji również wysunął się na pierwsze miejsce. Bardzo energo - i materiałochłonny przemysł maszynowy zdołał przezwyciężyć problemy okresu transformacji i pomimo znacznego zmniejszenia liczby zatrudnionych, zajmował w 1995r. trzecią pozycję w Warszawie pod względem struktury zatrudnienia (za przemysłem środków transportu i przemysłem spożywczym). Warszawski przemysł chemiczny szybko przystosował się do zmienionych warunków rzeczywistości i jako jedna z trzech gałęzi stołecznego przemysłu (oprócz niego: przemysł spożywczy i energetyczny) zwiększył po 1989r. liczbę zatrudnionych.
W celu wyhamowania niekorzystnej tendencji zmierzającej do likwidacji w Warszawie przemysłu (szczególnie przemysłu wysokiej techniki) władze zarówno państwowe jak i samorządowe powinny podjąć odpowiednie kroki zaradcze. W przeciwnym razie stolica Polski wejdzie w XXI wiek jako miasto zdecydowanie zacofane pod względem cywilizacji technicznej. Środkiem, aby temu przeciwdziałać, byłyby ułatwienia w zakresie organizacji i tworzenia Parków Naukowo-Technicznych.
5.2.	Handel
Handel detaliczny, począwszy od 1989r., był najszybciej rozwijającą się dziedziną gospodarki w mieście, tu również najszybciej dokonały się przekształcenia prywatyzacyjne. Jego cechą charakterystyczną jest rozdrobnienie, bowiem większość sklepów to obiekty niewielkie. Podobnie powierzchnia sprzedażowa jest bardzo mała - przy jednocześnie wysokim wskaźniku liczby sklepów przypadających na 1000 mieszkańców.
Stadion X-lecia
(grafika pominięta)
Szybko rośnie natomiast liczba wielofunkcyjnych centrów handlowych. Zajmują one już 384 tys. m2 powierzchni, w budowie jest kolejnych 275 tys. m2. Ich powierzchnia handlowa jest zróżnicowana od kilku do kilkudziesięciu tysięcy m2, a inwestycje te realizowane są coraz częściej już nie tylko przez zagraniczne sieci handlowe ale również przez polskich inwestorów.
(grafika pominięta)
Nowoczesny handel detaliczny musi zapewniać bogatą ofertę towarów, zróżnicowaną jakościowo i dostosowaną lokalnie do zróżnicowanych potrzeb mieszkańców i przyjezdnych - szerokość asortymentu towarów i atrakcyjność jego ekspozycji jest istotną cechą wielkiego miasta. Ogólnomiejskie oddziaływanie wielkich ośrodków handlowych wymaga natomiast stworzenia wobec nich odpowiedniej polityki Warszawy i wyboru narzędzi jej realizacji. Potrzebna jest koordynacja działań w skali całego miasta ale też i regionu. Należy skoncentrować się na popieraniu integracji krajowych organizacji handlowych, które byłyby w stanie budować własne ośrodki handlowe przejmując część obrotów tej nieuchronnie rosnącej formy handlu oraz rozwijać specjalizację. Wymaga to stworzenia systemu bodźców uwzględniając ustawodawstwo Unii Europejskiej. Podstawowymi słabościami handlu są bowiem: rozdrobniona struktura podmiotowa, brak własnych sieci handlowych oraz integracji kapitałowej jak również wykształconych sieci dystrybucyjnych i centrów hurtowych.
5.3.	Rynek nieruchomości w Warszawie
W strukturze użytkowania terenów w Warszawie (stan na dzień 1 stycznia 1997r.) dominują grunty prywatne - łącznie 32,7%, czyli około 16,1 tys. ha.
Nieco mniejszy udział mają grunty Skarbu Państwa - łącznie 29,1%, czyli około 14,4 tys. Grunty komunalne stanowią 15,4%, czyli około 7,6 tys. hektarów. Pozostałe grunty, tj. lasy państwowe, ogrody działkowe, drogi publiczne, tereny komunikacyjne, inne tereny - stanowią 29,8%.
Najwięcej gruntów komunalnych znajduje się na terenie gminy Warszawa-Centrum, niemal 35,6%, tj. ok. 4350 ha. W pozostałych gminach udział gruntów komunalnych wykazuje daleko idące zróżnicowanie, od 21,7% w gminie Warszawa-Targówek, do 0,7% w gminie Warszawa-Wilanów. Grunty będące własnością m.st. Warszawy wynoszą 1000 ha, z tego 911 ha pozyskane drogą komunalizacji i 89 ha nabytych w drodze umów cywilno-prawnych pod inwestycje ogólnomiejskie (np. Oczyszczalnia Ścieków Południe, Zakłady Utylizacji Odpadów Komunalnych). Grunty te stanowią 2% ogólnej powierzchni miasta. Większość gruntów komunalnych w Warszawie znajduje się w wieczystym użytkowaniu osób prawnych i fizycznych. Oznacza to, że grunty dyspozycyjne, które mogą być przedmiotem obrotu, są stosunkowo niewielkie.
Warszawa, podobnie jak inna duża metropolia regionu - Berlin, jest dzisiaj wielkim placem budowy, a dominujący jest tu udział inwestycji kapitału prywatnego. Koszt realizowanych w 1996r. w ścisłym centrum miasta trzynastu budynków biurowych przekroczył sumę miliarda dolarów. W 1997 roku na obszarze samej tylko gminy Centrum rozpoczęto 42 nowe budowy przy kontynuacji 23 wcześniej rozpoczętych. Ceny gruntów warszawskich osiągają już sumę 2500 dolarów za m2 położonej w korzystnym miejscu miasta działki.
Oprócz zaangażowania kapitału zagranicznego, także i polskie firmy, szczególnie finansowe i ubezpieczeniowe coraz aktywniej uczestniczą w wielkich inwestycjach na terenie miasta. W Warszawie, obok podmiotów inwestujących w przemysł (włoska grupa Luccini, południowokoreański koncern Daewoo), swoje siedziby mają zagraniczne fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne.
Cena zakupu biura o zachodnim standardzie w Warszawie w 1998 roku była nieco wyższa niż m.in. w Brukseli, Hadze, Rotterdamie czy Lyonie i wynosiła 3086 euro za m2. W Madrycie było to w tym czasie 4808 euro, w Berlinie 5355, w Paryżu 8167, a w Londynie aż 16 046 euro. Metr kwadratowy terenu przemysłowego kosztował w Warszawie 698 euro, więcej niż w Paryżu czy Brukseli (w Berlinie cena wynosi 794 euro za m2., w Wiedniu 872, w Londynie 2172).
Ceny nieruchomości mieszkalnych w Polsce i w miastach Europy Zachodniej również wykazują duże zróżnicowanie. W Brukseli m2 nowego mieszkania w dobrej dzielnicy kosztuje 1000 - 1500 euro, a mieszkań używanych 700 - 1200 euro. W Warszawie ceny mieszkań wystawionych do sprzedaży we wrześniu 1999 roku wahają się od 700 do 1100 euro za m2.
Za metr kwadratowy działki budowlanej w Brukseli i w okolicach trzeba zapłacić od 240 do 1500 euro, zaś ceny w mniejszych miejscowościach spadają do ok. 300 euro. W Warszawie sprzedający działki pod budowę domu żądają w przeliczeniu od 23 do 360 euro za m2.
W rejonie Warszawy z uwagi na możliwość odrolnienia, podrożały również tereny rolnicze - w ciągu czterech ostatnich lat o około 400%. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa sprzedawała w 1998 roku ziemię rolną w województwie warszawskim po 20,5 tys. euro za hektar - w województwach krakowskim i katowickim ceny były niemal dziesięciokrotnie niższe, a w tarnobrzeskim czy krośnieńskim - przeszło 80, 90-krotnie.
Światowe są też ceny wynajmu powierzchni w Warszawie. Średnia cena wynajmu powierzchni biurowej w centrum Warszawy wynosi od 30 do 34 dolarów za m2 miesięcznie, więcej niż w Berlinie, Wiedniu czy Brukseli.
W 1995r. podaż powierzchni biurowej dwóch najwyższych klas, A i B, wynosiła 59 tys. m2, w 1996r.- już 84 tys. m2. Popyt obliczany jest na około 150 tysięcy m2, zaś podaż na 2000 rok na 180 tysięcy w centrum miasta oraz 350 tysięcy w innych w innych częściach aglomeracji. W 1998 roku zawarto rekordową ilość najmu powierzchni biurowych - na około 133 tysięcy m2 w centrum i 46 tysięcy m2 w innych rejonach miasta. Pomimo takiego rozmachu i tempa inwestycji analitycy uspokajają, że w tej branży Warszawie przegrzanie koniunktury nie grozi, nawet pomimo tego, że w połowie 1999 roku procent niewykorzystanej powierzchni biurowej wzrósł (w porównaniu z analogicznym okresem w ubiegłym roku) do 10 -11 punktów procentowych. W tej sytuacji rosną wymagania najemców, zarówno powierzchni biurowych, handlowych jaki magazynowych.
Koszt wynajęcia powierzchni handlowej przy głównych ulicach miasta wynosił miesięcznie 60-80 dolarów za m2, przy cenach wynajmu w Europie osiągających 350 (Londyn) czy 400 dolarów za m2 (Paryż).
Szacuje się, że nowoczesnych powierzchni magazynowych w Warszawie jest około 215 tys. m2. Czynsz miesięczny w zlokalizowanych blisko centrum miasta kompleksach magazynowo-biurowych w Warszawie wynosił 8-10 dolarów za m2. W odległości 20-45 km od Warszawy w pobliżu tras wylotowych z miasta (głównie na zachód i południe) lokalizowane są natomiast wielkie centra dystrybucyjne, gdzie czynsz jest niższy i wynosi miesięcznie około 6-8 dolarów za m2 użytkowanej powierzchni. W Europie drożej jest tylko w Moskwie (od 10 dolarów za m2 wzwyż), Bukareszcie (ok. 10 dolarów) oraz w uważanym za najdroższy Londynie, w którym czynsz za użytkowanie 1 m2 tego rodzaju powierzchni magazynowej wynosi aż 14 dolarów miesięcznie.
Najważniejsze problemy związane z działalnością na rynku nieruchomości w stolicy to:
*	Niekorzystne rozwiązania kredytowo-podatkowe w postaci wysokiego oprocentowania kredytów mieszkaniowych i znacznie ograniczonej roli odpisów podatkowych w stymulowaniu rozwoju budownictwa mieszkaniowego.
*	Wysoka cena gruntu, która jest jednym z głównych czynników ograniczających dostęp do mieszkania dla licznej kategorii rodzin.
*	Wysokie ceny gruntów pod zabudowę mieszkaniową w obszarze centralnym Warszawy powodujące rozwój budownictwa mieszkaniowego w relatywnie dobrze skomunikowanych obszarach gmin obrzeżnych oraz w strefie podmiejskiej,
*	Brak precyzyjnych uregulowań prawnych dla rynku nieruchomości. Dotyczy to szczególnie problemu tzw. gruntów warszawskich, a więc terenów objętych dekretem komunalizacyjnym z 1945 roku. Należy podkreślić, że brak rozwiązań w tej sprawie powoduje, że sytuacja prawna znacznej części gruntów warszawskich jest niewyjaśniona, a w związku z tym obrót miejskimi gruntami jest utrudniony lub odbywa się w warunkach niepewności prawnej, co naraża gminy warszawskie na ryzyko odszkodowań. Dekret z 1945 roku objął ogółem 14,1 tys. hektarów gruntów i w przeważającej części pokrywa się obszarowo z gminą Warszawa-Centrum (12,2 tys. ha). Skomunalizowane grunty stanowią około 25% powierzchni Warszawy w jej obecnych granicach administracyjnych. Prowadzony od 1995 roku zwrot nieruchomości na podstawie Dekretu jedynie częściowo porządkuje ten stan rzeczy.
*	Nieukończony proces komunalizacji mienia, brak pełnej ewidencji gruntów, brak długookresowej polityki w zakresie gospodarowania nieruchomościami w gminach.
*	Brak podatku kastralnego.
Do czynników stymulujących zaliczyć można znaczny zasób gruntów przydatnych do zabudowy zarówno w granicach istniejącego zainwestowania jak i możliwych do zagospodarowania gruntów nowych.
Minimalizacja ogólnych kosztów funkcjonowania i rozwoju miasta wymaga prowadzenia aktywnej polityki gospodarowania gruntami tworzonej łącznie przez władze samorządowe gmin i m.st. Warszawy. Wyrazem tego powinno być m.in. aktywne uczestnictwo tych podmiotów na rynku nieruchomości. Aktywna polityka gruntowa władz samorządowych powinna się więc opierać nie tylko na racjonalności ekonomicznej, lecz również społecznej i ekologicznej.
Aktywne uczestnictwo gmin i miasta na rynku nieruchomości winno mieć na celu niedopuszczanie do nadmiernego wzrostu cen gruntów poprzez wpływanie na rozmiary podaży gruntów. Aby osiągnąć ten cel gminy (miasto) muszą posiadać odpowiedni i zróżnicowany dla poszczególnych funkcji zasób gruntów dyspozycyjnych tj. niezabudowanych.
Podstawowymi przesłankami racjonalnej z punktu widzenia ekonomicznego, społecznego i ekologicznego gospodarki przestrzennej, prowadzonej przez władze samorządowe gmin (miasta), powinny więc być:
*	restrukturyzacja (modernizacja) zagospodarowania terenów zurbanizowanych,
*	wzrost intensywności wykorzystania terenów zainwestowanych,
*	przygotowanie nowych terenów pod przyszłe inwestycje.
Realizacja tak określonego celu winna dokonywać się poprzez różnorakie działania, takie jak: ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, wyposażenie terenu w infrastrukturę techniczną oraz tworzenie strategicznych rezerw gruntów.
6. System ekologiczny Warszawy. Stan i zagrożenia środowiska przyrodniczego.
6.1.	Warunki naturalne
Charakter i walory krajobrazu Warszawy wynikają nie tylko z położenia geograficznego miasta, ale także z budowy geologicznej i rzeźby, które są efektem wielu procesów zachodzących tutaj w minionych epokach geologicznych aż do czasów współczesnych.
Warszawa leży na Nizinie Środkowomazowieckiej, nad Wisłą, na styku kilku jednostek fizyczno-geograficznych. Główna część lewobrzeżnej Warszawy położona jest w północnej części Równiny Warszawskiej. Równina Warszawska zajmuje centralną i zachodnią część miasta, a jej najwyższy punkt (113 m n.p.m.) znajduje się na terenie Stacji Filtrów w Warszawie. Najbardziej wyrazistym elementem naturalnej rzeźby jest w krajobrazie warszawskim erozyjna krawędź równiny, zwana powszechnie skarpą warszawską. Ciągnie się ona od Klarysewa - na południu, do Młocin - na północy.
Warszawę przecina 28 km odcinek środkowego biegu Wisły, której koryto zmienia się od ok. 0,5 km w Śródmieściu, przez 0,7 km na północy do ok. 1 km na południu Warszawy. W dolinie rzeki wyróżniają się dwa tarasy: nadzalewowy i zalewowy. Krawędź wyższego tarasu nadzalewowego widoczna jest po obu stronach Wisły, szczególnie tam, gdzie nie wkroczyła jeszcze zabudowa. Po stronie praskiej zaznacza się ona w rejonie Zakola Wawerskiego, Gocławia, Kamionka, Portu Praskiego i Tarchomina, a po stronie warszawskiej w okolicy Powsina, Wilanowa i Łuku Siekierkowskiego. Na odcinku śródmiejskim pas tarasu nadzalewowego występuje w formie szczątkowej, a taras zalewowy razem z korytem Wisły nie przekracza 400 m szerokości tworząc tzw. "gorset warszawski".
Na układ hydrograficzny Warszawy składają się ponadto:
*	rzeka Wilanówka,
*	potok Bielański,
*	kanały: Bródnowski, Wystawowy, Wawerski, Zagoździański,
*	jeziora: Wilanowskie, Powsińskie, Kamionkowskie, Gocławskie,
oraz układy wód powierzchniowych
o charakterze lokalnym.
(grafika pominięta)
Ważnym elementem środowiska Warszawy są wody podziemne występujące w powierzchniowych utworach czwartorzędowych oraz w osadach oligoceńskich. Wody poziomu czwartorzędowego są powszechnie wykorzystywane do celów gospodarczych. Warstwy wodonośne nie zawsze są izolowane od powierzchni, stąd w obszarach ich płytkiego występowania pojawiają się zanieczyszczenia. Zasilanie wód tego poziomu odbywa się głównie przez infiltrację wód opadowych, zwłaszcza na terenach zbudowanych ze skał przepuszczalnych, na tarasach i w dolinie Wisły.
Na terenie wysoczyznowym (większa część lewobrzeżnej Warszawy), gdzie występują osady nieprzepuszczalne, zasilanie warstwy wodonośnej jest utrudnione. Prowadzone obserwacje zwierciadła wód czwartorzędowych dowodzą, że na terenie Warszawy następuje stałe obniżanie poziomu wód gruntowych spowodowane ich wyczerpywaniem (odwodnienia pod zabudowę oraz ujęcia wody do celów gospodarczych).
Klimat Warszawy wykazuje cechy klimatu kontynentalnego. Średnie roczne sumy opadów wahają się w granicach 500 mm, natomiast średnie roczne temperatury powietrza wahają się w granicach od 7,70 C do 9,30 C. Na warunki klimatyczne Warszawy zasadniczy wpływ ma przeważająca zachodnia cyrkulacja wiatrów - od lata do końca zimy oraz wschodnia na wiosnę. Specyfika miejska decyduje o wyższej temperaturze minimalnej i dłuższym okresie bez przymrozków, mniejszej wilgotności powietrza i znacznie większym niedosycie wilgotności, większym zachmurzeniem oraz mniejszą prędkością wiatru w stosunku do terenów otaczających. Warszawa cechuje się występowaniem i ciągłym powiększaniem się tzw. wysp ciepła - anomalii termicznych, obejmujących swym zasięgiem coraz większy obszar, głównie śródmieście Warszawy.
Warszawa otoczona jest kilkoma kompleksami leśnymi, z których największe to Puszcza Kampinoska, lasy Chojnowskie, Otwockie, Pomiechowskie, Celestynowskie i Nadarzyńskie. Bogaty jest również wewnętrzny system terenów zieleni miasta, które tworzą m.in.: Las Kabacki, Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Wilanowie i Park Morysin, Łazienki Królewskie, Ogród Saski, Park Leśny Bemowo, Las Bielański, Park Skaryszewski oraz inne obiekty należące do systemu ekologicznego miasta.
Kabaty
(grafika pominięta)
Roślinność w Warszawie reprezentują przede wszystkim seminaturalne i synantropijne zbiorowiska leśne i zaroślowe. Występują one przede wszystkim na terenach nieużytków miejskich, towarzyszą liniom kolejowym, rozwijają się w starych, zaniedbanych parkach i cmentarzach itp. Szatę roślinną miasta tworzą również kompleksy zieleni urządzonej, jak np. parki, skwery, zieleńce, ciągi zieleni ulicznej, zieleń towarzysząca obiektom sportowym i zabudowie mieszkaniowej .
Środowisko przyrodnicze Warszawy ulega ciągłym przekształceniom pod wpływem działalności społeczno-gospodarczej.
W gminach warszawskich użytki rolne, lasy i zadrzewienia zajmują od ok. 30% powierzchni w gminach Bemowo i Ursus do ok. 74,3% w gminie Wilanów.
Na terenie Warszawy znajduje się wiele obiektów i obszarów objętych różnymi formami ochrony przyrody. W bezpośrednim sąsiedztwie miasta znajduje się Kampinoski Park Narodowy, którego fragment otuliny znajduje się na terenie gmin Bielany i Bemowo.
Znaczną część południowej i wschodniej części gminy Wawer zajmuje utworzony w 1987r. Mazowiecki Park Krajobrazowy.
Ważną rolę w systemie ekologicznym miasta pełni również, powstały w 1997r. na mocy rozporządzenia wojewody, Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu położony na powierzchni dziewięciu warszawskich gmin. W granicach administracyjnych miasta utworzonych zostało 11 rezerwatów.
6.2.	Zagrożenia środowiska przyrodniczego
6.2.1.	Zanieczyszczenie gleb
Głównymi zanieczyszczeniami gleb w Warszawie są metale ciężkie: ołów, cynk, miedź i chrom. Nagromadzenie metali ciężkich w glebach spowodowane jest emisjami zanieczyszczeń do atmosfery lub wód gruntowych. Na terenie Warszawy głównym obecnie źródłem emisji metali ciężkich do środowiska są:
*	transport,
*	opad części stałych emitowanych przez zakłady energetyczne i przemysłowe,
*	wtórne zanieczyszczenie powietrza i wody z wysypisk i składowisk komunalnych i przemysłowych.
Gromadzenie metali ciężkich w glebach powoduje ich chemiczną degradację, co pociąga za sobą zagrożenie dla równowagi chemicznej roślin, zwierząt i ludzi.
Do skażeń gleb na terenie Warszawy, związanych bezpośrednio z ruchem samochodowym, należy zaliczyć także duże zasolenie gleb w pasach bezpośrednio przylegających do ulic.
6.2.2.	Zanieczyszczenie powietrza
Warszawa zajmuje ciągle wysokie miejsce na liście miast o dużej skali zagrożenia środowiska emisją zanieczyszczeń powietrza. Największy udział tu mają elektrociepłownie wykorzystujące jako paliwo węgiel kamienny oraz transport. Transport jest też głównym źródłem zanieczyszczenia węglowodorami i ołowiem, a w okresie letnim także ozonem. Przekroczenia norm notowane są także dla toluenu, benzenu, formaldehydu i tlenku węgla. W okresie zimowym notowane są natomiast najwyższe stężenia dwutlenku siarki i pyłu, pochodzących ze spalania węgla w sezonie grzewczym. Warszawa pomimo dużego udziału terenów zieleni cierpi od dawna na wysoki deficyt tlenowy.
Rosnąca ilość samochodów w Warszawie jest przyczyną wysokiego poziomu hałasu w mieście. Znaczący wpływ ma tutaj również stan nawierzchni dróg i taboru szynowego (tramwaje, torowiska) oraz organizacja ruchu. Z tych to powodów największe natężenie hałasu, często przekraczające nawet równoważny poziom dźwięku o wartości 75 dB, występuje wzdłuż głównych ciągów komunikacyjnych, tj. np. Trasa Łazienkowska - Ostrobramska, Wisłostrada, Połczyńska - Al.Solidarności - Kasprzaka, Al.Jerozolimskie, Grójecka - Al.Krakowska, Al.Niepodległości - Puławska, Okopowa - Towarowa - Żwirki i Wigury czy Marszałkowska.
Innym źródłem hałasu są warszawskie lotniska: Okęcie i Bemowo (Babice). Wyznaczone na podstawie pomiarów i obowiązujących przepisów strefy uciążliwości dla tych obiektów nie w pełni odzwierciedlają społeczne odczucia i oczekiwania mieszkańców rejonu Ursynowa, Włoch, Wawrzyszewa, czy Piasków.
6.2.3.	Zanieczyszczenie wód
(grafika pominięta)
Z terenu Warszawy w ciągu roku odprowadza się - głównie do Wisły - ok. 500 hm3 ścieków, co stanowi ok. 95% całkowitej ilości ścieków całego dawnego województwa warszawskiego. Tak duża ilość ścieków o dużym ładunku zanieczyszczeń powoduje, że Wisła na całym odcinku warszawskim jest rzeką pozaklasową.
(grafika pominięta)
Badania jakości wody wykonywane w punktach: Kępa Zawadowska i Most Łazienkowski, wykazały pozaklasowy stan czystości wód ze względu na wskaźniki z grupy fizykochemicznej, saprobowości i bakteriologii. W wodzie stwierdzano także ponadnormatywne stężenia metali ciężkich. Wody Wisły, zgodnie z zarządzeniem prezesa CUGW, powinny odpowiadać na odcinku warszawskim warunkom I klasy czystości.
Zła jakość wody w Wiśle, wykorzystywanej przez system wodociągów do zaspokojenia ok. 70% zapotrzebowania na wodę, w Warszawie powoduje, że jakość wody dostarczanej mieszkańcom budzi zastrzeżenia. Dotyczy to przede wszystkim smaku i zapachu wody, w której znajdują się trihalometany powstające w procesie dezynfekcji wody chlorem. W niewielkiej ilości prób stwierdzono przekroczenia norm chloroformu i zanieczyszczeń bakteryjnych. Jednak wyniki badań prowadzonych w ostatnich latach przez Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną wskazują na stałą poprawę jakości wody. Metale ciężkie oraz fenole, detergenty i pestycydy chloroorganiczne występowały w warszawskich wodociągach w ilościach śladowych nie zagrażających zdrowiu użytkowników.
Brak kanalizacji, głównie w peryferyjnych obszarach miasta, przyczynia się do znacznego zanieczyszczenia wód podziemnych przez ścieki z nieszczelnych szamb. Powodem skażenia ujęć wód podziemnych (studni) w terenach nieskanalizowanych oraz wód powierzchniowych i gleb są nielegalne wylewiska ścieków lub odprowadzanie ich bezpośrednio do rowów melioracyjnych, zbiorników wodnych i do gruntu.
Z ogólnej ilości ścieków odprowadzanych do wód powierzchniowych ponad 50% stanowią ścieki przemysłowe i komunalne wymagające oczyszczenia. Zakłady przemysłowe i jednostki gospodarcze w Warszawie odprowadzają ścieki do miejskiej sieci kanalizacyjnej. Większość zakładów posiada urządzenia do mechanicznego podczyszczania ścieków.
W dziedzinie poboru wody i zaspokajania potrzeb ludności i przemysłu, wyłania się szereg problemów, które należy rozwiązać w najbliższym czasie:
*	negatywny wpływ procesów urbanizacyjnych na środowisko wodne, wynikający z naruszania stosunków wodnych,
*	skuteczność ochrony stanu technicznego koryta wielkich wód Wisły, ochrona miasta przed powodziami ich skutkami, zapewnienie ciągłości zaopatrzenia w wodę w okresie suszy,
*	zła jakość wody w Wiśle służącej jako główne źródło zaopatrzenia mieszkańców w wodę pitną wymagająca zwiększenia skuteczności uzdatniania wody w wodociągach warszawskich.
6.2.4.	Wody podziemne
Od ponad stu lat eksploatowane są w Warszawie wody głębinowe z poziomu oligoceńskiego. W pierwszym otworze studziennym odwierconym na ul. Ząbkowskiej woda wypływała samoczynnie pod wysokim ciśnieniem. W latach siedemdziesiątych eksploatacja wód z utworów oligoceńskich przez 150 studni na terenie województwa doprowadziła do powstania rozległej depresji, której maksymalna wielkość wynosiła 36 m. Pobór wody do celów technologicznych przez duże zakłady przemysłowe powodował stałe obniżanie zwierciadła poziomu oligoceńskiego o ok. 2 m rocznie. Ograniczenie poboru wody z tego poziomu doprowadziło do wypełnienia największej depresji na terenie Śródmieścia i Mokotowa. Obecnie maksymalna depresja - wykazująca tendencje do stałego pogłębiania - znajduje się na terenie gminy Białołęka, a spowodowana została nadmiernym poborem wody przez duże zakłady przemysłowe.
Ochrona strategicznych zasobów wód poziomu oligoceńskiego wymaga ograniczenia ich eksploatacji przez przemysł, likwidacji nieeksploatowanych już starych studzien, stałej kontroli poboru wody i poziomu zwierciadła.
6.2.5.	Zagrożenie powodziowe
W samej Warszawie zagrożenie występuje poniżej i powyżej mostów Poniatowskiego i Grota Roweckiego. W okolicy pierwszego z nich w korycie rzeki złożone zostały grunty spoiste i żwirowe oraz otoczaki pochodzące z wykopów pod dreny ujęcia rzecznego. Na odcinku związanym z drugim mostem w korycie rzeki występują wypiętrzone grunty spoiste, koryto rzeki jest nadmiernie rozszerzone, robót regulacyjnych nie dokończono a zabudowa roślinna pozostaje nieuporządkowana. Groźne są również, występujące na odcinku warszawskim, duże ubytki brzegu powstające w czasie pochodu lodów, przekraczające miejscami 100 m. w głąb lądu.
6.2.6.	Inne uciążliwości dla środowiska w Warszawie to:
*	rosnąca ilość odpadów stałych - zwłaszcza komunalnych - przy jednoczesnym wyczerpaniu się możliwości ich składowania, rosnących kosztach ich wywozu, braku urządzeń do ich unieszkodliwiania, nieefektywnym systemie selektywnej zbiórki odpadów u źródła (tzw. segregacja odpadów), braku sieci skupu surowców wtórnych i bardzo niskich stawkach za odzyskane surowce,
*	nierozwiązany problem unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych i szpitalnych,
*	wzrastający poziom zanieczyszczenia powietrza i gleb spowodowany przede wszystkim szybkim wzrostem ilości samochodów w mieście, co niekorzystnie wpływa na warunki aerosanitarne w dzielnicach centralnych powodując m.in. wzrost zachorowań na choroby układu oddechowego,
*	niezadowalający stan utrzymania lasów (zwłaszcza prywatnych), presja właścicieli na ich zabudowę, zaśmiecanie lasów przez "dzikie" wysypiska śmieci,
*	niezadowalający stan utrzymania zieleni w mieście.
6.3.	Kierunki zmian: Rozwój zrównoważony
Ustawa z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym przyjmuje w ślad za Konstytucją RP zrównoważony rozwój jako podstawę działań decydujących o sposobie zagospodarowania terenu. Podstawowym założeniem zrównoważonego rozwoju jest takie stymulowanie procesów gospodarczych i społecznych, aby zachować zasoby i walory środowiska w stanie zapewniającym trwałe możliwości korzystania z nich zarówno przez obecne jak i przyszłe pokolenia, zachowując jednocześnie trwałość funkcjonowania środowiska przyrodniczego. Ta podstawowa zasada została rozwinięta w szereg zasad konkretyzujących (szczegółowych), ujętych m.in. w uchwale Rady m.st. Warszawy nr LXX/594/98 w sprawie zasad polityki zrównoważonego rozwoju m.st. Warszawy z dnia 25 maja 1998r.
Miasto jako przestrzenny układ społeczny, gospodarczy i przyrodniczy tworzy specyficzny "ekosystem". W układzie tym dominującym czynnikiem kształtującym jego strukturę i funkcjonowanie jest człowiek i to jego potrzeby oraz działania decydują o sposobie zagospodarowania i użytkowania przestrzeni. Specyficznymi składnikami i zjawiskami decydującymi o strukturze, funkcjonowaniu i rozwoju ekosystemu miasta są m.in.:
*	mieszkańcy (społeczność miejska),
*	techniki i technologie używane do urządzania przestrzeni i przetwarzaniu dóbr, czyli konsumpcji,
*	obiekty budowlane i infrastruktura miejska, które tworzą ramy decydujące o kształcie i standardzie życia, pracy i wypoczynku mieszkańców,
*	elementy środowiska przyrodniczego i krajobrazu,
*	zanieczyszczenie powietrza, hałas i promieniowanie,
*	ilość produkowanych ścieków i odpadów.
Charakterystyczną cechą systemu ekologicznego jest jego struktura przestrzenna wyznaczona ze względu na relacje położenia i rozmieszczenia elementów. Tworzy ona obszary pełniące w mieście różne funkcje, gwarantujące mieszkańcom Warszawy zaspokajanie ich potrzeb, odpowiednie warunki życia, pracy i wypoczynku. Podstawowe jednostki strukturalne miasta zostały wydzielone w planie na podstawie pełnionych funkcji, odzwierciedlając rodzaj, intensywność i trwałość procesów i elementów antropogenicznych.
Podstawową funkcję ochrony i kształtowania systemu ekologicznego Warszawy (m.in. klimatyczną, hydrologiczną, przyrodniczą i rekreacyjną) pełni strefa przyrodnicza oznaczona w planie lit. "O", wiążąca obszar Warszawy z otaczającymi terenami zasilającymi.
Plan ustala zasięg strefy przyrodniczej i określa jej cele, którymi są :
*	zapewnienie prawidłowego funkcjonowania elementów przyrodniczych tworzących ekosystem miasta,
*	ochrona i kształtowanie przestrzeni ekologicznej miasta oraz jej powiązań z terenami zasilającymi,
*	utrzymanie równowagi przyrodniczej w skali miasta,
*	zapewnienie wszystkim mieszkańcom możliwości korzystania z zasobów przyrodniczych zgodnie z ich przeznaczeniem.
STREFY ZANIECZYSZCZENIA METALAMI CIĘŻKIMI W WARSZAWIE - STAN NA 1999 r.
(grafika pominięta)
POZIOM HAŁASU W PORZE DZIENNEJ (6.00 - 22.00)
(grafika pominięta)
POZIOM HAŁASU W PORZE NOCNEJ (22.00 - 6.00)
(grafika pominięta)
7. System transportowy
Warszawa jest jednym z najważniejszych węzłów transportowych Polski. W stolicy krzyżują się międzynarodowe i krajowe połączenia drogowe, kolejowe i lotnicze.
Warszawski węzeł drogowy tworzą zbiegające się w mieście drogi o znaczeniu międzynarodowym i krajowym:
*	droga nr 2 Berlin - Poznań - Warszawa - Terespol - Mińsk - Moskwa (E-30),
*	droga nr 7 Helsinki - Gdańsk - Warszawa - Kraków - Bratysława (E-77),
*	droga nr 8 Warszawa - Wrocław - Praga (E-67),
*	droga nr 17 Warszawa - Lublin - Zamość - Hrebenne - (Kijów),
*	droga nr 18 Warszawa - Białystok - Kuźnica Białostocka,
*	droga nr 61 Warszawa - Pułtusk - Łomża - Augustów i dalej, drogą nr 19 Suwałki - Szypliszki - ( Wilno),
*	droga nr 50 Sochaczew - Grójec - Góra Kalwaria - Mińsk Mazowiecki (obwodnica TIR),
*	droga nr 79 Warszawa - Kozienice - Sandomierz.
Według klasyfikacji funkcjonalnej na terenie Warszawy występują następujące rodzaje tras:
*	drogi ekspresowe,
*	ulice główne ruchu przyspieszonego,
*	ulice główne,
*	ulice zbiorcze,
*	ulice lokalne.
Ulice posiadające 6 lub więcej pasów ruchu stanowią jedynie 6% sieci, 4-ro pasowe - 9%.
Stan techniczny układu drogowo-ulicznego jest zły; około 45% głównej sieci ulicznej w Warszawie kwalifikuje się do generalnego remontu zaś 30% wymaga odnowy nawierzchni1.
Warszawski węzeł kolejowy tworzy 7 linii kolejowych znaczenia magistralnego i pierwszorzędnych; ósmą linią jest WKD łącząca Warszawę z Grodziskiem Mazowieckim i Milanówkiem.
(grafika pominięta)
Wszystkie linie są zelektryfikowane oraz dwutorowe (z wyjątkiem 4-torowego odcinka od Grodziska do Rembertowa i 1-torowej linii obwodowej od Dworca Gdańskiego do przystanku Wola). Długość linii kolejowych w Warszawie, po których kursują pociągi pasażerskie, wynosi 89 km. Zlokalizowanych jest na nich 5 dworców oraz 38 przystanków.
W ciągu doby przewozy pasażerskie dalekobieżne szacuje się na 50-60 tys. pasażerów (przyjazdy i wyjazdy). W ciągu doby do Warszawy przyjeżdża ok.130 pociągów (i tyle samo wyjeżdża), w tym ok. 40 pociągów międzynarodowych oraz ok. 30 ekspresowych. Dworzec Warszawa Centralna koncentruje 60-65% pasażerów pociągów dalekobieżnych.
WARSZAWA DROGI REALIZUJĄCE POWIĄZANIA MIĘDZYNARODOWE I KRAJOWE
(grafika pominięta)
WARSZAWA SIEĆ DROGOWO-ULICZNA KLASYFIKACJA FUNKCJONALNA - STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
WARSZAWA SIEĆ LINII KOLEJOWYCH WĘZŁA WARSZAWSKIEGO - STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
Transport publiczny w stolicy jest dobrze rozwinięty. System komunikacyjny składa się z sieci tramwajowej, autobusowej i linii metra. Według ostatniego Warszawskiego Badania Ruchu (WBR) wykonanego w 1998 roku udział transportu zbiorowego w podróżach mieszkańców Warszawy wynosi 66%.
Komunikacja autobusowa opiera się na blisko 160 liniach o ogólnej długości ok. 2400 km obsługiwanych w godzinie szczytu przez ok. 1300 wozów. Linie autobusowe kursują wzdłuż 820 km ulic. Podaż miejsc w autobusach wynosi ponad 160 tys. Długość 25 linii podmiejskich wynosi ok. 430 km. Zaplecze techniczne stanowi 9 zajezdni autobusowych.
Średnia prędkość komunikacyjna na liniach autobusowych wynosi ok. 23 km/h, w godzinach szczytu spada do 7,5 km/h.
Zgodnie z wynikami WBR 98 - autobusy obsługują ok. 35% podróży w Warszawie.
Komunikacja tramwajowa opiera się na 33 liniach i sieci tramwajowej wynoszącej ponad 400 km długości. Długość ulic wzdłuż których prowadzona jest komunikacja tramwajowa wynosi 120 km. Tabor tramwajowy, w większości ponad dwudziestoletni, liczy ok. 900 wagonów obsługiwanych przez 4 zajezdnie. Podaż miejsc w tramwajach wynosi ponad 80 tys. Wielką zaletą istniejącego systemu tramwajowego w Warszawie jest wydzielenie w 86% torowisk z jezdni ulic, wzdłuż których prowadzone są linie. Średnia prędkość komunikacyjna na liniach tramwajowych wynosi 18,2 km/h, jednocześnie jest stabilna w ciągu dnia, gdyż dzięki wydzielonym torowiskom zatłoczenie ulic w szczycie nie ma większego wpływu na ruch tramwajowy. Zgodnie z wynikami WBR 98 - tramwaje obsługują ok. 16% podróży w Warszawie.
Metro funkcjonuje od kwietnia 1995 roku.
Długość pierwszego odcinka wynosi ok. 12,5 km, obsługa pasażerska odbywa się za pośrednictwem 12 stacji taborem złożonym z 84 wagonów (w szczycie porannym kursuje 12 pociągów 4-ro wagonowych i 2 pociągi 6-cio wagonowe). Szacuje się, że metro przewozi ponad 150 tys. pasażerów na dobę. Według WBR 98 - system ten obsługuje 2,2 % podróży, metro + tramwaj.
(grafika pominięta)
Komunikację lotniczą ze światem zapewnia Warszawie port lotniczy Okęcie, zlokalizowany w odległości ok. 8 km od centrum miasta. Przelotowość pola wzlotów wynosi 140 operacji na dobę co odpowiada ruchowi rzędu 13_mln pasażerów rocznie. W 1999 roku Okęcie obsłużyło ok. 4,0 mln pasażerów co oznacza zbliżenie się do granicy przepustowości istniejącego dworca. Terminal cargo może obsłużyć przewozy do 50 tys. ton na rok. Prognozy wzrostu towarowych przewozów lotniczych wskazują, że zdolność obsługowa terminalu cargo w najbliższych latach również ulegnie wyczerpaniu.
(grafika pominięta)
Do najważniejszych problemów systemu transportowego implikujących przyszłościowe rozwiązania należy:
*	Ciągły wzrost udziału motoryzacji indywidualnej - w 1998 roku udział ten kształtował się na poziomie 32,4% podczas gdy w 1993 roku wynosił 29% . W latach dziewięćdziesiątych liczba samochodów osobowych zwiększyła się z 466 tys. w 1990 roku do ponad 700 tys. w 1999r., co przekłada się na wzrost wskaźnika motoryzacji, odpowiednio: z 281 do ok. 400 samochodów osobowych na 1000 mieszkańców.
W tabeli poniżej przedstawiono stan ilościowy samochodów osobowych zarejestrowanych w Warszawie w poszczególnych latach od roku 1984 do 1999 i odpowiadający mu wskaźnik motoryzacji wyrażony liczbą samochodów na 1000 mieszkańców. W ostatnich latach uzyskano bardzo wysoki wskaźnik: 394 w roku 1996, 412 w 1998, 452 w 1999. Liczby te przekraczają rzeczywiste wskaźniki o ok. 20% (z uwagi na niedoskonałość systemu ewidencji pojazdów), ale w przybliżeniu ilustrują bardzo gwałtowny trend wzrostu poziomu motoryzacji w stolicy.
(grafika pominięta)
Gwałtownemu wzrostowi motoryzacji nie towarzyszy w odpowiednich proporcjach realizacja nowych połączeń drogowych oraz rozwój transportu publicznego. W rezultacie wzrasta natężenie ruchu pojazdów i pogarszają się warunki ruchu w mieście, zwłaszcza w okresach szczytu przewozowego.
*	Brak obwodowych połączeń międzygminnych i międzydzielnicowych odciążających trasy śródmiejskie, brak tras szybkiego ruchu do obsługi ruchu zewnętrznego. Powoduje to nadmierne natężenie ruchu w szczególności na:
-	Trasie Łazienkowskiej,
-	Placu Zawiszy,
-	trasie Alei Niepodległości,
-	rondzie Al. Jerozolimskie - Marszałkowska (Centrum),
-	ul. Puławskiej,
-	skrzyżowaniu Ostrobramska - Marsa - Płowiecka,
-	trasie Alei Krakowskiej,
-	Wisłostradzie,
-	trasach mostowych,
-	Wale Miedzeszyńskim,
*	Zły stan techniczny i niska jakość infrastruktury oraz niski stopień integracji obsługi transportowej Warszawy, wynikający z niedostatecznej współpracy głównych przewoźników.
*	Niska sprawność powiązania lotniska Okęcie z centrum miasta oraz z krajowym układem drogowym i kolejowym oraz niewielka rezerwa przepustowości terminalu pasażerskiego i terminalu cargo.
Zgodnie ze strategią rozwoju kraju warszawski węzeł komunikacyjny musi zostać włączony do europejskiej sieci autostrad i dróg ekspresowych oraz do europejskiego systemu szybkich połączeń kolejowych. Niezbędne jest również zwiększenie przepustowości lotniska Okęcie do ok. 10 - 12 mln pasażerów rocznie i do ok. 100 tys. ton towarów na rok.
Realizacja tych zamierzeń, konieczna dla zapewnienia poprawnych międzynarodowychi krajowych powiązań Warszawy, będzie zależała wprost od sprawności systemu transportowego samego miasta.
Występuje tu klasyczne sprzężenie zwrotne: im lepszy wewnętrzny układ transportowy miasta tym wyższa jakość węzła warszawskiego jako elementu systemu komunikacyjnych powiązań krajowych i zagranicznych.
Takie spojrzenie na problemy komunikacyjne stolicy upoważnia do stwierdzenia, że bez zaangażowania środków z budżetu państwa w realizację obwodnic drogowych w Warszawie i systemu metra, Warszawa jako strategiczny węzeł komunikacyjny kraju, będzie skazana w najbliższym czasie na całkowity paraliż.
Przyjęte przez władze samorządowe Warszawy kierunki rozwoju systemu transportowego opierają się głównie na przyjętej przez Radę Miasta w 1995r. "Polityce transportowej dla m.st. Warszawy" . Najważniejszym elementem tej polityki, wykorzystującej zasady strategii zrównoważonego rozwoju, jest zapewnienie priorytetu dla transportu zbiorowego, zwłaszcza w strefie centralnej i wybranych korytarzach komunikacyjnych, co umożliwi utrzymanie równowagi ekologicznej, szczególnie w centralnym obszarze miasta.
Wszystkie projektowane elementy transportu publicznego i systemu drogowo-ulicznego zostały przedstawione w ustaleniach wiążących jako jeden z najważniejszych elementów infrastrukturalnych, które muszą być uwzględniane w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w celu zabezpieczenia rezerw terenowych i zachowania ciągłości układów liniowych w przestrzeni miejskiej.
Elementem niezbędnym do poprawienia sytuacji komunikacyjnej miasta jest system obwodnic oparty o drogi szybkiego ruchu z obwodnicą ekspresową złożoną z Południowej Obwodnicy Warszawy i tras ekspresowych: N-S, Armii Krajowej, Olszynki Grochowskiej.
Niemniej istotnym elementem uzupełniającym jest system ulic głównych ruchu przyspieszonego i głównych, zapewniających podstawowe powiązania zewnętrzne i obsługę poszczególnych rejonów miasta.
System ulic zbiorczych, który pozwala na obsługę obszarów gmin i dzielnic oraz służy przekazywaniu ruchu na ulice wyższej klasy, nie jest przedmiotem ustaleń wiążących. Gminy w ramach własnych działań planistycznych będą ustalały przebieg tych dróg w zależności od potrzeb i warunków rozwoju przestrzennego w gminie.
Podstawowe znaczenie w obsłudze transportowej miasta odgrywać będą systemy szynowe. Rozwój wzajemnie uzupełniających się systemów metra, kolejowego i tramwajowego, wspieranych środkami sterowania i kontroli ruchu, zapewni odpowiednią jakość i poziom działania systemu transportowego Stolicy.
W ustaleniach planu, w odniesieniu do poszczególnych podsystemów transportowych, przewiduje się:
Metro:
*	dokończenie budowy I linii metra zgodnie z dotychczasowymi planami, tzn. do stacji Młociny przy Hucie Lucchini oraz budowę stacji Plac Konstytucji,
*	budowę II linii metra o przebiegu: Chrzanów - Bemowo - Człuchowska - Kasprzaka - Centrum - Świętokrzyska - Praga Centrum (Port Praski) - Targówek - Bródno,
*	budowę III linii metra o przebiegu: Dworzec Zachodni - Plac Narutowicza - Plac Konstytucji - Saska Kępa - Praga Centrum (Port Praski) - Dworzec Wschodni - Rondo Wiatraczna - Gocław,
Rozwój systemu metra może odbywać się etapowo, np. poprzez budowę II linii wraz z fragmentem III na odcinku Port Praski - Gocław. Dla takiego wariantu, zgodnie z ww. przewiduje się, że w roku 2015 maksymalne obciążenie I linii na odcinku centralnym wyniesie ponad 50 tys. pasażerów w obu kierunkach w godzinie szczytu rannego, zaś II linii pod ul. Świętokrzyską ponad 40 tys. pasażerów, odgałęzienia w kierunku Bródna i Gocławia będą przewoziły ponad 20 tys. pasażerów w godzinie szczytu rannego w obu kierunkach.
Kolej:
*	adaptacja i modernizacja istniejących linii i łącznic z budową dodatkowych przystanków Obozowa, Niedźwiadek, Zacisze, Wiatraczna, Targówek,
*	budowa łącznicy od Warszawy Woli do Warszawy Głównej,
*	obsługa lotniska Okęcie przy pomocy łącznicy kolejowej włączonej do linii radomskiej.
Przekształcenie systemu do standardu SKM (szybkiej kolei miejskiej) pozwoliłoby na przejęcie ok. 12 tys. pas/h szczytu rannego w 2015 roku na linii średnicowej w centrum Warszawy.
Tramwaj:
W pierwszym rzędzie niezbędne jest radykalne podniesienie standardu istniejącego systemu tramwajowego poprzez modernizację trakcji, zasilania, sterowania i taboru. Największe obciążenie przewiduje się w 2015 roku na zmodernizowanej linii wzdłuż Al.Jerozolimskich - potok do centrum 9 tys. pas/h szczytu rannego. Znaczne potoki pasażerów wystąpią również na liniach: Al.Jana Pawła II - 6 tys., Okopowa - 4 tys., Al.Solidarności - 6 tys., Broniewskiego - 4,5 tys. pas./h szczytu rannego na kierunku do centrum.
Rozwój przestrzenny sieci tramwajowej należy ograniczyć do następujących działań:
*	budowę linii tramwajowej Bemowo - Wilanów o przebiegu Górczewska - Al.Prymasa Tysiąclecia - Dworzec Zachodni - Bitwy Warszawskiej 1920 - Banacha - Batorego (wariantowo: Rostafińskich - Rakowiecka) - Spacerowa - Belwederska - Sobieskiego i jej przedłużenie do projektowanej pętli tramwajowo - autobusowej na terenie Wilanowa Zachodniego w rejonie Południowej Obwodnicy Warszawy; obciążenie tej linii w strefie centralnej miasta wyniesie około 4 - 6 tys. pas./h przy spadku na krańcach do ok. 1,5 - 2 tys.,
*	budowę linii tramwajowej w ulicach Powstańców Śląskich - Reymonta, na odcinkach Górczewska - Radiowa i od istniejącej pętli do ul. Broniewskiego,
*	budowę linii tramwajowej do Tarchomina, wariantowo:
­	od stacji metra Młociny, wzdłuż Trasy Mostu Północnego, Myśliborskiej i Światowida do pętli przy ul.Modlińskiej (obciążenie stałe ok. 2,2 tys. pas./h) lub
­	od istn. pętli na Żeraniu wzdłuż ul. Modlińskiej i Swiatowida jw.
Strefy zróżnicowanych warunków obsługi parkingowej:
Realizacja postanowień Polityki Transportowej odbywałaby się także poprzez ustanowienie stref miasta o odmiennych warunkach obsługi komunikacyjnej (różniących się stopniem swobody użytkowania samochodów osobowych i udziałem komunikacji zbiorowej w obsłudze) i parkingowej (różniących się wymaganiami co do dopuszczalnej lub wymaganej liczby miejsc postojowych). Dokonano podziału obszaru Warszawy na następujące strefy:
*	Strefę I - centralną - obszar ścisłego śródmieścia lewo- i prawobrzeżnego,
*	Strefę II - wielkomiejską - pozostałe obszary śródmieścia i przyległe obszary zwartej zabudowy oraz gminne centra sługowe,
*	Strefę III - miejską - pozostałe obszary zwartej zabudowy,
*	Strefę IV - podmiejską - pozostałe tereny w granicach administracyjnych miasta.
Dodatkowo strefą I - centralną podzielono na dwie podstrefy: istniejące centrum (I a) i tereny rozwojowe - Powiśle Północne i Port Praski (I b).
W strefie I i II przewiduje się wprowadzenie systemu płatnego parkowania niestrzeżonego.
W strefie I stosowana byłaby zrównoważona polityka parkingowa polegająca na dostosowaniu ilości miejsc parkingowych do wielkości wynikającej z przepustowości ulic co powoduje konieczność ograniczenia możliwości parkowania, szczególnie w podstrefie Ia. W następnych strefach dopuszczona byłaby większa swoboda użytkowania samochodu i parkowania.
Celowe jest wprowadzenie następujących wskaźników parkingowych w poszczególnych strefach:

Strefa
Podstrefa
Wskaźniki parkingowe
strefa I

dla biur i urzędów
dla handlu i usługi
dla mieszkańców

podstrefa Ia
nie więcej niż 5 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
nie więcej niż 10 miejsc /1000 mkw powierzchni użytkowej,
1 miejsce / 1 mieszkanie

podstrefa Ib
nie więcej niż 10 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
nie więcej niż 15 miejsc /1000 mkw powierzchni użytkowej
1 miejsce / 1 mieszkanie
strefa II

10-18 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
15 - 25 miejsc /1000 mkw powierzchni użytkowej
1 miejsce / 1 mieszkanie
strefa III

18-30 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
25-38 miejsc /1000 mkw powierzchni użytkowej
1 miejsce / 1 mieszkanie, nie mniej jednak niż 1 miejsce na 60 mkw powierzchni użytkowej,
strefa IV

25-30 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
30-60 miejsc/ 1000 mkw powierzchni użytkowej
minimum 1 miejsce /1 mieszkanie, nie mniej jednak niż 1 miejsce na 60 mkw powierzchni użytkowej.

WARSZAWA GŁÓWNE PROBLEMY INFRASTRUKTURY TRANSPORTOWEJ
(grafika pominięta)
8. System zaopatrzenia w wodę
Warszawa jest zaopatrywana w wodę przez wodociąg Centralny, Praski i Północny.
Wodociąg Centralny:
*	pobiera wodę powierzchniową z Wisły,
*	pokrywa ok. 54% zapotrzebowania na wodę w Warszawie,
*	zasila gminy Centrum, Wilanów, Ursynów, Włochy, Ursus i część Bemowa oraz kilka gmin podwarszawskich,
*	jego zdolność produkcyjna wynosi ok. 600 tys. m3/d, a dostarcza obecnie ok. 300 tys.m3/d.
Wodociąg Praski:
*	pobiera wodę infiltracyjnie spod dna rzeki,
*	pokrywa ok. 21% zapotrzebowania odbiorców,
*	jego dobowa produkcja wynosi 120 tys. m3/d i jest w pełni wykorzystana,
*	zaopatruje w wodę gminy Wawer, Rembertów, część Targówka i część gminy Centrum.
Wodociąg Północny (oddany do użytku w 1989 roku):
*	pobiera wodę powierzchniową z Zalewu Zegrzyńskiego,
*	pokrywa ok. 25% zapotrzebowania,
*	zasila gminy Białołęka i Bielany oraz część gmin Targówek, Bemowo i Centrum,
*	jego nominalna zdolność produkcyjna wynosi ok. 300 tys.m3/d, a dostarcza on ok. 140 tys. m3/d. Wzrost stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnej tego wodociągu ogranicza niedostateczna przepustowość głównej magistrali.
Filtry
(grafika pominięta)
Wodociągi warszawskie dysponują zatem znaczną rezerwą zdolności produkcyjnej.
Łączna długość sieci wodociągowej wynosi 2670 km, w tym: magistrale stanowią ok. 370 km, sieć rozdzielcza 1660 km i przyłącza 640 km.
Do najważniejszych zagrożeń prawidłowego funkcjonowania systemu wodociągowego Warszawy zalicza się:
*	niedostateczne przygotowanie wodociągów do działania w sytuacji awaryjnego zanieczyszczenia źródeł wody,
*	zbyt małą pojemność zbiorników wody czystej,
*	brak stacji strefowej na Bemowie ograniczający wykorzystanie zdolności produkcyjnej Wodociągu Północnego,
*	słabo rozbudowana sieć wodociągowa na obrzeżach miasta,
*	niewystarczająca niezawodność dosyłu wody w południowe rejony miasta (Ursynów, Włochy, Ursus) i do Pruszkowa (zasilanie jednostronne),
*	zły stan techniczny wielu odcinków sieci wodociągowej wymagający renowacji przewodów i wymiany uzbrojenia,
Zagrożenia te są stopniowo zmniejszane dzięki systematycznej rozbudowie i przebudowie sieci wodociągowej oraz realizacji programu poprawy jakości wody dostarczanej przez wszystkie wodociągi.
Rozwój przestrzenny m.st. Warszawy uwarunkowany jest nie tylko realizacją sieci wodociągowej w nowych obszarach rozwojowych, ale przede wszystkim realizacją niezbędnych urządzeń znaczenia podstawowego, z których najważniejsze to:
*	budowa stacji strefowej Bemowo wraz z przewodami przesyłającymi wodę do sieci miejskiej,
*	budowa magistrali przesyłowej między stacjami "Białołęka - Bemowo" (w ul. Modlińskiej, Rudzkiej, Słowiańskiej, Żeromskiego, Duracza, Broniewskiego, Rudnickiego, Powązkowskiej),
*	budowa magistral ogólnomiejskich zamykających poszczególne elementy systemu w pierścienie i dosyłających wodę do nowych rejonów miasta (w ulicach: Królewskiej, Ossolińskich, Wołoskiej, Łopuszańskiej, Trasie Siekierkowskiej, system magistral na terenie gmin: Białołęka, Rembertów, Wawer, Wilanów).
WARSZAWA SYSTEM ZAOPATRZENIE W WODĘ STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
9. System odprowadzenia i oczyszczania ścieków
Centralny system kanalizacji Warszawy obsługuje ok. 1,5 mln mieszkańców (co stanowi ok. 91% ogółu ludności).
System ten odprowadza ok. 660 tys. m3/dobę ścieków.
Warszawa posiada zaledwie jedną oczyszczalnię ścieków (Czajka), która jest usytuowana w północnej części miasta, na prawym brzegu Wisły. Oczyszczalnia ma wydajność ok. 400 tys. m3/dobę. Wykorzystywana jest w 60%, ponieważ w funkcjonującym obecnie systemie kanalizacji brakuje kilku podstawowych elementów rzutujących na prawidłową obsługę dużych obszarów miejskich. Do najważniejszych należy zaliczyć: brak przesyłu ścieków (przewodów tłocznych) z pompowni "Nowodwory" do oczyszczalni "Czajka" (część ścieków z gminy Białołęka jest nadal odprowadzana do Wisły bez oczyszczenia), brak kolektorów w ul. Kołacińskiej w przedłużeniu ul. Bora Komorowskiego i tzw. kolektora "Anińskiego" .
Rejon projektowanej oczyszczalni ścieków "Południe"
(grafika pominięta)
Według pierwotnych koncepcji dla Warszawy lewobrzeżnej przewidywano realizację dwóch oczyszczalni: "Południe" w rejonie Zawad i "Pancerz" przy północnej granicy miasta, na terenie Lasu Młocińskiego. O ile lokalizacja i realizacja oczyszczalni "Południe" została już przesądzona, to w odniesieniu do oczyszczalni "Pancerz" analizowano kilka wariantów jej lokalizacji łącznie z wariantem rezygnacji z jej budowy i skierowania ścieków z centralnej i północnej części lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni "Czajka". W wyniku wykonanych analiz oraz oceny poszczególnych wariantów, Rada m.st. Warszawy w dniu 25X 1999r. podjęła uchwałę o przyjęciu rozwiązania polegającego na przerzucie ścieków pod dnem Wisły do oczyszczalni "Czajka". Tym samym odstąpiono od dalszego utrzymywania rezerwy terenu dla oczyszczalni "Pancerz".
Warszawski system odprowadzania ścieków tworzą dwa niezależne układy kanalizacyjne: lewo i prawobrzeżny, transportujące ścieki z południa na północ miasta.
Kanalizacja lewobrzeżna odprowadza ok. 70% ścieków powstających na terenie Warszawy. Są one odprowadzane bez oczyszczania, bezpośrednio do Wisły. Główny zrzut ścieków (90%) usytuowany jest w północnej części miasta i odbywa się przez tzw. kolektor Burakowski. Pozostała część ścieków odpływa do Wisły poprzez przelewy burzowe zlokalizowane na wysokości pomnika Saperów, Starego Miasta i ul. Krasińskich. System lewobrzeżny obsługuje ok. 1,05 mln mieszkańców i obejmuje swym zasięgiem powierzchnię ok. 260 km2.
Kanalizacja prawobrzeżna odprowadza ok. 30% ogółu ścieków. Główna linia kolektorów biegnąca z południa na północ zbiera ścieki na odcinku ok. 30 km i odprowadza je do oczyszczalni Czajka. System ten obsługuje ponad 0,4 mln mieszkańców i obejmuje swym zasięgiem powierzchnię 230 km2. Poza ww. dwoma głównymi systemami istnieją systemy lokalne - sieć gminy Warszawa - Ursus podłączona jest do sieci kanalizacyjnej Piastowa i Pruszkowa posiadającej własną oczyszczalnię w zlewni rzeki Utraty.
Do najważniejszych problemów w zakresie oczyszczania ścieków zalicza się:
*	brak oczyszczalni ścieków dla całego lewobrzeżnego układu kanalizacyjnego,
*	nieukończoną budowę oczyszczalni ścieków "Południe",
*	przeciążenie pompowni (Ochota, Saska Kępa) stanowiących barierę rozwoju miasta.
W zakresie układu sieci:
*	niedostateczny rozwój sieci kanalizacyjnej na terenach istniejącego zagospodarowania tj. w gminach: Wawer, Rembertów, Targówek, Białołęka, Wilanów, Bielany,
*	przeciążenie układu transportującego ścieki w rejonie ulic: Zakroczymskiej, Krasińskich i Potockiej powodujące trwałe zrzuty ścieków przez przelewy burzowe do Wisły,
*	przedłużający się proces realizacji przewodów tłocznych z pompowni "Nowodwory" do oczyszczalni "Czajka",
*	nierozwiązany problem zagospodarowania wód opadowych na terenach objętych systemem kanalizacji rozdzielczej.
Priorytetowe w systemie odprowadzania i oczyszczania ścieków powinny być więc następujące działania:
*	modernizacja i rozbudowa oczyszczalni "Czajka", która będzie oczyszczać ścieki z ogólnospławnej części systemu kanalizacji lewobrzeżnej oraz ścieki z kanalizacji prawobrzeżnej Warszawy,
*	zakończenie budowy "Oczyszczalni Ścieków Południe",
*	budowa układu dosyłowego do oczyszczalni "Czajka" - przewody tłoczne z przepompowni "Żerań" (zdublowanie istniejącego przewodu tłocznego),
*	budowa układu przerzutowego - przesyłającego ścieki z lewego brzegu Wisły na prawy (kolektor "Burakowski-Bis", syfon pod dnem Wisły, odcinki kolektorów - na prawym brzegu Wisły - do pompowni "Nowodwory" i "Żerań"),
*	budowa układu dosyłowego i zrzutowego z oczyszczalni ścieków "Południe",
*	budowa kolektorów odciążających istniejący system kanalizacyjny: kolektor E-1 w Gminie Centrum i kolektor Zachodni w ul. Prymasa Tysiąclecia,
*	budowa pompowni na kanalizacji ogólnospławnej, sanitarnej i deszczowej,
*	budowa kolektorów w nie skanalizowanych częściach miasta: "Aniński", "Wilanowski", "Zawadowski", w Al.Krakowskiej, kontynuacja budowy kolektora "Pyrskiego".
WARSZAWA - SYSTEM ODDPROWADZANIA I OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
10. System ciepłowniczy
Źródłami zasilania systemu ciepłowniczego Warszawy są elektrociepłownie: Siekierki, Żerań, Powiśle i ciepłownie Kawęczyn i Wola. Moc cieplna źródeł zasilania warszawskiego systemu ciepłowniczego wynosi: zainstalowana 5496 MW, osiągalna - 4976 MW. Wykorzystanie mocy osiągalnej w sezonie grzewczym 1996-97 wyniosło 87%.
Z energii cieplnej korzysta ok. 90% mieszkańców Warszawy. Są oni odbiorcami ok. 59% tej energii, usługi zużywają ok. 19%, przemysł 14%, zaplecze techniczne miasta 6% zaś pozostali użytkownicy ok. 2%.
Sieć magistralna i rozdzielcza funkcjonuje w układzie pierścieniowo-promienistym. Długość sieci wynosi 1451 km, w tym: sieć magistralna - 257 km, sieć rozdzielcza 568,5 km i przyłącza 625,5km.
Kompleksowa modernizacja systemu ciepłowniczego prowadzona od początku1990r. doprowadziła do poprawy sprawności i niezawodności sieci. Obecnie istnieje pewna rezerwa mocy cieplnej, która umożliwia rozszerzenie jego zasięgu przestrzennego.
Do podstawowych problemów funkcjonowania systemu ciepłowniczego stolicy należy:
*	emisja do atmosfery nadmiernych ilości zanieczyszczeń wytwarzanych szczególnie w elektrociepłowniach Powiśle i Wola,
*	niezadowalający stan techniczny sieci,
*	jednostronne zasilanie w ciepło Ursynowa spowodowane nie zamknięciem pierścienia od południa ze strony EC Siekierki,
*	niezadowalający stopień skojarzenia wytwarzania energii elektrycznej i ciepła.
Priorytetowymi działaniami w zakresie źródeł ciepła są:
*	wyłączenie z pracy EC Powiśle i zastąpienie jej przez EC Siekierki. Realizacja tego celu wymaga budowy na terenie EC Powiśle przepompowni i magistrali z EC Siekierki tzw. "Nadbrzeżna II",
*	rozważenie możliwości ograniczenia pracy EC Wola poprzez dostarczanie ciepła z projektowanej EC Pruszków II.
W zakresie sieci cieplnej niezbędna jest budowa następujących magistral:
*	"Nadbrzeżnej II" - koniecznej do wyłączenia z eksploatacji EC Powiśle,
*	"Południowej Bis" - dla drugostronnego zasilania Ursynowa,
*	"MB" - koniecznej dla wyprowadzenia ciepła z EC Pruszków w kierunku Warszawy,
*	budowa magistral zwiększających pewność dostaw i zapewniających wysoki standard świadczonych usług: magistrala PG i PC, "Południowa Bis", "Marynarska", "Wilanowska", "Bartycka" itp.,
*	przebudowa magistral w ul. Świętokrzyskiej, w ul. Kasprzaka, w ul. Czerniakowskiej i Tunelowej w rejonie Mostu Grota-Roweckiego.
WARSZAWA - SYSTEM ZAOPATRZENIA W CIEPŁO STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
11. System elektroenergetyczny
Elektroenergetyka jest najlepiej rozwiniętym systemem infrastruktury miasta. Energia elektryczna dostarczana jest odbiorcom w 60% przez elektrociepłownie warszawskie, tj.: EC Żerań, EC Siekierki, EC Powiśle.
Pozostała część energii dostarczana jest przez krajowy system energetyczny poprzez stacje: 400/220/110 kV Miłosna, 220/110 kV Piaseczno i 220/110 kV Mory.
W Warszawie istnieją następujące podstawowe stacje elektroenergetyczne:
*	400/110 kV Mościska
*	220/110 kV Mory
*	110/15 kV Towarowa
Na terenie Warszawy są eksploatowane linie elektroenergetyczne o napięciu od 0,4 kV do 400 kV jako linie napowietrzne i kablowe. Ogólny stan techniczny systemu ocenić można jako zadowalający, w miarę nowoczesny, a niezawodność działania jako wysoką.
Głównymi problemami systemu elektroenergetycznego są :
*	wiek elektrociepłowni przez co charakteryzują się one niską sprawnością i negatywnym, oddziaływaniem na środowisko,
*	niezadowalający stopień skojarzenia wytwarzania energii elektrycznej i ciepła,
*	brak zamknięcia pierścienia sieci 400 kV po południowej stronie m.st. Warszawy (półpierścień południowy),
*	trudności w pozyskiwaniu terenów dla nowych stacji transformatorowych i projektowanych napowietrznych linii elektroenergetycznych.
Do podstawowych inwestycji w zakresie systemu elektroenergetycznego należą:
*	Włączenie do eksploatacji stacji 400/110 kV Mościska poprzez realizację wychodzących z niej linii napowietrznych 110 kV,
*	Budowa stacji 110/15 kV wraz z liniami zasilającymi 110 kV,
*	Budowa południowego półpierścienia sieci 400 kV (linia 400kV relacji Ołtarzew-Piaseczno-Julianów-Miłosna wraz ze stacją 400/110 kV Julianów oraz rozdzielnią 400kV w stacji Piaseczno).
WARSZAWA - SYSTEM ELEKTROENERGETYCZNY STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
12. System zaopatrzenia w gaz
Warszawa jest zaopatrywana w gaz ziemny wysokometanowy o wartości opałowej 35 MJ/m3. Wokół miasta zbudowany jest zamknięty pierścień gazociągów wysokiego ciśnienia (do 5,5 MPa) o długości 121 km, które są zasilane gazem pochodzącym głównie z importu z Rosji. Z pierścienia gazociągów otaczających Warszawę gaz ziemny jest wprowadzany do miasta poprzez 12 stacji redukcyjno-pomiarowych I-go stopnia, które mają za zadanie redukcję ciśnienia do ok. 0,4 Mpa oraz nawonienie gazu.
W mieście znajdują się następujące elementy sieci gazowniczych:
*	sieć gazociągów magistralnych średniego ciśnienia (do 0,4 MPa) łączących ze sobą stacje I stopnia,
*	sieć gazociągów rozdzielczych średniego ciśnienia doprowadzających gaz do odbiorców przemysłowych i do stacji redukcyjnych II stopnia,
*	sieć gazociągów niskiego ciśnienia (do 5 kPa) doprowadzająca gaz do budynków.
W latach dziewięćdziesiątych dokonał się dalszy rozwój gazownictwa w Warszawie. Sieć rozdzielcza wydłużyła się z 1901 do 2117 km. Zwiększyła się również liczba odbiorców gazu z 570,3 tys. do 609,4 tys., tj. o 6,9%. Odsetek ludności korzystającej z gazu przekracza 90%.
Stan techniczny sieci i pozostałych urządzeń jest oceniany jako dobry. Istniejący system zasilania i rozprowadzania gazu posiada pewne rezerwy, które umożliwiają podłączenie nowych odbiorców zarówno komunalno-bytowych, jak i przemysłowych oraz kotłowni lokalnych.
Dostawa większej ilości gazu wymaga znacznej rozbudowy gazociągów wysokiego ciśnienia i stacji redukcyjno-pomiarowych I stopnia. Problem jednak w tym, że obowiązujące przepisy nie pozwalają na układanie gazociągów wysokiego ciśnienia powyżej 0,4 MPa na obszarach zabudowanych.
Do podstawowych problemów gazownictwa Warszawy należy zaliczyć:
*	obniżone ciśnienie w pierścieniu gazociągu wysokiego ciśnienia wokół Warszawy w jego północno-zachodniej części, co może zagrozić ciągłości dostaw gazu dla miasta,
*	brak możliwości wprowadzenia gazociągu wysokiego ciśnienia w strefę zurbanizowaną miasta z uwagi na istniejące przepisy prawne oraz konflikty przestrzenne.
Priorytetowymi inwestycjami w zakresie systemu gazownictwa powinny być:
*	budowa gazociągów średniego ciśnienia: w Al. Jerozolimskich na odcinku Rondo Zesłańców Syberyjskich do ul. E.Plater i w ul. E.Plater, od miejscowości Błota w Gminie Wawer do istniejącego gazociągu w ul.Bora-Komorowskiego na osiedlu Gocław,
*	budowa gazociągu wysokiego ciśnienia wzdłuż Wisły (wzdłuż Wału Zawadowskiego) od południowej granicy Warszawy do projektowanej Trasy Siekierkowskiej (zaspokojenie zapotrzebowania na gaz przez program przewidywany na terenie Łuku Siekierkowskiego, Zawad oraz dla EC Siekierki jako paliwo zamienne w stosunku do węgla kamiennego),
*	budowa stacji redukcyjnych pierwszego stopnia redukcji: przy Trasie Siekierkowskiej, na Zawadach w gminie Wilanów,
*	rozbudowa stacji pierwszego stopnia redukcji: Mory, Jabłonna.
WARSZAWA - SYSTEM ZAOPATRZENIA W GAZ STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
SCHEMAT ZASILANIA W GAZ ZIEMNY ZE STACJI REDUKCYJNO-POMIAROWYCH PIERWSZEGO STOPNIA ZLOKALIZOWANYCH WOKÓŁ WARSZAWY
(grafika pominięta)
13. System usuwania i unieszkodliwiania odpadów
System usuwania i unieszkodliwiania odpadów obejmuje gospodarkę odpadami stałymi i gospodarkę odpadami płynnymi.
Gospodarka odpadami stałymi w mieście jest oparta na dwóch obiektach bazowych:
*	kompostowni "Radiowo" wraz ze składowiskiem odpadów technologicznych. Wydajność zainstalowanych ciągów wynosi 580 ton/dobę, tj. 145 tys. ton/rok,
*	wysypisku w Łubnej, w gminie Góra Kalwaria. Przyjmuje ono ok. 1.500 ton odpadów na dobę, tj. ok. 517 tys. ton/rok, z czego z Warszawy ok. 465 tys. ton/rok. Wysypisko jest w końcowej fazie eksploatacji.
Elementami uzupełniającymi system jest kompostownia odpadów roślinnych przy ul. Marywilskiej (gm. Białołęka) oraz system selektywnej zbiórki odpadów ukierunkowany na gospodarcze ich wykorzystanie. Kompostownie przyjmują rocznie około 15 tys. ton gałęzi, traw i liści.
W aktualnie funkcjonującym systemie gospodarki odpadami stałymi zabezpieczona jest ciągłość wywozu odpadów. Wywozem zajmuje się kilkadziesiąt firm prywatnych oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania (MPO), które świadczy ok. 50% usług w tym zakresie.
Gospodarka odpadami płynnymi polega na wywozie nieczystości z szamb do stacji zlewnych.
Około 9% mieszkańców Warszawy (tj. 150 tys. osób), zamieszkuje rejony miasta znajdujące się poza zasięgiem miejskiej sieci kanalizacyjnej. Wytwarzane przez nich ścieki są odprowadzane do zbiorników bezodpływowych a stamtąd przewożone taborem asenizacyjnym do punktów zrzutu do kanalizacji. Aktualnie w eksploatacji znajdują się cztery stacje zlewne zlokalizowane przy ulicach: Jagiellońskiej (Praga Płn.), Korotyńskiego (Ochota), Karlińskiej (Wola), Odlewniczej (Białołęka).
Podstawowym problemem w prowadzonej przez miasto gospodarce odpadami jest negatywny stosunek mieszkańców do istniejących i projektowanych urządzeń związanych z ich unieszkodliwianiem. Niemniej jednak realizowane są obecnie następujące działania w zakresie gospodarki odpadami:
*	realizacja Zakładu Unieszkodliwiania Stałych Odpadów Komunalnych "Zabraniecka"
*	kontynuacja realizacji programu selektywnej zbiórki odpadów
*	realizacja Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych "Łubna II" przy EC Pruszków II
Problemem wymagającym rozwiązania są składowiska popiołów paleniskowych z elektrociepłowni warszawskich.
Wysypisko Zawady
(grafika pominięta)
WARSZAWA - SYSTEM USUWANIA I UNIESZKODLIWIANIA ODPADÓW STAN ISTNIEJĄCY
(grafika pominięta)
ZAŁĄCZNIK Nr 2
USTALENIA WIĄŻĄCE GMINY WARSZAWSKIE PRZY SPORZĄDZANIU MIEJSCOWYCH PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Spis treści
1.	Ustalenia wiążące w zakresie struktury funkcjonalno - przestrzennej dotyczące:
Nr 1 - podziału miasta na strefy funkcjonalne
Nr 2 - strefy centralnej
Nr 3 - strefy mieszkaniowo - usługowej
Nr 4 - strefy usługowo - mieszkaniowej
Nr 5 - strefy usługowo - technicznej
Nr 6 - strefy techniczno - produkcyjnej
Nr 7 - strefy przyrodniczej
Nr 8 - warunków wysokościowych
Nr 9 - terenów sportu i rekreacji
Nr 10 - rejonów koncentracji usług, zorganizowanej działalności inwestycyjnej oraz obszarów eksponowanych w krajobrazie miasta
2.	Ustalenia wiążące w zakresie ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego dotyczące:
Nr 11 - systemu wymiany i regeneracji powietrza
Nr 12 - terenów wspomagających strefę przyrodniczą
Nr 13 - ochrony Skarpy Warszawskiej
Nr 14 - zieleni miejskiej
Nr 15 - terenów zagrożenia powodziowego
Nr 16 - hałasu lotnisk
3.	Ustalenia wiążące w zakresie systemu transportowego dotyczące:
Nr 17 - stref zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów
Nr 18 - systemu drogowego
Nr 19 - miejskiego systemu transportu szynowego
Nr 20 - zaplecza miejskiego systemu transportu autobusowego
Nr 21 - transportu lotniczego
4.	Ustalenia wiążące w zakresie systemów inżynierii miejskiej i obsługi technicznej dotyczące:
Nr 22 - zaopatrzenia w wodę
Nr 23 - odprowadzania i oczyszczania ścieków
Nr 24 - zaopatrzenia w ciepło
Nr 25 - zaopatrzenia w gaz
Nr 26 - elektroenergetyki
Nr 27 - usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych
Nr 28 - grzebalnictwa
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 1
dotyczące: podziału miasta na strefy funkcjonalne
A. Ustala się podział miasta na następujące strefy o dominujących funkcjach, wynikających z istniejącego i przewidywanego rodzaju zagospodarowania. Są to:
*	C - strefa centralna - stanowiąca koncentrację funkcji usługowych o znaczeniu międzynarodowym, krajowym, regionalnym i ogólnomiejskim z zakresu współpracy gospodarczej, społeczno - politycznej, kulturalnej, administracji w tym; ośrodków władz i administracji publicznej, dyspozycji gospodarczej i finansów, specjalistycznych usług kultury, nauki, edukacji, turystyki, kwalifikowanego sportu, handlu oraz mieszkalnictwa z usługami lokalnymi.
*	MU - strefa mieszkaniowo-usługowa, z przewagą funkcji mieszkaniowej z usługami o znaczeniu lokalnym oraz usług ponadlokalnych w formie uzupełnień.
*	UM - usługowo-mieszkaniowa, z przewagą usług ponadlokalnych z zakresu administracji, organizacji politycznych i społecznych, współpracy gospodarczej, bankowości, kultury, nauki, sportu, turystyki i innych oraz mieszkalnictwa w formie uzupełnień.
*	UT - strefa usługowo-techniczna, z przewagą usług o znaczeniu ogólnomiejskim, gminnym i dzielnicowym z zakresu administracji, finansów, wystawiennictwa, handlu, oraz obsługi technicznej miasta, rzemiosła, składów, magazynów.
*	TP - strefa techniczno-produkcyjna, z przewagą funkcji produkcyjnej, a także usług technicznych o znaczeniu ogólnomiejskim, gminnym i dzielnicowym z zakresu obsługi technicznej miasta, rzemiosła, składów, magazynów, zaplecza transportu i komunikacji.
*	O - strefa przyrodnicza, stanowiąca podstawę systemu ekologicznego miasta pełniąca funkcje ochrony i kształtowania zasobów przyrodniczych.
B. W uzasadnionych przypadkach, w obrębie stref funkcjonalnych wyróżnia się obszary i ustala sposoby ich zagospodarowania. Są to:
*	W strefie centralnej:
C-1 - obszar ścisłego centrum,
C-2 - obszar zespołu historyczno-zabytkowego,
C-3 - obszar dzielnic akademickich,
C-4 -obszar zespołów parkowo-rekreacyjnych.
*	W strefie mieszkaniowo-usługowej:
MU-1 - obszary zabudowy mieszkaniowej z zielenią leśną.
MU-2 - obszary zespołów akademickich
*	W strefie przyrodniczej:
O-1 - obszary chronione,
O-2 - obszary rekreacyjno-wypoczynkowe:
O 2.1.
O 2.2.
O-3 - obszary rekreacyjno-mieszkaniowe:
O 3.1,
O 3.2,
O-4 - obszary inne:
O 4.1
O 4.2
C. Ustala się granice obszarów zdegradowanych przewidzianych do przekształcenia w pierwszej kolejności:
	1.	Służewiec Przemysłowy,
	2.	Żoliborz Przemysłowy,
	3.	Dworzec Gdański,
	4.	Żerań Przemysłowy,
	5.	Targówek Przemysłowy,
	6.	Wysypisko popiołów na Zawadach.
PODZIAŁ MIASTA NA STREFY I OBSZARY FUNKCJONALNE
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 2
dotyczące: strefy centralnej - C
A. Dla strefy centralnej ustala się rozwój funkcji usługowych o znaczeniu międzynarodowym, krajowym, regionalnym i ogólnomiejskim. W strefie obowiązuje:
*	zakaz lokalizowania oraz rozbudowy obiektów i urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko z wyjątkiem tych, które służą obsłudze mieszkańców w tym; inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych - przy zastosowaniu najkorzystniejszego wariantu dla środowiska wskazanego w raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
*	zakaz realizacji obiektów wymagających ustanawiania wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki,
*	zakaz lokalizowania prowizorycznych i czasowych form zagospodarowania i użytkowania terenu,
*	nakaz ograniczenia do granic własnej działki uciążliwości wywoływanych przez istniejące obiekty lub prowadzoną działalność,
*	zaleca się przekształcanie terenów czasowych baz, składów, uciążliwych zakładów oraz zużytych technicznie zasobów mieszkaniowych na funkcje centrotwórcze.
B. Ustala się podział strefy na obszary, w których obowiązują następujące sposoby zagospodarowania:
C 1 - ścisłe centrum
*	realizacja obiektów i urządzeń z zakresu; międzynarodowej współpracy gospodarczej, społeczno-politycznej, kulturalnej, administracji państwowej w tym; siedzib władz i administracji publicznej, dyspozycji gospodarczej i finansów, specjalistycznych usług kultury, nauki, edukacji, turystyki, kwalifikowanego sportu handlu oraz mieszkalnictwa z usługami lokalnymi,
*	utrzymanie istniejącej zabudowy mieszkaniowej z możliwością jej rozbudowy modernizacji lub przekształceń zgodnie z funkcją obszaru,
C 2 - zespół historyczno-zabytkowy
*	realizacja obiektów i urządzeń związanych z utrzymaniem i ochroną ciągłości historycznego układu miasta z zakresu: kultury, nauki, siedzib władz i administracji państwowej, turystyki, oraz mieszkalnictwa z usługami lokalnymi,
*	utrzymanie i ochrona zabytkowych układów urbanistycznych miasta,
*	utrzymanie istniejącej zabudowy mieszkaniowej z możliwością jej rozbudowy, modernizacji lub przekształceń zgodnie z funkcją obszaru,
C 3 - zespół akademicki
*	realizacja obiektów i urządzeń związanych z rozwojem specjalistycznych usług nauki (dzielnice akademickie), kultury i sztuki oraz innych niezbędnych dla funkcjonowania zespołu,
*	utrzymanie istniejącej zabudowy mieszkaniowej z możliwością jej rozbudowy, modernizacji lub przekształceń zgodnie z funkcją obszaru,
C 4 - zespół parkowo-rekreacyjny
*	utrzymanie i ochrona terenów zieleni miejskiej z możliwością uprawiania rekreacji i wypoczynku biernego na terenach parkowych, a także rekreacji czynnej i sportu kwalifikowanego, prezentacji osiągnięć kultury, rozrywki oraz imprez masowych na terenach otwartych i istniejących obiektach sportowych,
*	realizacja obiektów i urządzeń związanych z usługami sportu i rekreacji (poza terenami zieleni miejskiej),
*	zakaz realizacji zabudowy mieszkaniowej.
STREFA CENTRALNA - C
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 3
dotyczące: strefy mieszkaniowo-usługowej - MU
A. Dla strefy mieszkaniowo-usługowej ustala się rozwój funkcji mieszkaniowej z usługami o znaczeniu lokalnym wraz z towarzyszącymi obiektami użyteczności publicznej. W strefie obowiązuje:
*	zakaz lokalizowania i rozbudowy obiektów i urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko z wyjątkiem tych, które służą obsłudze mieszkańców w tym; inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych przy zastosowaniu najkorzystniejszego wariantu dla środowiska wskazanego w raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
*	zakaz realizacji obiektów wymagających ustanowienia wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki,
*	nakaz ograniczenia do granic własnej działki uciążliwości wywoływanych przez istniejące obiekty lub prowadzoną działalność,
*	realizacja zabudowy mieszkaniowej w rejonie lotniska Okęcie powinna następować ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań hałasowych wynikających z bezpośredniego sąsiedztwa tego obiektu,
B. Dla wydzielonych w strefie obszarów, obowiązują następujące zasady ich zagospodarowania:
MU 1 - zabudowa mieszkaniowa z zielenią leśną
*	realizacja wyłącznie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wolnostojącej na działkach o pow. min. 1500m2 przy zachowaniu terenów biologicznie czynnych na powierzchni nie mniejszej niż 70% - na działkach leśnych stanowiących własność prywatną.
MU 2 - zespoły akademickie
*	realizacja obiektów i urządzeń związanych z rozwojem specjalistycznych usług nauki (dzielnice akademickie), kultury i sztuki oraz innych niezbędnych dla funkcjonowania zespołu,
*	utrzymanie zabudowy mieszkaniowej z możliwością rozbudowy lub przekształceń zgodnie z funkcją obszaru.
STREFA MIESZKANIOWO - USŁUGOWA MU
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 4
dotyczące: strefy usługowo - mieszkaniowej - UM
A. Dla strefy usługowo-mieszkaniowej ustala się rozwój funkcji usługowych z zakresu administracji, organizacji politycznych i społecznych, współpracy gospodarczej, finansów, kultury, nauki, sportu, turystyki oraz mieszkalnictwa.
W strefie obowiązuje:
*	zakaz lokalizowania i rozbudowy obiektów i urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko z wyjątkiem tych, które służą obsłudze mieszkańców; w tym inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych - przy zastosowaniu najkorzystniejszego wariantu dla środowiska wskazanego w raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
*	zakaz realizacji obiektów i urządzeń wymagających ustanawiania wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki.
*	nakaz ograniczenia uciążliwości wywoływanych przez istniejące obiekty lub prowadzoną działalność - do granic własnej działki.
STREFA USŁUGOWO - MIESZKANIOWA UM
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 5
dotyczące: strefy usługowo-technicznej - UT
A. Dla strefy usługowo-technicznej ustala się rozwój funkcji usługowych z zakresu obsługi technicznej miasta, administracji i biznesu, finansów, wystawiennictwa, handlu hurtowego, rzemiosła, składów, magazynów itp.
W strefie obowiązuje:
*	nakaz ograniczenia uciążliwości wywoływanych przez istniejące obiekty lub prowadzoną działalność - do granic własnej działki.
*	zakaz realizacji obiektów i urządzeń wymagających ustanawiania wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki.
*	możliwość utrzymania istniejącej zabudowy mieszkaniowej oraz jej przekształceń i uzupełnień.
STREFA USŁUGOWO - TECHNICZNA UT
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 6
dotyczące: strefy techniczno-produkcyjnej - TP
A. Dla strefy techniczno-produkcyjnej ustala się rozwój funkcji produkcyjnych oraz usługowych z zakresu obsługi technicznej miasta, rzemiosła, składów, magazynów, zaplecza transportu i komunikacji itp. W strefie obowiązuje:
*	zakaz realizacji obiektów wymagających ustanawiania wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki,
*	zakaz lokalizowania nowej zabudowy mieszkaniowej oraz innych obiektów chronionych (zdrowia, oświaty) nie związanych z funkcjonowaniem strefy,
*	konieczność ograniczenia uciążliwości wywołanej przez obiekty lub prowadzoną działalność do granic strefy,
*	możliwość utrzymania zabudowy mieszkaniowej wyłącznie w przypadku, gdy znajduje się ona poza zasięgiem szkodliwego oddziaływania obiektów i urządzeń.
STREFA TECHNICZNO - PRODUKCYJNA TP
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 7
dotyczące: strefy przyrodniczej - O
A. Dla strefy przyrodniczej ustala się funkcje ochrony i kształtowania zasobów przyrodniczych oraz historycznych elementów krajobrazu kulturowo-przyrodniczego. W strefie obowiązuje:
*	zakaz dokonywania zmian stosunków wodnych mogących w sposób szkodliwy wpłynąć na elementy przyrodnicze i stabilność dominujących form krajobrazu,
*	zakaz lokalizowania obiektów i urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko, z wyjątkiem tych, które służą obsłudze mieszkańców, w tym; inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych przy zastosowaniu najkorzystniejszego wariantu dla środowiska wskazanego w raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
*	zakaz realizacji obiektów wymagających ustanawiania wokół nich stref ograniczonego użytkowania, jeżeli ich zasięg wykraczałby poza granice własnej działki,
*	nakaz ograniczenia do granic własnej działki uciążliwości wywoływanych przez istniejące obiekty lub prowadzoną działalność,
*	zaleca się wstrzymania działalności szkodliwie oddziaływującej na środowisko, jeżeli oddziaływanie to nie jest możliwe do zlikwidowania na drodze technicznej lub technologicznej,
*	zaleca się przeprowadzenie renaturalizacji systemów wodnych, w tym w szczególności:
-	Potoku Służewieckiego,
-	ciągu wodnego Jezior: Czerniakowskiego, Sielanka, Wilanowskiego, Powsinkowskiego, Lisowskiego, Stawu Powsińskiego, rzeki Jeziorki.
B. Ustala się podział strefy na obszary, dla których obowiązują następujące sposoby zagospodarowania:
O-1 - tereny chronione:
*	realizacja wyłącznie urządzeń związanych z funkcją rekreacyjno - wypoczynkową oraz inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych, wynikających z ustaleń wiążących,
-	na terenie miedzywala ponadto dopuszcza się realizację obiektów i urządzeń hydrotechnicznych niezbędnych dla kształtowania przepływu wielkich wód Wisły, a także związanych z funkcją rekreacyjno - wypoczynkową - po uzgodnieniu z właściwymi organami zarządzającymi.
O-2 - tereny rekreacyjno-wypoczynkowe:
O-2.1 - realizacja wyłącznie obiektów i urządzeń związanych z funkcją rekreacyjno-wypoczynkową przy zachowaniu min. 80% powierzchni biologicznie czynnej dla każdej działki inwestycyjnej, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
ponadto:
-	dla terenu Torów Wyścigów Konnych na Służewcu obowiązuje zachowanie min.90% powierzchni biologicznie czynnej dla całego terenu i utrzymanie istniejącej zieleni,
-	dla terenu zwanego: "Wieżą Pilota" dopuszcza się realizację budownictwa jednorodzinnego,
-	dla terenów w granicach Lasu Młocińskiego dopuszcza się możliwość zmiany funkcji - w oparciu o analizy przeprowadzone do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
O-2.2 - realizacja wyłącznie obiektów i urządzeń związanych z funkcją rekreacyjno-wypoczynkową, przy zachowaniu min. 60% powierzchni biologicznie czynnej dla każdej działki inwestycyjnej, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
O-3- tereny rekreacyjno-mieszkaniowe:
O-3.1 - realizacja wyłącznie obiektów i urządzeń związanych z funkcją rekreacyjno-wypoczynkową, a także zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wolnostojącej lub bliźniacze na działkach o powierzchni min.1500m2, przy zachowaniu min. 70% powierzchni biologicznie czynnej, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
O-3.2 - realizacja wyłącznie obiektów i urządzeń związanych z funkcją rekreacyjno-wypoczynkową, a także zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wolnostojącej lub bliźniaczej na działkach o pow.min.600m2 oraz obiektów usług lokalnych o max. pow. użytkowej 400 m2/obiekt, przy zachowaniu min. 60% powierzchni biologicznie czynnej, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
O-4 - tereny inne:
O-4.1 - utrzymanie obiektów i urządzeń z zakresu usług o charakterze dydaktyczno-naukowym oraz związanych z funkcjonowaniem lotniska i cmentarzy, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
O-4.2 - realizacja wyłącznie obiektów i urządzeń z zakresu usług o charakterze dydaktyczno-naukowym przy zachowaniu min.60% powierzchni biologicznie czynnej, dla każdej działki inwestycyjnej, a także inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących.
STREFA PRZYRODNICZA - O
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 8
dotyczące: warunków wysokościowych
A. Ustala się następujące ograniczenia wysokości zabudowy w strefach funkcjonalnych:
*	B -1 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 12 m nad poziom terenu,
*	B -2 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 25 m nad poziom terenu,
*	B -3 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 30 m nad poziom terenu,
*	B-4 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 55 m nad poziom terenu,
*	B-5 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 100 m nad poziom terenu,
*	B-6 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 125 m nad poziom terenu,
*	B -7 - gdzie wysokość obiektów kubaturowych może być większa niż 125 m nad poziom terenu,
B. Ustala się następujące ograniczenia wysokości zabudowy w rejonach koncentracji usług, wskazanych na rysunku ustaleń wiążących :
*	B - 2K - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 25 m nad poziom terenu,
*	B - 4K - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 55 m nad poziom terenu,
*	B - 5K - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 100 m nad poziom terenu,
*	B - 6K - gdzie wysokość obiektów kubaturowych nie może być większa niż 125 m nad poziom terenu.
C. Wskazuje się zasięg obszaru historyczno - zabytkowego o zdefiniowanym zagospodarowaniu funkcjonalno - przestrzennym, stanowiącego rejon kontrolowanej wysokości, gdzie:
*	określenie wysokości nowoprojektowanej oraz modernizowanej zabudowy wymaga opracowania - na etapie sporządzania planu miejscowego - analiz przestrzennych, uwzględniających uwarunkowania historyczne terenu.
D. Wskazuje się zasięg terenów, gdzie wysokość projektowanej zabudowy wymaga- uzgodnienia z władzami lotniczymi.
E. Dopuszcza się możliwość przekroczenia wysokości ustalonych w pkt A i B - w przypadku lokalizowania obiektów kultu religijnego.
WARUNKI WYSOKOŚCIOWE
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 9
dotyczące: terenów sportu i rekreacji
A. Ustala się objęcie ochroną pełnionej funkcji następujące obiekty i tereny sportowo rekreacyjne:
	1.	WOS i R - Tor Łyżwiarski "STEGNY"
	2.	RKS "SKRA" Wawelska 5
	3.	STADION X-lecia ul. Zieleniecka 1
	4.	KKS "POLONIA", Konwiktorska 6
	5.	COS "Torwar I" i "Torwar II" Łazienkowska 6a
	6.	CWKS "LEGIA", Łazienkowska 3
	7.	Tor Wyścigów Konnych "Służewiec", ul. Puławska 266
	8.	WKS "GWARDIA", Racławicka 132
	9.	Zespół Basenów "Park Wodny" ul. Merliniego 11
	10.	KS "WARSZAWIANKA", Merliniego 9
	11.	WOW "Wisła", Bitwy Warszawskiej 15/17
	12.	Wyciąg Narciarski ul.Drawska 1
	13.	KS "Drukarz" ul.Zieleniecka 2
	14.	MOS "Agrykola" Myśliwiecka 9
	15.	CWKS "LEGIA", Kozielska 4a
	16.	KS "SPÓJNIA" , Wybrzeże Gdyńskie 2
	17.	CWKS "LEGIA", Powązkowska 59
	18.	AWF, Marymoncka 34
	19.	Park Kultury "Powsin", ul. Maślaków 1
	20.	WKT "MERA", Bohaterów Września 6/12
	21.	KS "ORZEŁ" im. J.Piłsudskiego, ul. Podskarbińska 11/15, 14
B. Ustala się możliwość modernizacji, rozbudowy i rozwoju wymienionych w punkcie A obiektów i zagospodarowanie towarzyszących im terenów wyłącznie w kierunku pełnionej funkcji - na warunkach, które zostaną określone w odrębnych ustaleniach szczegółowych.
C. Ustala się na terenie międzywala Wisły możliwość modernizacji, rozbudowy i budowy obiektów związanych z funkcją rekreacyjną oraz sportami wodnymi, po uzgodnieniu z właściwymi organami zarządzającymi.
TERENY SPORTU I REKREACJI
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 10
dotyczące: rejonów koncentracji usług, zorganizowanej działalności inwestycyjnej oraz obszarów eksponowanych w krajobrazie miasta
A. Ustala się główną koncentrację obiektów i urządzeń usługowych z zakresu:
organizacji politycznych i gospodarczych, administracji, finansów, kultury i nauki, szkolnictwa wyższego i sportu o znaczeniu: międzynarodowym, krajowym, regionalnym i ogólnomiejskim;
-	w strefie centralnej miasta - C.
B. Ustala się koncentracje obiektów i urządzeń usługowych z zakresu:
organizacji politycznych i gospodarczych, administracji, finansów, kultury i nauki, szkolnictwa wyższego i sportu o znaczeniu: międzynarodowym, krajowym, regionalnym, ogólnomiejskim oraz gminnym w rejonie:
	1.	skrzyżowania ul. Puławskiej, al. Niepodległości, al. Wilanowskiej i ul. Domaniewskiej,
	2.	skrzyżowania ul. Grójeckiej z ul. Hynka / Łopuszańską,
	3.	Al.Jerozolimskich z ul.Bitwy Warszawskiej 1920r,
	4.	skrzyżowania ul. Regulskiej z ul. Traktorzystów (rejon stacji kolejowej "Warszawa - Ursus"),
	5.	skrzyżowania ul. Górczewskiej z ul. Powstańców Śląskich,
	6.	skrzyżowania ul.Pułkowej, ul. Marymonckiej z Trasą Mostu Północnego,
	7.	skrzyżowania Al. AK z ul. Słowackiego / Marymoncka (rejon dworca autobusowego "Marymont"),
	8.	skrzyżowania ul. Modlińskiej z ul. Obrazkową,
	9.	Al. AK w rejonie Brzeziny,
	10.	skrzyżowania ul. Bazyliańskiej, ul. Kondratowicza i ul.Łabiszyńskiej,
	11.	skrzyżowania ul. Kondratowicza z ul. Św. Wincentego / Malborska,
	12.	skrzyżowania ul. Grochowskiej z Al. Waszyngtona i Al. Stanów Zjednoczonych (rejon ronda "Wiatraczna"),
	13.	skrzyżowania ul. Marsa z ul. Cyrulików i ul.Chruściela (rejon stacji kolejowej "Warszawa - Rembertów"),
	14.	skrzyżowania ul. Pożaryskiego z ul. Żegańską oraz ul. Patriotów i ul. Zwoleńskiej,
	15.	skrzyżowania Al. Wilanowskiej z ul. Wiertniczą / Przyczółkową,
	16.	skrzyżowania Al. KEN z ulicami: Ciszewskiego, Ghandi i Płaskowickiej
	17.	ul.Pląsy i Krasnowolskiej.
C. Ustala się rejony zorganizowanej działalności inwestycyjnej:
	1.	Plac Defilad
	2.	Port Praski
	3.	Dworzec Gdański
D. Ustala się następujące obszary eksponowane w krajobrazie miasta mające istotne znaczenie w kształtowaniu ładu przestrzennego:
	1.	Skarpa Warszawska
	2.	Międzywale Wisły
	3.	Plac Piłsudskiego
	4.	System forteczy XIX w. Twierdzy Warszawa
	5.	Stadion Dziesięciolecia
	6.	Plac na Rozdrożu
	7.	Zespół Akademicki "Powiśle"
	8.	Pole Mokotowskie
	9.	Łuk Siekierkowski
Bramy wjazdowe do Miasta
	10.	Poznańska
	11.	Gdańska
	12.	Augustowska
	13.	Białostocka
	14.	Terespolsko - Lubelska
	15.	Katowicko - Krakowska
REJON KONCENTRACJI USŁUG, ZORGANIZACYJNEJ DZIAŁALNOŚCI INWESTYCYJNEJ ORAZ OBSZARÓW EKSPONOWANYCH W KRAJOBRAZIE MIASTA
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 11
dotyczące: systemu wymiany i regeneracji powietrza
A. Ustala się zasięg systemu wymiany i regeneracji powietrza, gdzie obowiązuje:
*	zakaz lokalizowania obiektów i urządzeń ograniczających swobodny przepływ mas powietrza,
*	zakaz lokalizowania emitorów powodujących znaczne zanieczyszczenie powietrza, bądź mogących w sposób zdecydowany pogorszyć stan środowiska.
SYSTEM WYMIANY I REGENERACJI POWIETRZA
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 12
dotyczące: terenów wspomagających strefę przyrodniczą
A. Ustala się w granicach stref zainwestowania miejskiego zasięg terenów z minimalnym udziałem powierzchni biologicznie czynnej, pokrytej roślinnością, określonym na:
	1.	50% oznaczonego terenu brutto,
	2.	60% oznaczonego terenu brutto,
	3.	70% oznaczonego terenu brutto,
	4.	80% oznaczonego terenu brutto,
-	dla każdej działki inwestycyjnej,
-	w rejonie: Glinianki-Jelonek, Natolin Zachodni, Jazdów - domki Fińskie, Kanał Piaseczyński - ul.Szwoleżerów - dla całego terenu.
B. Wskazuje się niezbędne powiązania przyrodnicze w granicach stref zainwestowania miejskiego realizowane w zależności od warunków w formie:
*	pasa zieleni urządzonej z drzewami i krzewami o szerokości nie mniejszej niż 10 m,
*	pasów zieleni naturalnej lub urządzonej wzdłuż cieków, na ich obu brzegach oraz wokół zbiorników wodnych - o szerokości min. 10 m od linii brzegowych,
*	szpalerów drzew i krzewów wzdłuż ulic.
TERENY WSPOMAGAJĄCE STREFĘ PRZYRODNICZĄ
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 13
dotyczące: ochrony Skarpy Warszawskiej
A. Ustala się zasięg strefy ochrony Skarpy Warszawskiej, gdzie obowiązuje:
*	ochrona historycznych elementów krajobrazu kulturowego i przyrodniczego,
*	zakaz lokalizowania, rozbudowy i nadbudowy wszelkich obiektów produkcyjnych, urządzeń przemysłowych, budynków przeznaczonych na cele magazynowe oraz baz transportowych, wolnostojących masztów antenowych, składowisk odpadów,
*	zakaz prowadzenia przedsięwzięć technicznych, gospodarczych i inwestycyjnych niekorzystnie wpływających na stosunki wodne lub zagrażających stabilności skarpy, poza inwestycjami wynikającymi z ustaleń wiążących.
B. Ustala się w strefie ochrony Skarpy Warszawskiej następujące obszary:
	1.	bezpośredniej ochrony stoku - wskazany na rysunku ustaleń wiążących,
	2.	pośredniej ochrony stoku - w odległości min. 50m od górnej i min. 100 m od dolnej linii stoku, bądź do linii rozgraniczającej drogi publicznej biegnącej wzdłuż Skarpy,
w których ustala się :
*	obowiązek wykonywania dokumentacji geologiczno - inżynierskiej wraz z prognozą zmian w środowisku i wpływu na stateczność stoku - dla wszystkich przedsięwzięć inwestycyjnych,
*	obowiązek stosowania rozwiązań technicznych i technologicznych zapewniających stabilność stoku, w szczególności przy realizacji inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych,
*	zakaz lokalizowania inwestycji równoległych do stoku, w sposób zagrażający stabilności skarpy,
*	zakaz odprowadzania wód deszczowych w sposób zorganizowany na teren stoku,
*	nakaz utrzymania istniejącej i wprowadzania nowej roślinności ograniczającej erozję stoku.
C. Ustala się w obszarze bezpośredniej ochrony stoku następujące, dodatkowe ograniczenia:
	1.	na odcinku: ursynowsko-wilanowskim, mokotowskim, śródmiejskim, marymonckim i bielańskim;
*	zakaz przekształcania rzeźby terenu,
*	zakaz lokalizowania nowych obiektów budowlanych oraz rozbudowy i nadbudowy obiektów istniejących poza inwestycjami miejskimi wynikającymi z ustaleń wiążących,
*	zakaz wprowadzania grodzeń,
	2.	na odcinku: żoliborskim i młocińskim;
*	dostosowanie nowoprojektowanej zabudowy do charakteru, układu i wysokości zabudowy istniejącej.
OCHRONA SKARPY WARSZAWSKIEJ
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 14
dotyczące: zieleni miejskiej
A. Ustala się zasięg terenów zieleni miejskiej:
	1.	Park Henrykowski Górny przy ul.Modlińskiej/ Klasyków.
	2.	Park Henrykowski Dolny (Wiśniewo) przy ul.Modlińskiej / Sąsiedzkiej
	3.	Fragmenty zadrzewień wzdłuż ulic: Majolikowa, Maluchów, Leśnej Polanki, Gozdawitów, Dzierzgońska, Sprawna.
	4.	Fragment zadrzewień oraz tereny otwarte wzdłuż Kanału Żerańskiego (od granic administracyjnych miasta do ul.Proletariatczyków).
	5.	Park leśny "Lasek Młociński" przy ul. Pułkowej.
	6.	Park osiedlowy "Wawrzyszew" przy ul. Wolumen.
	7.	Zieleniec przy ul.Wolumen
	8.	Park przy ul.Conrada / Aspekt
	9.	Park osiedlowy przy ul.Perzyńskiego
	10.	Park "Bielany III" przy ul.Duracza.
	11.	Park "Olszyna" przy Al.Armii Krajowej/Broniewskiego.
	12.	Park "Stawy Kellera" przy ul.Kolektorskiej.
	13.	Ogród "Kaskada" przy ul.Marymonckiej/ Opatowskiej.
	14.	Promenada wzdłuż ul.Kasprowicza (pomiędzy ul.Żeromskiego a Nocznickiego).
	15.	Park "Kępa Potocka" (główny park pomiędzy ul.Gwiaździstą a Trasą AK)
	16.	Park "Kaskada" przy ul.Gdańskiej.
	17.	Zieleniec "Fosa" przy ul.Tołwińskiego.
	18.	Park "Sady Żoliborskie" przy ul.Sady Żoliborskie.
	19.	Park Żeromskiego przy Pl.Wilsona.
	20.	Park Hibnera przy ul.Kaniowskiej.
	21.	Tereny w otoczeniu Cytadeli ("Park Cytadela").
	22.	Promenada wzdłuż Al.Wojska Polskiego (od Cytadeli do Pl.Grunwaldzkiego).
	23.	Park Bródnowski przy ul.Kondratowicza.
	24.	Park Leśny "Bródno" przy ul. Głębockiej
	25.	Park leśny "Bemowo" przy ul.Radiowej
	26.	Park leśny "Bemowo II" przy ul. Obronców Tobruku
	27.	Fragment zadrzewień przy ul.Obronców Tobruku
	28.	Park "Górczewska" przy ul.Klemensiewicza i Muszlowej
	29.	Park leśny "Lasek na Kole" przy ul.Dobrogniewa
	30.	Park Moczydło przy ul.Górczewskiej / Deotymy.
	31.	Park im. E.Szymańskiego przy ul.Wolskiej / Elekcyjna.
	32.	Park Sowińskiego przy ul.Wolskiej / Elekcyjna
	33.	Park przy ulicy Redutowej,
	34.	Skwer im.Pawełka przy ulicy Brylowskiej,
	35.	Skwer przy ul.Dzielnej /Jana Pawła II
	36.	Zieleniec przy Pomniku Bohaterów Getta przy ul.Anielewicza.
	37.	Ogród Krasińskich przy ul.Gen.Andersa / Świętojerska.
	38.	Park im.R.Traugutta przy ul.Międzyparkowej.
	39.	Park "Fort Legionów" przy ul.Zakroczymskiej.
	40.	Park na Skarpie pod Starym Miastem, wzdłuż Wybrzeża Gdańskiego,
	41.	Zieleniec przy ul.Bednarskiej / Sowia
	42.	Ogród Saski przy ul.Marszałkowskiej / Królewskiej.
	43.	Park przy osiedlu "Za Żelazną Bramą"
	44.	Park przy PKiN (od strony ulicy Świętokrzyskiej),
	45.	Skwer im.Grotowskiego na Pl.Starynkiewicza,
	46.	Zieleniec przy ul.Karowej / Dobra
	47.	Park Kazimierzowski przy ul.Browarnej.
	48.	Park przy ul.Dynasy, pomiędzy ul.Tamką a ul.Oboźną
	49.	Park "Na Książęcym" (Ogród Ks.K. Poniatowskiego) przy ul.Książęcej / Kruczkowskiego.
	50.	Centralny Park Kultury im.E.Rydza-Śmigłego przy ul.Rozbrat.
	51.	Zieleniec przy ul.Ludnej / Czerniakowska
	52.	Park Jazdów przy ul.Jazdów.
	53.	Park Ujazdowski przy Al.Ujazdowskich / Piękna.
	54.	Zieleniec "Dolina Szwajcarska" przy ul.Chopina
	55.	Park"Łazienki Północne" przy ul.Szwoleżerów / Agrykola.
	56.	Ogród Botaniczny UW,
	57.	Zespół Pałacowo-Ogrodowy"Łazienki Królewskie".
	58.	Park Praski przy Al.Solidarnośc / Wybrzeże Helskie.
	59.	Zieleniec przy ul.Okrzei / Wybrzeże Szczecińskie
	60.	Zieleniec przy ul.11-go Listopada/Inżynierska
	61.	Zieleniec przy ul.Kawęczyńskiej,
	62.	Park Skaryszewski (im. I.Paderewskiego) przy Al.Waszyngtona / Zieleniecka.
	63.	Park "OWS Waszyngtona" przy ul.St.Augusta.
	64.	Park przy ul.Weterynaryjna
	65.	Park "Szaserów" przy ul.Szaserów
	66.	Park przy ul.Znicza
	67.	Park "OWS Jeziorko Gocławskie" przy ul. Braclawskiej i Kwarcianej.
	68.	Park "Gocław Lotnisko" przy ul. Abrahama.
	69.	Park "13 września 1944" przy ul.Grochowskiej / Bitwy Grochowskiej.
	70.	Park im. Matki Mojej przy ul.Łysakowskiej.
	71.	Fragment lasów i zadrzewień przy ul.Trakt Lubelski / Lucerny
	72.	Park Czechowicki (d. Miejski Park Młodzieży) przy ul.Sosnkowskiego.
	73.	Park Achera przy ul.Dzieci Warszawy / Walerego Sławka
	74.	Park "Stawy Koziorożca" przy ul.Globusowej.
	75.	Park Kombatantów przy ul.Obrońców Pokoju / Łuki Wielkie.
	76.	Park Szczęśliwicki przy ul.Szczęśliwickiej / Drawska
	77.	Park im.M.Nowickiego przy ul.Nowickiego wraz z zieleńcem przy ul.Sanockiej
	78.	Park "Fort Korotyńskiego" przy ul.Korotyńskiego / Bohdanowicza / Grzeszczyka,
	79.	Cm. Żołnierzy Radzieckich przy ul.Żwirki i Wigury
	80.	Pole Mokotowskie - Park im.Marszałka J.Piłsudskiego.
	81.	Park "Promenada - Morskie Oko" przy ul.Spacerowej i Belwederskiej.
	82.	Zieleniec przy ul.Dolnej
	83.	Park Dreszera przy ul.Odyńca.
	84.	Park Sielecki przy ul.Sieleckiej
	85.	Park "Arkadia" - część dolna (pomiędzy Skarpą a ul.Piaseczyńską),.
	86.	Park Królikarnia przy ul.Puławskiej.
	87.	Zieleniec przy ul.Puławskiej/Woronicza,
	88.	Zieleniec "Nad Bernardyńską Wodą" przy ul.Idzikowskiego.
	89.	Tereny otwarte ze zbiornikami wodnymi w rejonie ul:Wolicka, Gwintowa, Gościniec, Wał Zawadowski.Park im.Szczubełka przy ul.Powsińskiej / Morszyńskiej
	90.	Tereny otwarte ze zbiornikami wodnymi przy ul.Rzymowskiego / Puławskiej.
	91.	Park "Dolinka Służewiecka" (pomiędzy ul.Puławską a ul.Wilanowską) .
	92.	Park "Gucin - Gaj" w rejonie ul.Fosa .
	93.	Zieleniec przy ul.Nowoursynowskiej / Fosa
	94.	Park im.R.Kozłowskiego przy ul.Koński Jar.
	95.	Tereny otwarte przy ul.Wyczółki (stawy Berensewicza).
	96.	Park im.Romera przy ul.Herbsta / Romera,.
	97.	Tereny otwarte z wodami - Jeziorko Imielińskie,
	98.	Park przy ul.Rosoła / Indiri Ghandi,
	99.	Fragment lasów i zadrzewień przy ul.Przy Bażantarni.
100.	Założenie Pałacowo-Ogrodowe w Wilanowie.
101.	Park Wyżyny.
102.	Tereny otwarte z wodami - Staw Nowe Ługi / Staw Czyste.
103.	Tereny otwarte z wodami - Jezioro Zgorzała.
104.	Tereny otwarte z wodami - Staw Pozytywka.
105.	Tereny otwarte z wodami - Staw Lipkowski / Glinianka pod Lasem.
106.	Tereny otwarte z wodami - Jezioro Zabłockiego.
107.	Tereny otwarte z wodami - Staw Kądziołeczka.
108.	Tereny otwarte z wodami - Jezioro Grabowskie.
B. Na terenach zieleni miejskiej ustala się:
*	zakaz lokalizowania wszelkich obiektów nie służących świadczeniu usług w zakresie rekreacji i wypoczynku lub nie będących obiektami architektury ogrodowej, z wyjątkiem inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących,
*	zakaz czasowego użytkowania terenu w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem,
*	zakaz zmniejszania powierzchni istniejącej zieleni urządzonej o więcej niż 10% przy realizowaniu obiektów służących zabezpieczeniu usług w zakresie rekreacji i wypoczynku lub obiektów architektury ogrodowej,
*	zakaz pozbawiania terenów leśnych statusu lasów ochronnych,
*	dla projektowanych terenów zieleni miejskiej - konieczność zapewnienia minimum 90% powierzchni terenu jako zieleni urządzonej, z wyłączeniem wód powierzchniowych,
*	obowiązek zapewnienia na poziomie lokalnej obsługi mieszkańców (parki osiedlowe, osiedlowe ogrody dziecięce itp. w izochronie dojścia pieszego 500m) wskaźnika 10m2 terenów zieleni na mieszkańca.
C. Wskazuje się zespoły istniejących ogrodów działkowych i ustala możliwość ich przekształcania na tereny zieleni miejskiej:
	1.	POD "Sady Żoliborskie" przy Trasie AK / Wybrzeże Gdańskie.
	2.	POD "Kępa Potocka" przy ul. Gwiaździstej.
	3.	POD "Park Dolny" przy ul. Gwiaździstej / Promyka.
	4.	POD "Malborska" przy ul.Głębockiej.
	5.	POD "Wirnik" przy ul. Księżycowej.
	6.	POD "Wirnik" przy ul. Kampinoskiej.
	7.	POD "Piaski" przy ul.Powązkowskiej / Obrońców Tobruku.
	8.	POD "Kasprzaka" , "Eureka", "Kocjana" przy ul. Kocjana / Bolimowska.
	9.	Zespół Ogrodów Działkowych (bez nazwy) przy ul. Cienistej / Łuki Wielkie.
	10.	Zespół Ogrodów Działkowych "Fort Szczęśliwice" ul. Drawska / Śmigłowca.
	11.	POD "Rakowiec" przy ul. Żwirki i Wigury.
	12.	POD "Ogrodnik" przy ul.Racławickiej.
	13.	POD "Wiarus" przy ul.Racławickiej.
	14.	POD im.Mai Berezowskiej" przy ul.Wołoskiej.
	15.	POD "Królikarnia", "Imielińska" przy ul. Idzikowskiego / Imielińska.
	16.	POD "RSW - Prasa" ul. Idzikowskiego/Sobieskiego.
	17.	POD "Syrena" przy ul. Wolickiej.
	18.	POD "Gościniec" ul. Gościniec / Gwintowa.
	19.	POD "Waszyngtona", "Górnik, Energetyk, Nauczyciel", Kolejarz", "Kinowa", "25-lecia" ul. Waszyngtona / Kinowa / Al. Stanów Zjednoczonych.
	20.	POD "Bora Komorowskiego", "Madragora" ul. Międzynarodowa / Al. Stanów Zjednoczonych.
	21.	Zespół Ogrodów Działkowych (bez nazwy) przy Al. Stanów Zjednoczonych (północna strona jezdni).
	22.	POD "Saska Kępa" przy Al. Stanów Zjednoczonych.
	23.	Zespół Ogrodów Działkowych (bez nazwy) przy Al. Stanów Zjednoczonych (południowa strona jezdni).
	24.	POD "Zdrowie" przy ul Lebiodowej.
	25.	POD "Ursynów" przy ul. Nowoursynowskiej.
	26.	Zespół Działek "Wilanówka" przy ul. Vogla.
	27.	Zespół Działek "Ogród - Morysin" przy ul.Łuczniczej.
ZIELEŃ MIEJSKA
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 15
dotyczące: terenów zagrożenia powodziowego
A. Wskazuje się zasięg bezpośredniego zagrożenia powodziowego Wisły i ustala warunki zagospodarowania dla tego obszaru poprzez :
*	zakaz wprowadzania wszelkiej zabudowy trwałej i czasowej, mogącej stanowić przeszkodę dla przepływu wielkich wód,
*	zakaz prowadzenia upraw, w tym ogrodów działkowych, z wyjątkiem trwałych użytków zielonych,
*	zaleca się ograniczenie lokalizacji elementów infrastruktury technicznej; komunikacji, linii elektrycznych i kablowych, rurociągów, instalacji sanitarnych, z wyjątkiem obiektów związanych z przekroczeniami koryta rzeki, ujęciami wody i wylotami ścieków,
*	zakaz wykonywania jakichkolwiek robót ziemnych, z wyjątkiem robót regulacyjnych,
*	nakaz utrzymania naturalnych odsypisk i plaż przybrzeżnych,
*	nakaz utrzymania terenów pokrytych zadrzewieniami i zakrzewieniami łegowymi oraz ich kształtowania zgodnie z wytycznymi RZGW,
B. Wskazuje się zasięg obszaru potencjalnego zagrożenia powodziowego, spowodowanego zalewem tzw. wodą stuletnią, gdzie obowiązuje:
*	nakaz wprowadzania rozwiązań technicznych i przestrzennych minimalizujących skutki zalewu lub podtopienia przy realizacji nowych inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska oraz inwestycji infrastrukturalnych i komunikacyjnych, a także inwestycji o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej.
*	w strefach funkcjonalnych UT i TP, położonych w zasięgu potencjalnego zagrożenia powodziowego zakaz lokalizowania nowych inwestycji znacząco oddziałujących na środowisko oraz nowych składowisk odpadów, z wyjątkiem inwestycji miejskich infrastrukturalnych i komunikacyjnych wynikających z ustaleń wiążących.
TEREN ZAGROŻENIA POWODZIOWEGO
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 16
dotyczące: hałasu lotnisk
A. Wskazuje się zasięg następujących rejonów zagrożeń hałasem lotniczym w otoczeniu lotniska Okęcie i Bemowo:
H-1	największych uciążliwości, gdzie długotrwały, średni poziom dźwięku A przekracza w porze dnia 60 dB a w porze nocy 50 dB oraz ekspozycyjny poziom dźwięku A przekracza 83 dB w porze nocy,
H-2	uciążliwości, gdzie długotrwały, średni poziom dźwięku A przekracza w porze dnia 55 dB a w porze nocy 45 dB oraz ekspozycyjny poziom dźwięku A przekracza 83 dB w porze nocy,
B. Ustala się dla rejonu H-1
*	zakaz lokalizowania, rozbudowy i nadbudowy:
-	zabudowy wielorodzinnej,
-	zespołów zabudowy jednorodzinnej,
-	obiektów oświaty, nauki, służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej,
*	obiektów użyteczności publicznej związanych ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży,
*	dla lokalizacji innych obiektów należy uwzględniać w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego potencjalne zagrożenia wynikające z położenia obiektów w strefie H-1.
C. Ustala się dla rejonu H-2:
*	zakaz lokalizowania, rozbudowy i nadbudowy:
-	obiektów oświaty, nauki, służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej
-	obiektów użyteczności publicznej związanych ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży,
*	dla lokalizacji innych obiektów należy uwzględniać w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego potencjalne zagrożenia wynikające z położenia obiektów w strefie H-2.
HAŁAS LOTNISK
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 17
dotyczące: stref zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów
A. Ustala się następujące strefy zróżnicowanych warunków obsługi komunikacyjnej i parkowania pojazdów:
	1.	Strefa I - centralna o najwyższym ograniczeniu dostępności samochodem osobowym, w tym:
-	strefę Ia - obejmującą obszary istniejącej intensywnej zabudowy,
-	strefę Ib - obejmującą obszary przewidziane do przekształceń i intensyfikacji istniejącej zabudowy,
gdzie obowiązuje:
*	priorytet dla obsługi obszaru transportem zbiorowym poprzez zapewnienie najwyższej w mieście gęstości sieci i przystanków oraz organizację ruchu preferującą pojazdy komunikacji zbiorowej - odległość dojścia pieszego do przystanków komunikacji zbiorowej nie powinna przekraczać 300 m,
*	znaczne ograniczenie ruchu samochodowego poprzez odpowiednią organizację ruchu oraz wprowadzenie stref płatnego parkowania,
*	zrównoważona polityka parkingowa polegająca na dostosowaniu ilości miejsc parkingowych do wielkości wynikającej z przepustowości ulic co powoduje znaczne ograniczenia możliwości parkowania, szczególnie w strefie Ia,
*	nakaz realizacji miejsc parkingowych dla samochodów osobowych na działkach własnych.
	2.	Strefa II - wielkomiejska - obejmująca pozostałe obszary centralnej części miasta, przyległe obszary zwartej zabudowy oraz rejony koncentracji usług gdzie obowiązuje:
*	priorytet dla obsługi obszaru transportem zbiorowym poprzez zapewnienie wysokiej gęstości sieci i przystanków oraz organizację ruchu preferującą pojazdy komunikacji zbiorowej, odległość dojścia pieszego do przystanków komunikacji zbiorowej powinna zawierać się w granicach 300 - 500 m,
*	ograniczenie ruchu samochodowego w obszarach koncentracji ruchu poprzez umożliwienie wprowadzania w nich stref płatnego parkowania,
*	polityka parkingowa polegająca na ograniczeniu parkowania,
*	nakaz realizacji miejsc parkingowych dla samochodów osobowych na działkach własnych.
	3.	Strefa III - miejska, obejmująca pozostałe obszary zwartej zabudowy gdzie obowiązuje:
*	zapewnienie dobrej dostępności do przystanków komunikacji zbiorowej, odległość dojścia pieszego do przystanków nie powinna przekraczać 500 m,
*	niewielkie ograniczenia parkowania,
*	nakaz realizacji miejsc parkingowych dla samochodów osobowych na działkach własnych.
	4.	Strefa IV -podmiejska obejmująca pozostałe tereny w obszarze administracyjnym miasta gdzie obowiązuje:
*	zapewnienie dobrej dostępności do przystanków komunikacji zbiorowej, odległość dojścia pieszego dla większości obszarów zurbanizowanych nie powinna przekraczać 500 m,
*	dostosowanie parkowania do potrzeb wynikających ze stanu motoryzacji,
*	nakaz realizacji miejsc parkingowych dla samochodów osobowych na działkach własnych.
B. Ustala się wprowadzenie na terenie miasta systemu parkingów strategicznych:
-	dla samochodów osobowych "Parkuj i jedź"
-	dla samochodów ciężarowych
STREFY ZRÓŻNICOWANYCH WARUNKÓW OBSŁUGI KOMUNIKACYJNEJ I PARKOWANIA POJAZDÓW
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 18
dotyczące: systemu drogowego
A. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla Południowej Obwodnicy Warszawy na odcinku od zachodniej granicy miasta w rejonie ul. Warszawskiej do wschodniej granicy miasta w rejonie ul. Izbickiej.
Do czasu podjęcia przez Rząd decyzji o przebiegu autostrady i dróg ekspresowych w rejonie Warszawy ustala się zakaz zabudowy oraz zmiany granic wyznaczonego korytarza drogowego.
B. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących dróg ekspresowych - S:
*	istniejących:
1.	Trasy Armii Krajowej i Trasy Toruńskiej - od Al.Prymasa Tysiąclecia do wschodniej granicy miasta,
2.	Wybrzeża Gdyńskiego - od ul. Pułkowej do Trasy Armii Krajowej,
3.	ulicy Pułkowej - od Wybrzeża Gdyńskiego do północnej granicy miasta,
4.	Alej Jerozolimskich - od drogi Salomea - Janki Nowe do Trasy N-S lewobrzeżnej
*	projektowanych:
5.	Trasy Armii Krajowej - od Al.Prymasa Tysiąclecia do Trasy N-S Lewobrzeżnej,
6.	Trasy Armii Krajowej- od Trasy N-S Lewobrzeżnej do zachodniej granicy miasta w rejonie Chrzanowa lub alternatywnie trasy ulicy Połczyńskiej -Bis od zachodniej granicy miasta do trasy N-S.
7.	Trasy N - S Lewobrzeżnej - od północnej granicy miasta w rejonie Wólki Węglowej do południowej granicy w rejonie Dawidów,
8.	trasy Wschodniej Obwodnicy Warszawy w rejonie Mokrego Ługu,
9.	Trasy Olszynki Grochowskiej - od Południowej Obwodnicy Warszawy do północnej granicy miasta w rejonie Olesina,
10.	drogi Salomea - Janki Nowe - od Al. Jerozolimskich do granicy miasta.
C. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących ulic głównych ruchu przyspieszonego - GP:
*	istniejących :
1.	ulicy Modlińskiej - od Trasy Toruńskiej do północnej granicy miasta,
2.	ulicy Jagiellońskiej - od ul. Starzyńskiego do Trasy Toruńskiej,
3.	ulicy Marywilskiej - od Trasy Toruńskiej do ul. Bohaterów,
4.	ulicy Odrowąża od ul. Starzyńskiego do ul. Budowlanej,
5.	ulicy Wysockiego od ul. Budowlanej do Trasy Toruńskiej,
6.	ulicy Św. Wincentego - od ul. Odrowąża do ul. Kondratowicza,
7.	Mostu Gdańskiego i ulicy Starzyńskiego - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. 11 Listopada,
8.	ulicy Żołnierskiej - od ul. Marsa do północnej granicy miasta,
9.	ulicy Marsa - od ul. Płowieckiej do ul. Żołnierskiej,
10.	Mostu Łazienkowskiego i Alei Stanów Zjednoczonych - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. Ostrobramskiej,
11.	ulicy Ostrobramskiej - od Al. Stanów Zjednoczonych do ul. Płowieckiej,
12.	ulicy Płowieckiej - od ul. Marsa do ul. Patriotów,
13.	ulicy Bronisława Czecha - od ul. Patriotów do wschodniej granicy miasta,
14.	Wału Miedzeszyńskiego - od Traktu Lubelskiego do proj. Al. Tysiąclecia,
15.	Wisłostrady Lewobrzeżnej - od Trasy Armii Krajowej do Al. Wilanowskiej,
16.	ulicy Przyczółkowej - od Al. Wilanowskiej do ul. Łukasza Drewny,
17.	ulicy Łukasza Drewny - od ul Przyczółkowej do południowej granicy miasta,
18.	Trasy Mostu Północnego - od Trasy N-S Lewobrzeżnej do ul. Wólczyńskiej, ulicy Witosa - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. Sobieskiego,
19.	ulicy Sikorskiego - od ul. Sobieskiego do Al. Wilanowskiej,
20.	ulicy Dolina Służewiecka - od Al. Wilanowskiej do ul. Puławskiej,
21.	ulicy Rzymowskiego - od ul. Puławskiej do ul. Marynarskiej,
22.	ulicy Marynarskiej - od ul. Rzymowskiego do ul. Taśmowej,
23.	ulicy Sasanki - od ul. Taśmowej do ul. Żwirki i Wigury,
24.	ulicy Hynka - od ul. Żwirki i Wigury do Al. Krakowskiej,
25.	ulicy Łopuszańskiej - od Al. Krakowskiej do Al. Jerozolimskich,
26.	ulicy Puławskiej - od ul. Rzymowskiego do południowej granicy miasta,
27.	Alej Jerozolimskich - od proj. drogi Salomea - Janki Nowe do południowej granicy miasta,
28.	ulicy Słomińskiego - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do Al. Jana Pawła II,
29.	ulicy Okopowej - od Al. Jana Pawła II do Al. Solidarności
30.	ulicy Towarowej - od Al. Solidarności do Pl. Zawiszy,
31.	ulicy Raszyńskiej - od Pl. Zawiszy do ul. Wawelskiej,
32.	ulicy Krzyckiego - od ul. Wawelskiej do ul. Filtrowej,
33.	Al. Jerozolimskich od proj. Trasy N-S Lewobrzeżnej do ul. Grzymały,
34.	ulicy Grzymały - od Al. Jerozolimskich do ul. Białobrzeskiej,
35.	ulicy Kopińskiej - od ul. Białobrzeskiej do ul. Grójeckiej,
36.	ulicy Wawelskiej - od ul. Grójeckiej do Al. Niepodległości,
37.	Alei Armii Ludowej - od Al. Niepodległości do Wisłostrady Lewobrzeżnej,
38.	ulicy Połczyńskiej - od zachodniej granicy miasta do Trasy N-S,
39.	ulicy Wolskiej - od Trasy N-S do ul. Redutowej,
40.	ulicy Kasprzaka - od ul. Redutowej do ul. Karolkowej,
41.	ulicy Prostej - od ul. Karolkowej do ul. Towarowej,
42.	Alei Prymasa Tysiąclecia - od Al. Jerozolimskich do Trasy Armii Krajowej,
43.	ulicy Powązkowskiej - od ul.Powstańców Śląskich do ul.Okopowej,
44.	Żwirki i Wigury - od ul. Wawelskiej do Międzynarodowego Dworca Lotniczego Warszawa-Okęcie,
45.	ulicy Nocznickiego - od ul. Kasprowicza do ul. Wólczyńskiej.
*	projektowanych:
46.	Trasy Mostu Północnego - od Trasy N-S Lewobrzeżnej do ul. Wólczyńskiej
47.	Trasy Mostu Północnego - od ul. Kasprowicza do proj. Trasy Olszynki Grochowskiej
48.	ulicy Marywilskiej - od ul. Bohaterów do północnej granicy miasta,
49.	ulicy Św. Wincentego - od ul. Kondratowicza do proj. Trasy Olszynki Grochowskiej,
50.	Alei Tysiąclecia - od Wału Miedzeszyńskiego do ul. Starzyńskiego,
51.	Trasy Siekierkowskiej - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. Płowieckiej,
52.	Wału Miedzeszyńskiego - od Traktu Lubelskiego do południowej granicy miasta,
53.	ulicy łączącej Międzynarodowy Dworzec Lotniczy Warszawa-Okęcie z Trasą N-S Lewobrzeżną,
54.	ulicy Powązkowskiej - od ul.Powstańców Śląskich do Trasy N-S.
D. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących ulic głównych - G:
*	istniejących:
1.	ulicy Płochocińskiej - od ul. Modlińskiej do północnej granicy miasta,
2.	ulicy łączącej Wybrzeże Helskie z ul. Jagiellońską,
3.	Wybrzeża Helskiego - od ul. Starzyńskiego do Al. Solidarności,
4.	Wybrzeża Szczecińskiego - od Al. Solidarności do Al. Poniatowskiego,
5.	Wału Miedzeszyńskiego - od Al.Poniatowskiego do Al. Tysiąclecia,
6.	ulicy Jagiellońskiej - od ul. Starzyńskiego do ul. Ratuszowej,
7.	ulicy Wolskiej - od ul. Redutowej do ul. Młynarskiej,
8.	Alei Solidarności - od ul. Młynarskiej do ul. Naczelnikowskiej,
9.	ulicy Radzymińskiej - od ul. Naczelnikowskiej do wschodniej granicy miasta,
10.	ulicy Kijowskiej - od ul.Targowej do Al. Tysiąclecia,
11.	ulicy Ziemowita - od ul. Mieszka I do ul. Janowieckiej,
12.	ulicy Zabranieckiej - od ul. Naczelnikowskiej do ul. Gwarków,
13.	ulicy Cyrulików - od ul. Marsa do wschodniej granicy miasta,
14.	ulicy Zamoyskiego - od Al. Zielenieckiej do ul. Lubelskiej,
15.	ulicy Grochowskiej - od ul. Lubelskiej do ul. Marsa,
16.	Alei Zielenieckiej - od Al. Waszyngtona do ul. Zamoyskiego,
17.	Mostu Alei Poniatowskiego oraz Al. Waszyngtona - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. Wiatracznej,
18.	Alej Jerozolimskich i Alei 3 Maja - od ul. Grzymały do Wisłostrady Lewobrzeżnej,
19.	Ulic Widocznej, Szpotańskiego, Patriotów (jezdni zachodniej) - od ul. Płowieckiej do południowej granicy miasta,
20.	ulicy Marymonckiej - od Trasy Armii Krajowej do ul. Pułkowej,
21.	ulicy Słowackiego - od Trasy Armii Krajowej do Pl. Wilsona,
22.	ulicy Mickiewicza - od Pl. Wilsona do ul. Słomińskiego,
23.	ulicy Andersa - od ul. Słomińskiego do Al. Solidarności,
24.	ulicy Marszałkowskiej - od Al. Solidarności do Pl. Konstytucji,
25.	ulicy Waryńskiego - od Pl. Konstytucji do ul. Puławskiej,
26.	ulicy Puławskiej - od ul. Waryńskiego do ul. Rzymowskiego,
27.	ulicy Popiełuszki - od ul. Słowackiego do ul. Słomińskiego,
28.	Alei Jana Pawła II - od ul. Słomińskiego do Al. Jerozolimskich,
29.	ulicy Chałubińskiego - od Al. Jerozolimskich do ul. Koszykowej,
30.	Alei Niepodległości - od ul. Koszykowej do ul. Puławskiej,
31.	ulicy Broniewskiego - od ul. Popiełuszki do ul. Reymonta,
32.	ulicy Wólczyńskiej - od ul. Żeromskiego do proj. ul. Janickiego,
33.	ulicy Lindego - od ul. Marymonckiej do ul. Kasprowicza,
34.	ulicy Reymonta - od ul.Schroegera do ul. Powązkowskiej,
35.	ulicy Powstańców Śląskich - od ul. Powązkowskiej do ul. Połczyńskiej,
36.	ulicy Krasińskiego - od ul. Powązkowskiej do Wisłostrady Lewobrzeżnej,
37.	ulicy Lazurowej - od ul. Szeligowskiej do ul. Kocjana,
38.	ulicy Górczewskiej - od zachodniej granicy miasta do ul. Młynarskiej,
39.	ulicy Leszno - od ul. Młynarskiej do Al. Solidarności,
40.	ulicy Prostej - od ul. Towarowej do Al. Jana Pawła II,
41.	ulicy Grójeckiej - od Pl. Zawiszy do Trasy N-S Lewobrzeżnej,
42.	Alei Krakowskiej - od Trasy N-S Lewobrzeżnej do południowej granicy miasta,
43.	ulicy Warszawskiej od zachodniej granicy miasta do ul. Jagiełły,
44.	ulicy Jagiełły - od ul. Warszawskiej do ul. Traktorzystów,
45.	ulicy Traktorzystów - od ul. Jagiełły do ul. Nowo-Lazurowej,
46.	ulicy Świerszcza - od ul. Nowo-Lazurowej do ul. Globusowej,
47.	ulicy Dźwigowej - od ul. Połczyńskiej do ul. Wałowickiej
48.	ulicy Globusowej - od ul. Wałowickiej do ul. Popularnej,
49.	ulicy Chrobrego - od ul. Popularnej do ul. Kleszczowej,
50.	ulicy Kleszczowej - od ul. Chrobrego do Al. Jerozolimskich,
51.	ulicy Bitwy Warszawskiej 1920r. - od Al. Jerozolimskich do ul. Grójeckiej,
52.	ulicy Banacha - od ul. Grójeckiej do Al. Żwirki i Wigury,
53.	ulicy Batorego - od ul. Chodkiewicza do ul. Waryńskiego,
54.	ulicy Goworka - od ul. Puławskiej do ul. Spacerowej,
55.	ulicy Spacerowej - od ul. Goworka do ul. Belwederskiej,
56.	ulicy Gagarina - od ul. Belwederskiej do Wisłostrady Lewobrzeżnej,
57.	ulicy Nehru - od Wisłostrady Lewobrzeżnej do ul. Zwierzynieckiej,
58.	ulicy Racławickiej - od ul. Mołdawskiej do ul. Wołoskiej
59.	ulicy Racławickiej - od Al. Niepodległości do ul. Puławskiej,
60.	ulicy Chodkiewicza - od ul. Batorego do ul. Madalińskiego,
61.	ulicy Wołoskiej - od ul. Madalińskiego do ul. Marynarskiej,
62.	ulicy Zwoleńskiej - od ul. Patriotów do ul. Źródlanej,
63.	ulicy Zawodzie - od ul. Kobylańskiej do ul. Augustówki,
64.	ulicy Augustówka - od ul. Zawodzie do Wisłostrady Lewobrzeżnej,
65.	Alei Wilanowskiej - od ul. Wołoskiej do ul. Przyczółkowej,
66.	ulicy Pileckiego - od ul. Puławskiej do ul. Płaskowickiej,
67.	ulicy Rosoła - od ul. Dolina Służewiecka do ul.Rosnowskiego,
68.	ulicy Stryjeńskich - od ul. Belgradzkiej do ul. Wąwozowej,
69.	ulicy Wąwozowej - od ul.Stryjeńskich do ul.Rosoła,
70.	ulicy Płaskowickiej - od ul. Puławskiej do ul. Roentgena
71.	ulicy Płaskowickiej - od ul. Stryjeńskich do ul. Rosoła,
72.	ulicy Poleczki -od ul. Puławskiej do ul. Wyczółki,
73.	ulicy Nowy Świat - od Al. Jerozolimskich do Pl. Trzech Krzyży,
74.	Alej Ujazdowskich - od Pl. Trzech Krzyży do ul. Bagatela,
75.	ulicy Belwederskiej - od ul. Bagatela do ul. Chełmskiej,
76.	ulicy Sobieskiego - od ul.Chełmskiej do Al.Wilanowskiej
77.	Alei Stanów Zjednoczonych - od ul.Ostrobramskiej do Ronda Wiatraczna
78.	ulicy Wiatracznej - od Ronda Wiatraczna do rejonu ul. Chrzanowskiego,
79.	ulicy 17-go Stycznia - od Al. Krakowskiej do ul. Wirażowej,
80.	ulicy Cybernetyki - od ul. Taśmowej do ul. Rzymowskiego,
81.	ulicy Międzyparkowej - od ul. Andersa do ul. Słomińskiego,
82.	ulicy Świderskiej - od Trasy Mostu Północnego do Traktu Nadwiślańskiego,
83.	ulicy Białołęckiej - od rejonu ul. Zasieki do rejonu ul. Danusi,
84.	ulicy Łabiszyńskiej - od Trasy Toruńskiej do ul. Kondratowicza,
85.	ulicy Bazyliańskiej - od ul. Wysockiego do ul. Rembielińskiej,
86.	ulicy Kondratowicza - od ul. Rembielińskiej do ul. Codziennej,
87.	ulicy Młodzieńczej - od ul. Codziennej do ul. Radzymińskiej,
88.	ulicy Łodygowej - od ul. Radzymińskiej do rejonu ul. Lewinowskiej,
89.	ulicy Kaliskiego od ul.Kocjana do rejonu ul.Kleeberga,
90.	ulicy Myśliborskiej od Trasy Mostu Północnego do ul.Światowida,
91.	ulicy Światowida od skrzyżowania ulic Modlińskiej z Kołacińską do rejonu ul.Książkowej,
92.	ulicy Budowlanej - od ul. Wysockiego do ul. Św. Wincentego,
*	projektowanych:
93.	ulicy Orłów Piastowskich - od ul.Warszawskiej do ul.Połczyńskiej,
94.	ulicy Nowo-Lazurowej - od ul. Szeligowskiej do Al. Jerozolimskich,
95.	ulicy Reymonta - od ul.Schroegera do ul.Kasprowicza,
96.	ulicy Broniewskiego - od ul. Reymonta do ul. Wólczyńskiej,
97.	ulicy Krasińskiego - od Al. Prymasa Tysiąclecia do ul. Powązkowskiej,
98.	Trasy Mostowej Krasińskiego - Budowlana na odcinku Wisłostrada Lewobrzeżna - ul. Wysockiego,
99.	ciągu ulic Nowo-Trockiej, Nowo-Rzecznej i Nowo-Wiatracznej - od ul. Św. Wincentego do rejonu ul. Chrzanowskiego,
100.	ulicy Świętokrzyskiej - od ul. Nowo-Jagiellońskiej do ul. Targowej,
101.	ulicy Nowo-Kijowskiej - od Al. Tysiąclecia do ul. Zabranieckiej,
102.	ulicy Nowo-Ziemowita - od ul. Zabranieckiej do ul. Mieszka I ,
103.	ulicy Nowo-Ziemowita - od ul. Swojskiej do wschodniej granicy miasta,
104.	ulicy Nowo-Naczelnikowskiej - od ul. Zabranieckiej do ul. Radzymińskiej,
105.	ulicy Nowo-Zabranieckiej - od ul. Gwarków do ul. Marsa,
106.	ulicy Nowo-Jagiellońskiej - od ul. Ratuszowej do Al. Zielenieckiej,
107.	ulicy Janickiego - od ul. Estrady do ul. Wólczyńskiej,
108.	Trasy Mostu Północnego - od Trasy Olszynki Grochowskiej do wschodniej granicy miasta,
109.	Traktu Nadwiślańskiego - od Wybrzeża Helskiego do ul. Świderskiej,
110.	ulicy Familijnej - od ul. Modlińskiej do Traktu Nadwiślańskiego,
111.	ulicy Nowo-Białołęckiej - od Trasy Toruńskiej do rejonu ul.Zasieki,
112.	ulicy Nowo-Białołęckiej - od rejonu ul.Danusi do Trasy Mostu Północnego,
113.	ulicy Nowo-Łodygowej - od ul. Łodygowej w rejonie ul. Lewinowskiej do wschodniej granicy miasta,
114.	ulicy Bora - Komorowskiego - od Trasy Siekierkowskiej do ul. Nowo-Zwoleńskiej,
115.	ulicy Nowo-Zwoleńskiej - od ul. Źródlanej do Wału Miedzeszyńskiego,
116.	Trasy Na Zaporze - od Wału Miedzeszyńskiego do ul. Zawodzie,
117.	ulicy Czerniakowskiej-Bis - od ul. Nehru do Południowej Obwodnicy Warszawy,
118.	ulicy Racławickiej - od ul. Mołdawskiej do ul. Grójeckiej,
119.	ulicy Racławickiej - od ul. Wołoskiej do Al. Niepodległości,
120.	ulicy łączącej Trasę N-S Lewobrzeżną z ul. Racławicką,
121.	ulicy Beethovena - od ul. Puławskiej do ul. Witosa,
122.	połączenia ulic 17-go Stycznia i ul. Cybernetyki - od ul. Wirażowej do ul. Taśmowej,
123.	ulicy Wirażowej - od ul. łączącej Międzynarodowy Dworzec Lotniczy Okęcie z Trasą N-S do ul. Poleczki,
124.	ulicy Batorego - od ul. Żwirki i Wigury do ul. Chodkiewicza,
125.	ulicy Poleczki - od ul. Wirażowej do ul. Wyczółki,
126.	ulicy Pileckiego - od ul.Płaskowickiej do ul. Stryjeńskich,
127.	ulicy Rosnowskiego - od ul.Rosoła do ul.Łukasza Drewny,
128.	ulicy Płaskowickiej - od ul. Roentgena do ul. Stryjeńskich
129.	ulicy Płaskowickiej - od ul. Rosoła do ul. Przyczółkowej,
130.	ulicy wzdłuż Południowej Obwodnicy Warszawy - od ul. Puławskiej do ul. Płaskowickiej.
131.	Trasy Mostu Północnego - od rejonu ul.Kleeberga do Trasy N-S Lewobrzeżnej
132.	ulicy Światowida - od rejonu ul.Książkowej do rejonu skrzyżowania ulic Modlińskiej i Sprawnej
E. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla:
*	ulicy Świętokrzyskiej i Mostu Świętokrzyskiego jako ulicy zbiorczej na odcinku od Al.Jana Pawła II do ul.Nowo-Jagiellońskiej.
F. Ustala się jako czasowe funkcjonowanie istniejących ulic:
*	Targowej - na odcinku ul. Ratuszowa - ul. Zamoyskiego,
*	Ratuszowej - na odcinku Wybrzeże Helskie - ul. 11 Listopada,
*	11 Listopada na odcinku ul. Targowa - ul. Starzyńskiego,
jako ulic głównych do czasu wybudowania Alei Tysiąclecia i ulicy Nowo-Jagiellońskiej.
G. Ustala się konieczność wykonania szczegółowych analiz przebiegu następujących ulic:
*	ciągu Trasy Mostu Północnego i ul. Kaliskiego na odc. od Trasy N-S do rej. ul. Kocjana - w celu zbadania wszystkich przebiegów tej trasy, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ominięcia Osiedla Boernerowo, a w tym przebiegu trasy wzdłuż bocznicy kolejowej do Huty Lucchini i w ten sposób określenie ostatecznego jej przebiegu.
*	ciągu ulic Banacha - Batorego, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości wykorzystania istniejącej ul.Rostafińskich do przeprowadzenia połączenia drogowego i tramwajowego na odcinku od rejonu Al.Żwirki i Wigury do rejonu ul.Batorego.
H. Dopuszcza się zagłębienie lub przykrycie odcinków dróg i ulic, pod warunkiem zachowania ciągłości ich klas funkcjonalnych oraz wynikających z tych klas parametrów technicznych. Ustala się zagospodarowanie terenu nad przykrytymi lub zagłębionymi drogami i ulicami, zgodne z funkcją strefy lub obszaru, przez które one przebiegają lub z którymi graniczą.
SYSTEM DROGOWY
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 19
dotyczące: miejskiego systemu transportu szynowego
A. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących linii, stacji i przystanków kolejowych oraz adaptację urządzeń do obsługi taboru:
*	Istniejących:
1.	Linii kolejowej Warszawa - Grodzisk Mazowiecki - od stacji W-wa Centralna do zachodniej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Ochota, W-wa Zachodnia, W-wa Włochy, W-wa Ursus,
2.	Linii kolejowej Warszawa - Siedlce - od stacji W-wa Centralna do wschodniej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Śródmieście, W-wa Powiśle, W-wa Stadion, W-wa Wschodnia, W-wa Rembertów.
3.	Linii kolejowej Warszawa - Pilawa - od stacji W-wa Wschodnia do południowej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Olszynka Grochowska, W-wa Gocławek, W-wa Wawer, W-wa Anin, W-wa Międzylesie, W-wa Radość, W-wa Miedzeszyn, W-wa Falenica,
4.	Linii kolejowej Warszawa - Radom - od stacji W-wa Zachodnia do południowej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Rakowiec, W-wa Służewiec, W-wa Okęcie, W-wa Dawidy i W-wa Jeziorki,
5.	Linii kolejowej Warszawa - Sochaczew - od stacji W-wa Włochy do zachodniej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Ursus Północny i W-wa Gołąbki,
6.	Linii kolejowej Warszawa - Nasielsk - od stacji W-wa Zachodnia do północnej granicy miasta, wraz ze stacjami i przystankami W-wa Wola, W-wa Kasprzaka, W-wa Koło, W-wa Gdańska, W-wa ZOO, W-wa Praga, W-wa Toruńska, W-wa Żerań, W-wa Płudy, W-wa Choszczówka,
7.	Linii kolejowej Warszawa - Tłuszcz - od stacji Warszawa Wileńska do wschodniej granicy miasta, wraz ze stacją W-wa Wileńska,
8.	Zachodniej łącznicy obwodowej na odcinku od zachodniej granicy miasta do stacji W-wa Gdańska,
9.	Łącznic pomiędzy stacjami W-wa Wschodnia i W-wa Praga na odcinku pomiędzy tymi stacjami,
10.	Łącznicy pomiędzy stacjami Zielonka i W-wa Rembertów - od północnej granicy miasta do stacji W-wa Rembertów.
11.	Linii Warszawskiej Kolei Dojazdowej - od przystanku W-wa Śródmieście WKD do zachodniej granicy miasta, wraz z przystankami W-wa Ochota WKD, W-wa Zachodnia WKD, W-wa Reduta Ordona WKD, W-wa Aleje Jerozolimskie WKD, W-wa Rakowiec WKD, W-wa Salomea WKD,
*	Projektowanych:
12.	Łącznicy kolejowej od przystanku Warszawa Wola do przystanku Warszawa - Główna wraz z tym przystankiem,
13.	Przystanku Zacisze na linii kolejowej Warszawa - Tłuszcz,
14.	Przystanku Utrata na linii kolejowej Warszawa - Siedlce,
15.	Przystanku Wiatraczna na linii kolejowej Warszawa - Pilawa,
16.	Przystanku Obozowa na linii kolejowej Warszawa - Nasielsk,
17.	Przystanku Niedźwiadek na linii kolejowej Warszawa - Grodzisk Mazowiecki
B. Dopuszcza się możliwość realizacji dodatkowych przystanków kolejowych, poza wymienionymi w pkt A .
C. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących linii i stacji metra oraz urządzeń do postoju i obsługi taboru :
*	Istniejących:
1.	Pierwszej linii metra - od stacji techniczno-postojowej Kabaty do stacji Ratusz, wraz ze stacjami Kabaty, Natolin, Imielin, Stokłosy, Ursynów, Służew, Wilanowska, Wierzbno, Racławicka, Pole Mokotowskie, Politechnika, Centrum, Świętokrzyska, Ratusz,
2.	Stacji techniczno-postojowej Kabaty,
*	Projektowanych:
3.	stacji Plac Konstytucji na pierwszej linii metra,
4.	pierwszej linii metra - od stacji Ratusz do stacji Młociny wraz ze stacjami Muranów, Dworzec Gdański, Plac Wilsona, Marymont, Park Kaskada, Bielany, Wawrzyszew, Młociny,
5.	drugiej linii metra - od stacji Chrzanów do stacji Bródno wraz ze stacjami pośrednimi: Lazurowa, Powstańców Śląskich, Człuchowska, Wolska, Bema, Płocka, Rondo Daszyńskiego, Rondo ONZ, Marszałkowska, Nowy Świat, Powiśle, Praga Centrum, Dworzec Wileński, Szwedzka, Targówek, Zacisze, Kondratowicza oraz łącznicy pomiędzy liniami I i II,
6.	trzeciej linii metra od stacji Dworzec Zachodni do stacji Gocław wraz ze stacjami pośrednimi: Plac Narutowicza, Aleje Niepodległości, Poznańska, Aleje Ujazdowskie, Wisłostrada, Waszyngtona, Praga Centrum, Dworzec Wschodni, Mińska, Rondo Wiatraczna, Ostrobramska, Fieldorfa,
7.	stacji techniczno - postojowej dla II linii metra - Chrzanów,
8.	stacji techniczno - postojowej dla trzeciej linii metra Kozia Górka wraz z łącznicą pomiędzy tą linią i stacją.
D. Ustala się przebieg i przeznaczenie terenu dla następujących linii tramwajowych oraz urządzeń do postoju i obsługi taboru oraz utrzymania infrastruktury sieciowej:
*	Istniejących linii i pętli tramwajowych:
1.	Linii w ul. Jagiellońskiej - od Trasy Toruńskiej do ul. Ratuszowej, wraz z pętlą Żerań,
2.	Linii w ulicach: Odrowąża, Budowlanej, Rembielińskiej i Annopol - od ul. Starzyńskiego do pętli Żerań Wschodni wraz z pętlami Żerań Wschodni i Annopol oraz pętlą awaryjną przy ul.Odrowąża ,
3.	Linii w ulicach: Słomińskiego, Starzyńskiego i na Moście Gdańskim - od Al. Jana Pawła II do ul. 11-go Listopada,
4.	Linii w ul. Ratuszowej - od ul. Jagiellońskiej do ul. Targowej,
5.	Linii w ul. 11-go Listopada - od ul. Targowej do ul. Starzyńskiego,
6.	Linii w ulicach: Stalowej, Środkowej, Wileńskiej i Czynszowej, z pętlą Stalowa,
7.	Linii w ul. Targowej - od ul. Ratuszowej do Al. Zielenieckiej,
8.	Linii w ulicach: Zamoyskiego i Grochowskiej - od Al. Zielenieckiej do ul. Olszynki Grochowskiej wraz z pętlami Rondo Wiatraczna i Gocławek,
9.	Linii w ulicach: Al. Jerozolimskich, 3-go Maja i Waszyngtona oraz na Moście Poniatowskiego - od Placu Zawiszy do ul. Grochowskiej, wraz z pętlą awaryjną Plac Starynkiewicza.
10.	Linii w Al. Zielenieckiej - od Al. Waszyngtona do ul. Zamoyskiego, wraz z pętlą Zieleniecka.
11.	Linii w ulicach: Puławskiej, Marszałkowskiej i Andersa - od ul. Rzymowskiego do ul. Słomińskiego, wraz z pętlą Służew Wyścigi i pętlą awaryjną Wierzbno,
12.	Linii w ul. Marynarskiej - od ul. Wołoskiej do ul. Suwak wraz z pętlą Służewiec
13.	Linii w ulicach: Rakowieckiej, Chodkiewicza i Wołoskiej - od Al. Niepodległości do ul. Marynarskiej wraz z pętlą Rakowiecka,
14.	Linii w ul. Woronicza - od ul. Puławskiej do ul. Wołoskiej wraz z pętlą awaryjną Woronicza,
15.	Linii w ulicach: Niepodległości, Chałubińskiego, Jana Pawła II i Popiełuszki - od ul. Rakowieckiej do ul. Słowackiego,
16.	Linii w ulicach: Grójeckiej i Al. Krakowskiej - od Pl. Zawiszy do pętli Okęcie wraz z pętlami Okęcie i Plac Narutowicza oraz w ul.Banacha z pętlą w rejonie ul.Pawińskiego
17.	Linii w ul: Filtrowej, Krzywickiego i Nowowiejskiej - od Pl. Narutowicza do Placu Zbawiciela,
18.	Linii w ulicach: Towarowej i Okopowej - od Pl. Zawiszy do Al. Jana Pawła II,
19.	Linii w ulicach: Kasprzaka i Prostej - od Al. Jana Pawła II do Al.Prymasa Tysiąclecia,
20.	Linii w ul. Skierniewickiej - od ul. Wolskiej do ul. Kasprzaka,
21.	Linii w ulicach: Połczyńskiej, Wolskiej, Al. Solidarności i na Moście Śląsko-Dąbrowskim - od ul. Powstańców Śląskich do ul. Targowej, wraz z pętlą Cmentarz Wolski,
22.	Linii w ulicach: Górczewskiej i Powstańców Śląskich - od pętli Jelonki do ul. Połczyńskiej wraz z pętlą Jelonki,
23.	Linii w ulicach: Młynarskiej i Obozowej - od ul.Wolskiej do ul.Księcia Janusza wraz z pętlą Koło,
24.	Linii w ulicy Dywizjonu 303 od ul.Księcia Janusza do ul.Radiowej,
25.	Linii w ulicach: Radiowej i Powstańców Śląskich - od ul. Dywizjonu 303 do pętli Nowe Bemowo wraz z pętlą Nowe Bemowo,
26.	Linii w ulicy Kaliskiego - od ul. Radiowej do ul. Westerplatte wraz z pętlą Boernerowo,
27.	Linii w ulicach Broniewskiego, Wólczyńskiej i Nocznickiego - od ul. Popiełuszki do pętli Huta wraz z pętlami Piaski i Huta.
28.	Linii w ul. Mickiewicza - od ul. Słomińskiego do ul. Potockiej wraz z pętlą Marymont,
29.	Linii w ulicach: Słowackiego, Marymonckiej i Pstrowskiego - od ul. Mickiewicza do pętli Huta wraz z pętlą Potocka i pętlą awaryjną Bielany,
30.	Linii w ul. Stawki - od Al. Jana Pawła II do ul. Andersa,
31.	Linii w ul. Międzyparkowej - od ul. Andersa do ul. Słomińskiego,
32.	Linii w ul. Kijowskiej - od ul. Targowej do Al. Tysiąclecia,
33.	Linii w ul. Kawęczyńskiej - od zajezdni tramwajowej do ul. Otwockiej wraz z pętlą Kawęczyńska.
*	Istniejących zajezdni tramwajowych:
34.	Zajezdni przy ul. Woronicza,
35.	Zajezdni przy ul. Młynarskiej, wraz z zakładami urządzeń elektrycznych i naprawy tramwajów,
36.	Zajezdni przy ul. Pstrowskiego,
37.	Zajezdni przy ul. Kawęczyńskiej.
*	Istniejącego zakładu torowo-budowlanego:
38.	Zakładu przy Al.Prymasa Tysiąclecia
*	Projektowanej zajezdni tramwajowej
39.	Zajezdni Żerań Wschodni wraz z linią tramwajową łączącą ją z ul.Annopol
*	Projektowanych linii i pętli tramwajowych:
40.	Linii w ul. Powstańców Śląskich - od istniejącej pętli tramwajowej przy ul. Powstańców Śląskich do ul. Broniewskiego,
41.	Linii w ul. Powstańców Śląskich - od ul. Górczewskiej do ul. Radiowej,
42.	Linii tramwajowej w ul. Otwockiej i jej przedłużeniu - od ul. Kawęczyńskiej od ul. Nowo-Kijowskiej,
43.	Linii w ul. Nowo-Kijowskiej - od Al. Tysiąclecia do przedłużenia ul. Otwockiej,
44.	Linii w Al.Prymasa Tysiąclecia, ul. Bitwy Warszawskiej 1920r. i ul.Banacha na odcinku od ul.Wolskiej do Al. Żwirki i Wigury, ul.Batorego, ul.Boya Żeleńskiego, ul.Spacerowej, na odc. od Al. Żwirki i Wigury do ul.Belwederskiej (lub Waryńskiego, Goworka na odc. od ul.Batorego do Spacerowej albo Rostafińskich, Rakowieckiej, Goworka na odc. od Al.Żwirki i Wigury do Spacerowej), Belwederskiej, Sobieskiego i jej przedłużenia do pętli w Wilanowie Zachodnim w rejonie projektowanej Południowej Obwodnicy Warszawy,
45.	Linii w ulicach Modlińskiej i Światowida na odc. od istniejącej pętli Żerań do rejonu ul.Myśliborskiej,
E. Ustala się następujące alternatywne przebiegi projektowanych linii transportu szynowego dla obsługi Tarchomina - Nowodworów:
*	Przedłużenie pierwszej linii metra od stacji Młociny do stacji Winnica wzdłuż Trasy Mostu Północnego, ul.Światowida i ul.Modlińskiej do Winnicy,
*	Linia tramwajowa w Trasie Mostu Północnego oraz ulicach Myśliborskiej, Światowida i Modlińskiej na odcinku od ul.Marymonckiej do pętli Winnica.
F. Ustala się następujące alternatywne przebiegi linii tramwajowych dla obsługi Boernerowa i WAT:
*	Istniejąca linia w ulicach Dywizjonu 303, Lazurowej i Kaliskiego od skrzyżowania ulic Dywizjonu 303 i Radiowej do skrzyżowania ulic Kaliskiego z Radiową,
*	Projektowana linia w ulicy Radiowej od ul.Powstańców Śląskich do ul.Kaliskiego.
G. Ustala się następujące alternatywne przebiegi projektowanych linii tramwajowych dla obsługi Górc i Koła:
*	Linia w ulicy Górczewskiej i Alei Prymasa Tysiąclecia na odcinku od ul. Powstańców Śląskich do ul. Wolskiej,
*	Linia w Alei Prymasa Tysiąclecia na odcinku od ul. Obozowej do ul. Wolskiej.
H. Ustala się obsługę Międzynarodowego Dworca Lotniczego Warszawa Okęcie - za pośrednictwem łącznicy kolejowej włączonej do linii kolejowej Warszawa - Radom.
I. Ustala się następujące rejony lokalizacji multimodalnych centrów obsługi transportu towarowego:
*	Odolany
*	Kozia Górka
*	Targówek
MIEJSKI SYSTEM TRANSPORTU SZYNOWEGO
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 20
dotyczące: zaplecza miejskiego systemu transportu autobusowego
A. Ustala się przeznaczenie terenu dla następujących urządzeń komunikacji autobusowej:
*	istniejących:
1.	dworzec autobusowy dalekobieżny "Zachodni" przy dworcu Zachodnim PKP,
2.	zajezdnia autobusowa "Kleszczowa",
3.	zajezdnia autobusowa "Woronicza"
4.	zajezdnia autobusowa "Ostrobramska",
5.	zajezdnia autobusowa "Stalowa",
6.	zajezdnia autobusowa "Redutowa",
*	projektowanych:
7.	dworzec autobusowy podmiejski "Północny" przy ul. Włościańskiej,
8.	dworzec autobusowy podmiejski "Południowy" w rejonie skrzyżowania ul.Puławskiej z Al. Wilanowską,
9.	dworzec autobusowy dalekobieżny i podmiejski "Wschodni" przy Dworcu Wschodnim PKP
10.	zajezdnia autobusowa "Wólczyńska" przy skrzyżowaniu ul. Wólczyńskiej z ul. Opłotek (lokalizacja alternatywna za zajezdnię "Inflancka"),
11.	zajezdnia autobusowa " Na Zaporze" przy bocznicy kolejowej do EC Siekierki (lokalizacja alternatywna za zajezdnię "Chełmska").
B. Ustala się przeznaczenie terenu dla następujących urządzeń komunikacji autobusowej - do czasu wybudowania urządzeń o ekwiwalentnej pojemności:
1.	dworzec autobusowy dalekobieżny "Stadion" do czasu wybudowania dworca dalekobieżnego i podmiejskiego "Wschodni" ,
2.	zajezdnia autobusowa "Inflancka" do czasu wybudowania zajezdni "Wólczyńska",
3.	zajezdnia autobusowa "Chełmska" do czasu wybudowania zajezdni "Na Zaporze",
4.	dworzec autobusowy podmiejski "Marymont" do czasu wybudowania dworca "Północnego" przy ul.Włościańskiej,
5.	warsztaty naprawcze autobusów "Włościańska".
ZAPLECZE MIEJSKIEGO SYSTEMU TRANSPORTU AUTOBUSOWEGO
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 21
dotyczące: transportu lotniczego
A. Ustala się przeznaczenie terenu dla funkcjonowania i rozwoju lotniska Okęcie wraz z niezbędną infrastrukturą komunikacyjną i inżynieryjną poprzez:
*	budowę nowego terminalu dla obsługi pasażerów o przepustowości min. 5 mln. pasażerów rocznie,
*	rozbudowę istniejącego terminalu Cargo,
B. Ustala się przeznaczenie terenu dla funkcjonowania lotniska na Bemowie.
TRANSPORT LOTNICZY
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 22
dotyczące: systemu zaopatrzenia w wodę
A. Plan ustala przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu zaopatrzenia w wodę:
-	ujęcia wody dla systemu centralnego
-	lokalne ujęcia wody "Radość", "Falenica", "Powsin"
-	stacje uzdatniania
-	stacje filtrów
-	stacje pomp
-	zbiorniki retencyjne wody pitnej,
-	przewody wodociągowe o średnicy równej i większej od Ć 300 mm oraz mniejszej o ile są one podstawowymi dla danego obszaru bądź spinają system w pierścienie
-	strefę ochronną dla ujęć wody wodociągów warszawskich.
B. Plan ustala przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń:
*	urządzenia źródłowe Wodociągu Układu Centralnego (WUC):
1.	ujęcia infiltracyjne "Wodociągu Centralnego" - zlokalizowane w międzywalu na lewym brzegu Wisły - rozbudowa
2.	stacja strefowa "Bemowo" wraz z magistralą w kierunku Śródmieścia
3.	pompownia Aleksandrów
*	magistrale przesyłowe między stacjami:
4.	odcinek "Wieliszew -Białołęka" - II nitka
5.	odcinek "Białołęka - Bemowo" w ul.Modlinskiej, Rudzkiej, Słowiańskiej, Żeromskiego, Duracza, Broniewskiego, Rudnickiego, Powązkowskiej
*	magistrale ogólnomiejskie:
6.	w ul.Wólczyńskiej, ul.Wóycickiego
7.	w ul.Ostródzkiej, ul.Kąty Grodziskie
8.	w projektowanym przedłużeniu ul.Światowida i dalej wzdłuż przewodów przesyłających wodę z Wodociągu Północnego do stacji strefowej "Białołęka"
9.	w ul.Modlińskiej
10.	w ul.Daniszewskiej i jej przedłużeniu do ul.Białołęckiej,
11.	w ulicach: Nowotrockiej, Św.Wincentego Ostródzkiej,
12.	w ul.Ziemowita
13.	w ul.Królewskiej odc. ul.Marszałkowska - Plac Piłsudskiego
14.	na Pl.Piłsudskiego i w ul. Ossolińskich
15.	w ul.Karolkowej na odc. ul.Kasprzaka - ul.Wolska
16.	w ul.Wolskiej, odc. ul.Karolkowa - ul.Młynarska
17.	w ul.Dąbrowskiego na odc. ul.Wiśniowa - ul.Puławska
18.	w ul.Bartyckiej
19.	w Trasie Siekierkowskiej na odc. ul.Czernia-kowskiej do ul.Ostrobramskiej
20.	zdublowanie istniejącej magistrali w ul.Czerniakowskiej, Powsińskiej i Wiertniczej
21.	w ul.Czerniakowskiej -Bis
22.	w ul.Przyczółkowej doprowadzenie wody do Powsina i Zawad
23.	w Al.Wilanowskiej
24.	w przedłużeniu ul.Sobieskiego
25.	w ul.Vogla
26.	w ul.Pileckiego, na odc. ul.Mielczarskiego - ul. Zaruby
27.	w ul.Pustułeczki
28.	w ul.Nowobukowińskiej odc. ul.Domaniewska - ul.Wałbrzyska
29.	w ul. Rzymowskiego - druga nitka na odc. ul.KEN - ul.Puławska
30.	w ul.Wołoskiej odc. ul.Domaniewska ul.Marynarska
31.	w ul.ul: Zatorze, Pląsy, Poloneza, Ludwinowskiej
32.	w ul.Łopuszańskiej odc. ul.Flisa - Al.Jerozolimskie
33.	w Al.Krakowskiej - zaopatrzenie w wodę Okęcia oraz dosył wody do Raszyna
34.	w ul. Radarowej, 17-go Stycznia
35.	system magistral na terenie Rembertowa
36.	w ul.Widocznej, Mrówczej, Mozajkowej - doprowadzenie wody do Gminy Wawer
37.	w ul.Trakt Nadwiślański, Wał Miedzeszyński ul.Bysławskiej
38.	w ul. Walcowniczej, Przełęczy doprowadzenie wody do Aleksandrowa
39.	w przedłużeniu ul.Bora-Komorowskiego
40.	w ul.Zwoleńskiej
41.	w przedłużeniu ul. Panny Wodnej
42.	w ul.Przewodowej
*	magistrale ogólnomiejskie doprowadzające wodę do miejscowości podwarszawskich:
43.	w ul.Chełmżyńskiej - dosył wody do miasta Ząbki
44.	w ul.Radzymińskiej - dosył wody do miasta Ząbki
45.	ze stacji strefowej "Bemowo" (tzw. "Magistra-la Obwodowa") - dosył wody do gmin: Ursus, Włochy i miasta Pruszkowa
46.	w Al.Jerozolimskich - dosył wody do miast: Piastowa i Pruszkowa (II nitka)
C. Plan ustala zasadę wyprzedzającej lub równoległej realizacji urządzeń systemu w stosunku do obiektów lub zespołu obiektów kubaturowych zainwestowania miejskiego.
D. Plan ustala możliwość zaspokajania zapotrzebowania wody w oparciu o źródła indywidualne i grupowe na warunkach określonych w aktualnie obowiązujących przepisach prawnych.
SYSTEM ZAOPATRZENIA W WODĘ
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 23
dotyczące: systemu odprowadzania i oczyszczania ścieków
A. Plan ustala przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu odprowadzania i oczyszczania ścieków:
-	oczyszczalnie ścieków
-	oczyszczalnie wód deszczowych
-	pompownie ściekowe i deszczowe
-	kanały ogólnospławne o przekrojach: kołowym równym i większym od Ć 1,20m; jajowym równym i większym od III kl. oraz mniejsze o ile są one podstawowymi dla danego obszaru
-	kolektory kanalizacji rozdzielczej o przekroju: ściekowe równym i większym od I kl.; deszczowe równym i większym od Ć 1,20m oraz mniejsze o ile są one podstawowymi dla danego obszaru.
B. Plan ustala przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń:
*	oczyszczalnie ścieków komunalnych:
1.	oczyszczalnia ścieków "Czajka" - rozbudowa istniejącego obiektu
2.	oczyszczalnia ścieków "Południe"- projektowana
*	układy dosyłowe do oczyszczalni i zrzutowe
3.	układ dosyłowy do oczyszczalni "Czajka"- przewody tłoczne z przepompowni ścieków "Żerań" - zdublowanie istniejących przewodów tłocznych
4.	układ kolektorów dosyłających ścieki z centralnej i północnej części lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni "Czajka" - kolektor Burakowski Bis, syfon pod dnem Wisły, kolektory do pompowni Nowodwory i Żerań
5.	układ dosyłowy do oczyszczalni "Południe"- kolektor, przepompownia ścieków "Siekierki", przewody tłoczne
6.	układ zrzutowy z oczyszczalni "Południe" - przewody tłoczne
*	przepompownie:
7.	przepompownia ścieków "Saska Kępa" II wraz z przewodami tłocznymi
8.	przepompownia ścieków "Ochota II"
9.	przepompownia ścieków "Zawady I"
10.	przepompownia ścieków "Zawady II"
11.	przepompownia ścieków "Wilanów"
12.	przepompownia ścieków deszczowych przy Kanale Bródnowskim wraz ze zbiornikiem retencyjno-osadnikowym
13.	przepompownia ścieków deszczowych w rejonie ul.Bartyckiej
14.	przepompownia ścieków deszczowych w rejonie Trasy Siekierkowskiej
*	kolektory:
15.	kolektor w ul.Kołacińskiej odc. ul.Majolikowa - ul. Żywiczna
16.	kolektor w ul. Mehoffera, ul. Topolowej
17.	kolektor "Zachodni" w ul.Prymasa Tysiąclecia, ul. Krasińskiego do ul.Popiełuszki
18.	kolektor "E -1"
19.	kolektor w ul.Płowieckiej na odc. ul.Marsa - ul.Kaczeńca,
20.	z pompowni Radość do ul Zwoleńskiej przewód tłoczny, dalej jako kanał grawitacyjny w ciągu ul.Wiązana, Bronowska, Zabielska, Poprawna do Al.Bora Komorowskiego
21.	kolektor "W"- Wilanów
22.	kolektor w Al.Krakowskiej
23.	kolektor w ul.Noteckiej odc. ul.Kraszewskiego - ul. Jana Kazimierza
24.	kolektor w przedłużeniu ul.Bohaterów Września odc.ul.Dickensa - ul.Grójecka
25.	kolektor "F" w ul.Połczyńskiej
26.	kolektor "Pyrski" w ul.Puławskiej i Karczunkowskiej (kontynuacja budowy)
27.	kanał w ul.Poloneza
28.	kolektor "Zawadowski"
29.	kolektor deszczowy w ul.Bartyckiej
*	oczyszczalnie ścieków deszczowych:
30.	oczyszczalnia ścieków deszczowych "Arbuzowa" na Potoku Służewskim
*	odbiorniki ścieków deszczowych (przebudowa - modernizacja):
31.	Kanał Bródnowski
32.	Kanał Konotopa
33.	Rów Reguły-Malichy
34.	Potok Służewski
35.	Rów Grabowski
36.	Kanał Czerniakowski
37.	Rów Opaczewski
38.	Rów Jeziorki
*	zbiorniki retencyjne (odtworzenie):
39.	Stawy Berensewicza
40.	Jezioro Grabowskie
41.	Staw Służewiecki
42.	Staw Wyścigi
43.	Księży Staw
C. Plan ustala zasadę wyprzedzającej lub równoległej realizacji urządzeń systemu w stosunku do obiektów lub zespołu obiektów kubaturowych zainwestowania miejskiego.
D. Plan ustala możliwość stosowania rozwiązań lokalnych lub grupowych na warunkach określonych w aktualnie obowiązujących przepisach prawnych .
SYSTEM ODPROWADZANIA I OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 24
dotyczące: systemu zaopatrzenia w ciepło
A. Plan ustala przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu zaopatrzenia w ciepło:
-	źródła ciepła,
-	przepompownie wody sieciowej,
-	magistrale o średnicy równej 300 mm i większej oraz mniejsze o ile są one podstawowymi dla danego obszaru lub spinają system w pierścienie.
B. Plan ustala przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń:
*	źródła ciepła:
1.	ciepłownia "Kawęczyn" - rozbudowa istniejącego obiektu
*	przepompownie wody sieciowej:
2.	przepompownia na terenie C "Wola"
3.	przepompownia na terenie EC "Powiśle" po jej likwidacji
*	magistrale ciepłownicze projektowane
4.	magistrala "Kołacińska"
5.	spięcie magistrali "Siennickiej" z magistralą "Szaserów"
6.	magistrala "PD" od C "Kawęczyn"
7.	magistrala "PG" od C "Kawęczyn"
8.	magistrala "Nadbrzeżna"
9.	magistrala "Wilanowska"
10.	magistrala " Południowa - Bis"
11.	magistrala "Marynarska"
12.	magistrala Hynka,
13.	magistrala od EC "Pruszków II" do pompowni "Wola" - druga nitka
*	przebudowa - zwiększenie istniejących średnic lub modernizacja
14.	magistrala "Tunelowa" (poniżej Mostu Grota Roweckiego )
15.	magistrala - Most Gdański
16.	magistrala "Świętokrzyska"
17.	magistrala "Kasprzaka"
18.	magistrala "Bartycka"
19.	magistrala w ul.Czerniakowskiej - dołożenie kolejnej nitki magistrali
20.	 magistrala " Bieżuńska"
*	magistrala wody technologicznej
21.	przewód wody surowej dla C Kawęczyn (dla celów chłodniczych)
C. Plan określa elementy systemu, zlokalizowane poza granicami administracyjnymi Warszawy, służące obsłudze miasta:
*	EC Pruszków II - magistrala MB z EC Pruszków II do granic miasta.
D. Plan ustala możliwość zaspokajania potrzeb cieplnych w oparciu o źródła indywidualne lub grupowe bazujące na paliwach konwencjonalnych lub niekonwencjonalnych, nie wywołujących szkodliwego oddziaływania na środowisko oraz zagrożenia eksploatacyjnego.
SYSTEM ZAOPATRZENIA W CIEPŁO
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 25
dotyczące: systemu zaopatrzenia w gaz
A. Plan ustala przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu zaopatrzenia w gaz:
-	stacje redukcyjne I i II stopnia
-	tłocznie gazu
-	gazociągi wysokiego ciśnienia
-	gazociągi średniego ciśnienia o średnicy równej 150 mm. i większej
B. Plan ustala przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń:
*	stacje zasilające:
1.	rozbudowa stacji redukcyjno-pomiarowej 10"Jabłonna" z przepustowością 3000 m3/h do wielkości docelowej wynikającej z potrzeb,
2.	budowa stacji redukcyjno-pomiarowej 10 na terenie Łuku Siekierkowskiego gm.Centrum,
3.	budowa stacji redukcyjno-pomiarowej 10 na Zawadach gm.Wilanów,
*	magistrale zasilające wysokiego i średniego ciśnienia:
4.	magistrala wysokiego ciśnienia wzdłuż rz.Wisły - od południowej granicy Warszawy do projektowanego Mostu Siekierkowskiego
5.	gazociąg wysokiego ciśnienia do C Kawęczyn
6.	przedłużenie magistrali średniego ciśnienia w ul.ul.Poleczki, Wyczółki, Kłobucką do końcówki istniejącego gazociągu średniego ciśnienia w rejonie ul.Bokserskiej,
7.	magistrala w ul. ul. Poloneza, Pląsy, Hołubcowej, wzdłuż torów PKP do wysokości Mysiadła a następnie do ul.Puławskiej
8.	modernizacja gazociągów średniego ciśnienia w Al. Jerozolimskich na odcinku od ul. Ryżowej do ul. Kleszczowej długości ca 2km,
9.	gazociąg średniego ciśnienia w Al.Jerozolimskich na odc. od Ronda Zesłańców Syberyjskich do Placu Zawiszy oraz w Al. Jerozolimskich na odcinku od ul. Żelaznej w kierunku ul. Emilii Plater do połączenia z istniejącym gazociągiem,
10.	magistrala średniego ciśnienia od istniejącej końcówki gazociągu na terenie Błot do końcówki istniejącego gazociągu w ul.Bora - Komorowskiego,
11.	gazociąg średniego ciśnienia w ul.Vogla lub innej ulicy sąsiedniej (w przypadku braku możliwości ustalenia trasy),
12.	modernizacja gazociągu wysokiego ciśnienia relacji Rembelszczyzna - Świerk polegająca na:
-	ułożeniu nowego gazociągu wysokiego ciśnienia wzdłuż gazociągu istniejącego,
-	przekwalifikowanie gazociągu wysokiego ciśnienia istniejącego na średnie ciśnienie
SYSTEM ZAOPATRZENIA W GAZ
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 26
dotyczące: systemu elektroenergetycznego
A. Plan ustala przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu elektroenergetycznego:
-	stacje energetyczne 400/110 kV, 220/110 kV i 110/15 kV
-	linie energetyczne 400 kV, 220 kV i 110 kV
B. Plan ustala przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń:
*	urządzenia źródłowe:
1.	rozdzielnia 220 kV przy EC Kawęczyn
*	stacje elektroenergetyczne:
2.	stacja 400/110 kV Julianów
3.	RPZ 110/15 kV Bemowo - ul.Oławska 1 (rozbudowa istniejącej RSM)
4.	RPZ 110/15 kV Młynów - ul.Niska 24
5.	RPZ 110/15 kV Marymont - ul.Pęcicka 13 (rozbudowa istniejącej RSM)
6.	RPZ 110/15 kV Czyste
7.	RPZ 110/15 kV Muranów (w bryle stacji metra "Ratusz")
8.	RPZ 110/15 kV Powiśle
9.	RPZ 110/15 kV Centrum
10.	RPZ 110/15 kV Pałac II (w sytuacji realizacji zabudowy wokół PKiN)
11.	RPZ 110/15 kV Średnicowa (w sytuacji realizacji zabudowy nad torami kolei średnicowej)
12.	RPZ 110/15 kV Filtry
13.	RPZ 110/15 kV Łazienki
14.	RPZ 110/15 kV Wiktoryn
15.	RPZ 110/15 kV Okęcie (w sytuacji rozbudowy lotniska Okęcie o Terminal II)
16.	RPZ 110/15 Wierzbno
17.	RPZ 110/15 kV Opacz
18.	RPZ 110/15 kV Krasnowola
19.	RPZ 110/15 kV Imielin
20.	RPZ 110/15 kV Wolica
21.	RPZ 110/15 kV Powsinek
22.	RPZ 110/15 kV Praga Port
23.	RPZ 110/15 kV Zacisze
24.	RPZ 110/15 kV Augustówek
25.	RPZ 110/15 kV Nowodwory
26.	RPZ 110/15 kV Szmulki
27.	RPZ 110/15 kV Kamionek
28.	RPZ 110/15 kV Wygoda
29.	RPZ 110/15 kV Miedzeszyn
30.	RPZ 110/15kV Falenica- Gruntowa 2 (rozbudowa istniejącej RSM)
*	linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia
31.	linia kablowa 110 kV relacji GPZ: Towarowa-Czyste- zasilanie projektowanej RPZ Czyste,
32.	linia kablowa relacji RPZ Gdańska-Młynów- zasilanie projektowanej RPZ Młynów
33.	linia kablowa relacji GPZ Towarowa-RPZ Pałac II - RPZ Centrum - RPZ Muranów - RPZ Powiśle zasilanie projektowanych: RPZ Pałac II, RPZ Centrum, RPZ Muranów
34.	linia kablowa 110 kV relacji RPZ Kaliszówka-projektowana RPZ Bemowo
35.	wcięcie (kabel) w linię napowietrzna relacji RPZ Zachodnia - RPZ Gdańska - zapewnienie awaryjnego zasilania istniejącego ciągu GPZ Mory - RPZ Jelonki - RPZ Nowotko - RPZ Koło
36.	linia kablowa 110 kV relacji RPZ :Powiśle-Port-Kamionek-Wschodni - zasilanie projektowanych RPZ Port i RPZ Kamionek
37.	wcięcie w linię kablową 110 kV relacji GPZ Towarowa - RPZ Śródmieście - zasilanie projektowanej RPZ Średnicowa
38.	linia kablowa 110kV relacji GPZ Towarowa RPZ Filtry - zasilanie projektowanej RPZ Filtry
39.	linia kablowa 110 kV relacji RPZ: Sielce-Łazienki-Powiśle - zasilanie projektowanej RPZ Łazienki
40.	skablowanie istniejącej linii napowietrznej 110 kV relacji RPZ: Południowa-Batory - trasa kabla w ulicach: Woronicza, Wołoskiej, Chodkiewicza, Batorego,
41.	linia kablowa 110 kV relacji RPZ: Gdańska-Słodowiec - Kaliszówka. W przyszłości wcięcie do RPZ Marymont.
42.	zasilanie projektowanej RPZ Opacz: linia napowietrzna 110kV:- wcięcie w linię Mory - Ursus I - Piaseczno; linia kablowa 110 kV: od ul. Mineralnej w ul.Działkoweji i ul.Rękodzielniczej
43.	linie napowietrzne 110 kV z GPZ 400/110 kV Mościska
44.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV relacji RPZ Wschodnia - RPZ Międzylesie do stacji przy EC Kawęczyn
45.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV relacji stacja przy EC Kawęczyn - stacja Miłosna - zasilanie projektowanej RPZ Wygoda
46.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV relacji stacja przy EC Żerań - stacja przy EC Kawęczyn - zasilanie projektowanej RPZ Zacisze
47.	wcięcie (kabel) w linię napowietrzną 110 kV relacji RPZ Południowa, RPZ Siekierki - zasilanie projektowanej RPZ Wierzbno
48.	wcięcie w linię napowietrzną 110kV relacji RPZ Południowa - stacja przy EC Siekierki - zasilanie projektowanej RPZ Imielin,
49.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV relacji stacja przy EC Siekierki- RPZ Sielce - zasilanie projektowanej RPZ Wolica,
50.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV relacji stacja przy EC Kawęczyn - stacja Legionowo - zasilanie projektowanej RPZ Augustówek,
51.	linia napowietrzna 110 kV z wcięciem w linię 110kV RPZ Siekierki - zasilanie projektowanych RPZ Miedzeszyn i Falenica - przebieg wariantowy (wg wariantu wzdłuż ul.Patriotów konieczne wcięcie do RPZ Miedzeszyn)
52.	wcięcie w linię napowietrzną 110 kV Siekierki-Piaseczno - zasilanie projektowanej RPZ Powsinek,
53.	linia napowietrzna 110 kV relacji RPZ Koło- projektowana RPZ Bemowo,
54.	wcięcie (kabel) w linię napowietrzną 110 kV relacji RPZ Południowa - stacja przy EC Siekierki - zasilanie projektowanej RPZ Krasnowola,
55.	wcięcie (kabel) w linię napowietrzną 110 kV relacji RPZ Południowa - GPZ Mory - zasilanie projektowanej RPZ Włochy
56.	linia napowietrzna 110 kV relacji stacja Mościska - stacja Łomianki
57.	wcięcie (kabel) w linię 110kV relacji GPZ Mościska RPZ Żerań - zasilanie projektowanej RPZ Nowodwory
58.	linia napowietrzna 220 kV od stacji przy EC Kawęczyn
59.	linia napowietrzna 400 kV relacji stacja Miłosna - stacja Julianów
60.	linia napowietrzna 400 kV relacji stacja Julianów - stacja Piaseczno
61.	wciecie w linię napowietrzną 110kV relacji RPZ Wschodnia RPZ przy EC Żerań
62.	powiązanie istniejących linii 110 kV przebiegających w pobliżu projektowanej GPZ 400/110kV Julianów z tą stacją.
63.	linia kablowa 110 kV relacji RPZ Czyste - RPZ Młynów
C. Plan zaleca realizację sieci elektroenergetycznych w formie kablowej z ograniczeniem realizacji sieci napowietrznych do sytuacji koniecznych.
SYSTEM ELEKTROENERGETYCZNY
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 27
dotyczące: systemu usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych
A. Ustala się przeznaczenie terenu dla istniejących, podstawowych elementów systemu usuwania i unieszkodliwiania odpadów komunalnych:
-	obiekty utylizacji odpadów,
-	zakłady segregacji surowców wtórnych, kompostownie,
-	stacje zlewne odpadów płynnych,
-	składowiska popiołów.
B. Ustala się przeznaczenie terenu dla następujących projektowanych urządzeń :
	1.	zakład segregacji surowców wtórnych wraz z kompostownią odpadów zielonych w rejonie projektowanej oczyszczalni ścieków "Południe" - budowa nowego obiektu,
	2.	zakład segregacji surowców wtórnych przy kompostowni w Radiowie,
	3.	zakład segregacji surowców wtórnych wraz ze składnicą odpadów niebezpiecznych w rejonie Mor,
	4.	zakład segregacji surowców wtórnych przy ul.Marywilskiej,
	5.	zakład segregacji surowców wtórnych wraz z kompostownią odpadów zielonych i składnicą odpadów niebezpiecznych przy C Kawęczyn,
	6.	zakład unieszkodliwiania odpadów przy kompostowni w Radiowie.
C. Ustala się sukcesywne objęcie obszaru całej Warszawy system selektywnej zbiórki odpadów surowców wtórnych oraz odpadów niebezpiecznych.
D. Ustala się sukcesywną rekultywację istniejących składowisk odpadów paleniskowych i popiołów z elektrociepłowni miejskich:
*	EC "Żerań"
*	EC "Siekierki
E. Określa się elementy systemu, zlokalizowane poza granicami administracyjnymi Warszawy, służące obsłudze miasta:
-	zakład unieszkodliwiania odpadów Łubna II - gmina Góra Kalwaria
-	zakład termicznej utylizacji odpadów na terenie EC Pruszków II
SYSTEM USUWANIA I UNIESZKODLIWIANIA ODPADÓW KOMUNALNYCH
(grafika pominięta)
USTALENIE WIĄŻĄCE Nr 28
dotyczące: grzebalnictwa
A. Ustala się przeznaczenie terenu dla następujących cmentarzy:
*	istniejące czynne:
1.	Cmentarz w osiedlu Anecin - wyznaniowy
2.	Cmentarz w Markach - wyznaniowy
3.	Cmentarz Bródzieński - wyznaniowy
4.	Cmentarz w osiedlu Rembertów - wyznaniowy
5.	Cmentarz w osiedlu Marysin Wawerski -wyznaniowy
6.	Cmentarz w osiedlu Zerzeń - wyznaniowy
7.	Cmentarz w osiedlu Radość - Miedzeszyn-wyznaniowy Reformowany, Ewangelicko - Augsburski, Żydowski,
8.	Cmentarz w Aleksandrowie - wyznaniowy
9.	Cmentarz w osiedlu Powsin - wyznaniowy
10.	Cmentarz w osiedlu Wilanów - wyznaniowy
11.	Cmentarz w osiedlu Pyry - wyznaniowy
12.	Cmentarz w osiedlu Grabów - wyznaniowy
13.	Cmentarz przy ul. Fosa - wyznaniowy
14.	Cmentarz w osiedlu Sadyba -wyznaniowy
15.	Cmentarz przy ul. Wałbrzyskiej - wyznaniowy
16.	Cmentarz w osiedlu Włochy Płd.- wyznaniowy
17.	Cmentarz w osiedlu Włochy Płd.- wyznaniowy
18.	Cmentarz przy Alei Krakowskiej - wyznaniowy
19.	Cmentarz w osiedlu Gołąbki - wyznaniowy
20.	Zespół cmentarzy: Wolski, Mariawicki - wyznaniowe
21.	Zespół cmentarzy: Wolski Prawosławny, Karaimski - wyznaniowe
22.	Zespół cmentarzy Powązkowskich: Ewangelicko-Reformowany, Ewangelicko-Agsburski, Żydowski, Powązkowski, Tatarski - wyznaniowe
23.	Cmentarz Wojskowy - komunalny
24.	Cmentarz Wawrzyszewski - wyznaniowy
25.	Cmentarz Północny - komunalny
*	projektowane:
-	Cmentarz Południowy - komunalny, w budowie na terenie gminy Piaseczno i Lesznowola
B. Ustala się utrzymanie cmentarzy zamkniętych (mauzolea, pomniki pamięci)
	1.	Cmentarz Żołnierzy Radzieckich
	2.	Cmentarz im. Powstańców Warszawy
	3.	Cmentarz Żołnierzy Włoskich
	4.	Cmentarz Mauzoleum
	5.	Cmentarz z II Wojny Światowej w Powsinie
	6.	Cmentarz na Kępie Zawadowskiej
	7.	Cmentarz i Pomnik Poległym Mieszkańcom Wawra i Anina 27.XII.1939r.
	8.	Cmentarz Ofiar Wojny 1939 - 1945
GRZBALNICTWO
(grafika pominięta)
ZAŁĄCZNIK Nr 3
USTALENIA WIĄŻĄCE GMINY WARSZAWSKIE PRZY SPORZĄDZANIU MIEJSCOWY PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
(grafika pominięta)
ZAŁĄCZNIK Nr 3A - 3G
USTALENIA WIĄŻĄCE GMINY WARSZAWSKIE PRZY SPORZĄDZANIU MIEJSCOWY PLANÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
(grafika pominięta)